نفسي داشتم و ناله و شيون کردم

بي تو با مرگ عجب کشمکشي من کردم نفسي داشتم و ناله و شيون کردم ليک من هم به صبوري دل از آهن کردم گرچه بگداختي از آتش حسرت دل من اشک چون لاله‌ي سيراب به دامن کردم لاله در دامن کوه آمد و من بي رخ دوست
چهارشنبه، 25 آذر 1388
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
نفسي داشتم و ناله و شيون کردم
نفسي داشتم و ناله و شيون کردم
نفسي داشتم و ناله و شيون کردم

شاعر : شهريار

بي تو با مرگ عجب کشمکشي من کردم نفسي داشتم و ناله و شيون کردم
ليک من هم به صبوري دل از آهن کردم گرچه بگداختي از آتش حسرت دل من
اشک چون لاله‌ي سيراب به دامن کردم لاله در دامن کوه آمد و من بي رخ دوست
که من از اشک ترا شاهد گلشن کردم در رخ من مکن اي غنچه ز لبخند دريغ
گله‌ي زلف تو با سنبل و سوسن کردم شبنم از گونه‌ي گلبرگ نگون بود که من
شمع عشقي که به اميد تو روشن کردم دود آهم شد اشک غمم اي چشم و چراغ
تن همه چشم به هم چشمي روزن کردم تا چو مهتاب به زندان غمم بنوازي
گرچه در غمکده‌ي خاک، نشيمن کردم آشيانم به سر کنگره‌ي افلاک است
سال‌هابر در اين ميکده مسکن کردم شهريارا مگرم جرعه فشاند لب جام


نظرات کاربران
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط
موارد بیشتر برای شما