این تمدن باستانی خدایان مختلفی داشتند که آنها را به پدیده‌های طبیعی مختلف نسبت می‌دادند. کاهنان آنها قبل از مراسم مذهبی، برای جلب رضایت خدایان بدنشان نقاشی می‌کردند. به همین دلیل بیشتر نمادهای آنها برای رفع مشکلات بود.
نمادهای آنها نه تنها مذهبی بودند، بلکه در همه جنبه‌های زندگی حضور داشتند، از جمله ثبت زمان و تاریخ، در ساختمان‌ها، لباس‌ها و همچنین آثار هنری. جنگجویان نقش اصلی را در امپراتوری نظامی آنها داشتند، به همین دلیل بدن آنها هم قبل از جنگ نقاشی می‌شد.
آزتک‌ها از نقاشی و نماد برای جبران فقدان تاریخ مکتوب استفاده می‌کردند. آنها از طریق این نمادها، مطمئن می‌شدند که اطلاعات مهمشان تا آخر عمر حفظ می‌شوند و قابل انتقال هستند. آنها از مایا‌ها الهام گرفته بودند. آزتک‌ها به خاطر خالکوبی‌هایشان مشهور بودند. نمادها و خالکوبی‌های آنها هزاران سال عمر کردند. چاپ آزتک در قرن بیست و یکم در قالب طرح‌های لباس و خالکوبی، با قدرت بازگشت. امروزه دیدن یک خالکوبی آزتک سیاه و سفید روی بازو یا سینه مردم چیز عجیبی نیست. در زمان آزتک ها، معمولا مردان خالکوبی می‌کردند، اما امروزه همه این کار را می‌کنند. امروزه از طرح‌های آنها حتی در دکوراسیون داخلی هم استفاده می‌شود و صاحب خانه‌ها این هنر باستانی را روی دیوار‌ها نقاشی می‌کنند. دلیلش هم این است طرح‌های هندسی آزتک‌ها از نظر زیباشناختی خوشایند است.
نمادهای اصلی آزتک
نمادهای آزتک با پدیده‌های طبیعی از جمله موادمعدنی، گیاهان، عناصر یا حیوانات در ارتباط بودند. در این جا با معانی نمادهای اصلی آنها آشنا می‌شوید.
شکلات
دانه‌های کاکائو جایگاه والایی در جامعه آزتک داشتند و مخصوص طبقه بالای جامعه بودند. فقط ثروتمندان و خانواده‌های اشرافی اجازه داشتند نوشیدنی کاکائویی بخورند و کاکائو نشان از مقام سیاسی یا اجتماعی داشت. آنها مانند امروز باور داشتند که کاکائو داروی محرک جنسی است.
عقاب
عقاب در بسیاری از تمدن‌ها و ادیان دنیا معانی یکسانی داشته است. در زمان آزتک ها، عقاب نماد قدرت و عظمت بوده است. از این نماد برای نشان دادن شجاع‌ترین و بی‌باک‌ترین جنگجویان استفاده می‌شده است. همچنین عقاب از نظر بالا بودن با خورشید در ارتباط بوده است. تصور بر این بود اگر پرنده‌ای بالاتر از همه پرندگان پرواز کند، با موجودات الهی در ارتباط است. در انجیل، عقاب نمادی از برتری و امید است.
جغد
جغد برای آزتک‌ها نماد مرگ بود و از جغد به عنوان آورنده مرگ یاد شده می‌کردند. برخی جوامع هنوز هم معتقدند که جغد شوم و بدیمن است. اگر می‌شنیدند که این پرنده شب‌زی روی یک خانه یا کسب و کار خاص پرواز کرده است، به این معنی بود که شخص می‌میرد یا اتفاق بدی برایش می‌افتد.
پروانه
این موجود به خاطر چهار فرآیند و مرحله‌ای که هنگام پروانه شدن از آن عبور می‌کند، نماد تحول و دگرگونی است. ابتدا تخم است، سپس به کرم و در نهایت قبل از پروانه شدن، تبدیل به شفیره می‌شود. پروانه نماد آخرین نفسی است که فرد می‌کشد. زنانی که هنگام زایمان می‌مردند با الهه پروانه که توسط چاقو‌های سنگی محاصره شده بود، نشان داده می‌شدند.
قورباغه
قورباغه در فرهنگ آزتک نماد شادی بود. شاید به خاطر این اعتقاد که قورباغه‌ها باران و رونق کشاورزی به همراه می‌آورند.
خون
از نظر آزتک‌ها، خون برای تقویت قدرت خورشید لازم بود. تصور می‌شد که خون انسان بیشترین قدرت را برای کمک به خورشید دارد. به همین دلیل بود که زندانیان زیادی را قربانی می‌کردند.منبع: سایت برترینها
