روستای ییلاقی لاویج

سفری به روستای دیدنی در چمستان

روستای ییلاقی لاویج (بقول اهالی لاویج شهر) از دهستانهای شهر چمستان شهرستان نور می باشد که در ۲۵ کیلومتری جنوب چمستان قرار دارد.

معروفیت این روستا بدلیل منطقه ییلاقی، چشم انداز زیبا و آبگرمهای طبیعی می باشد.

روستای لاویج در جنوب چمستان در میان دره های جنگلی و زیبای البرز قرار دارد.

در کیلومتر 3 چمستان به نور یک مسیر زیبای آسفالته بطرف جنوب از جاده اصلی منشعب می شود که با عبور از پارک جنگلی کشپل به لاویج ختم می شود.

آبهای گرم لاویج

آبهای گرم لاویج با خواص درمانی برای دردهای استخوان و مفاصل و بیماریهای پوستی، همواره گردشگران فراوانی را در تمام فصول سال، جذب می کند.

امکاناتی مناسب نیز در آن منطقه برای اقامت و استفاده از آب معدنی ایجاد شده است.

در حال حاضر آب گرم لاویج در دو قسمت زنانه و مردانه مجزا با دو استخر جداگانه که هر استخر گنجایش 10 الی 20 نفر را برای استفاده دارد و همچنین دو حمام نمره اختصاصی در قسمت مردانه و دوش اختصاصی زنانه نیز وجود دارد.

آبگرم لاویج در دامنه های کوه های قسمت شرقی لاویج از دل زمین به بیرون می جوشد.

این آب گرم دارای املاح معدنی و گوگرد های فراوانی می باشد که برای امراض پوستی و دردهای مفاصل کمردرد، پادرد و مهمتر از همه برای تمدد اعصاب بسیار مفید می باشد.

از آبگرم های معروف آن می توان آبگرم لاویج بیبنو، شفل و… را نام برد که هر کدام از آنها دارای خواص مخصوص به خود می باشد.

آبگرم ها دارای امکانات قابل قبول و بهداشتی مثل دوش، استخر و وان می باشد.

دور تا دور دهستان لاویج را حصار بلندی از کوه های البرز فرا گرفته است که در بهار و تابستان پوشیده از درختان انبوه و سرسبز می شود که مناظر بدیع و دل انگیزی خلق می کند.

این منطقه از آب و هوای بسیار مطبوع و خنکی در بهار و تابستان برخوردار می باشد که به همراه طبیعت و سرسبزی بی نظیر مسافران و توریست های زیادی را در خود جذب می کند.

این منطقه، در حال حاضر دارای سه مسافر خانه در کنار آبگرم و دو سوئیت و صدها خانه و ویلاهای اجاره ای می باشد که با توجه به خیل عظیم مسافر در بهار و تابستان ظرفیت پذیرایی از همه مهمانان را ندارد.

جنگل های لاویج

یکی از جلوه های جذاب طبیعت لاویج، جنگل های انبوه و متراکم آن تا ارتفاع ۲۵۰۰متری از سطح دریا و به خصوص درختان راش آن که یادگاری از دوره های گذشته جنگل های هیرکانی در میلیون ها سال قبل است، می باشد.

مسافران از این موهبت کمتر استفاده کرده و به جنگل های حاشیه جاده ها، بیشه زارها و آبگرم معدنی لاویج اکتفا می کنند و این چشم انداز بی نظیر طبیعی را که از با شکوه ترین صحنه های طبیعت لاویج را به نمایش گذاشته بهره چندانی نمی برند و این درحالی است که خاطره سفر از این جنگل ها هرگز فراموش نخواهد شد و مسافرت از طریق این جنگل های طولانی برای هر نوع توریست تجربه ای جالب و به یاد ماندنی دارد.

جنگل های لاویج از تنوع زیاد گونه های گیاهی و دختان گوناگون برخوردار است و در هر ناحیه آن چشمه سارانی از دل زمین به بیرون می جوشد و در هر فصلی از سال از میوه های وحشی و جنگلی خاصی برخوردار است. بهار با شکوفه های سفید، تابستان یکسره سبز و پاییز هزار رنگ آن از جاذبه های جالب و طبیعی آن به شمار می رود.

معرفی آبشار حرام او

یکی دیگر از جاذبه های طبیعی لاویج آبشار حرام او است با مقدار فراوان آب که از دل زمین به بیرون می ریزد در مسیر جاده چمستان به لاویج قرار دارد و دارای آب خنک و گوارایی است و همیشه پذیرای جهانگردان زیادی در مسیر جاده می باشد و دارای عناصر فضایی کوه و جنگل می باشد.

این آبشار دارای امکانات پذیرایی و تفرجگاهی بسیار زیبایی برای مهمانان عزیز می باشد. در مورد وجه تسمبه آن (به طور شفاهی) چنین نقل می شود که این آب به حرم او معروف است چون این آب از ارتفاعات سوردار و از پایین دست حرم امام زاده ای که درآنجا دفن است به پایین سرازیر می شود و (او) در زبان طبری به معنی آب می باشد و با ترکیب این دو معنی آبی که از حرم می آید را می دهد. این لفظ به مرور زمان به حرام او تغییر یافته است.{1}

فیل سنگی

قطعه سنگ بزرگی در مرکز روستای لاویج وجود دارد که در اثر فرسایش طبیعی به شکل فیلی در حالت نشسته بر روی زمین نقش بسته است که گردشگران و مسافران این روستای خوش آب و هوا از این منظره طبیعی و خاص دیدن می‌کنند. برای رسیدن به محل این جاذبه بعد از عبور از آب گرم لاویج و با پیاده روی حداقل ده دقیقه ای می توانید از این فیل سنگی دیدن کنید.

مسیر دسترسی

پس از آنکه از سمت غرب به چمستان وارد شدید، در کیلومتر ۳ چمستان به نور از مسیری فرعی زیبا و آسفالته که به سمت جنوب از جاده اصلی جدا شده، از پارک جنگلی کشپل عبور کنید تا نهایتا به لاویج برسید. این روستا که از دهستان‌های شهر چمستان شهرستان نور می‌باشد، در۱۷ کیلومتری جنوب چمستان واقع شده است. روستای لاویج به علت ییلاقی بودن منطقه، مناظر زیبا و آبگرم‌های طبیعی معروف شده است.{2}

جاذبه‌های معنوی

کایری کایری رسمی است که برای ساختن خانه‌ها در این روستا وجود داشته است. اهالی با هم گل خیس می‌کردند، از زمین‌های کشاورزی کاه و خاکه‌های به جا مانده از دروی جو و گندم را در آن قرار داده و با لگد کردن آن، خشت درست می‌کردند.

سنگ‌ها را از اطراف رودخانه و الوارها و لت هایی (قطعات کوچک مستطیل شکل و نازک چوب، برای پوشش سقف) که از چوب درختان جنگلی درست می‌شد با کمک اهالی از جنگل به دست می‌آمد و حتی برای بستن و محکم کردن این چوب‌ها از پوست درختان استفاده می‌کردند. همه با هم در ساختن خانه کمک می‌کردند بدون این که چشم داشتی داشته باشند.

آن دسته از روستایی هایی که در حوالی رودخانه دارای مزارعی هستند و به کاشت برنج دست می‌زند، برای کاشت و داشت و برداشت و همچنین آبیاری آن، با هم همکاری می‌کنند.

با همدیگر نهرهایی برای استفاده از آب رودخانه ایجاد می‌کنند، در حین نشاکاری و همین طور برداشت آن به هم کمک می‌کردند که این کمک‌ها متقابل بود و به این کمک متقابل «ورهایتک» (یاور گرفتن) می‌گویند.

زنان و مردان با هم کار می‌کردند و باهم غذا درست می‌کردند و سر کشتزار و مزرعه با هم می‌خوردند. هر یک از اهالی روستا برای خود گله ای از گوسفندان و بز و چندین گاو و گوساله داشتند و از هر خانواده بچه هایی در سنین متفاوت گله هایشان را جمع می‌کردند و برای چرا به جنگل می‌بردند و دختران و پسران با هم مانند برادر و خواهر بودند و برای گله، علوفه و برگ درختان را جمع آوری می‌کردند و هر کس برای خانه اش، یک پشته هیزم جمع می‌کرد و دوباره هنگام غروب گله‌ها را به روستا می‌آوردند و هرکس دام‌های خود را جدا می‌کرد و با خود به خانه می‌برد.

زمین‌های منطقه لاویج دارای ناهمواری‌های فراوانی است. با این وجود مردم به کاشت جو و گندم می‌پرداختند که کار دشواری بود.

گاهی با همکاری هم به کاشت و برداشت می‌پرداختند که با لفظ همازی از آن یاد می‌کنند زمین از آن یک فرد است و بذر را با هم می‌گذارند و با هم می‌کارند و با هم برداشت می‌کنند و محصول را هم نصف می‌کنند این رسم را «همازی» یا (همبازی) می‌گویند و اما اگر برای برداشت محصول خود کمک بگیرند، می‌گویند؛ «همکار گرفته است.»

برزگری هم یعنی؛ یک نفر پول و زمین را می‌داد و شخص دیگری روی زمین کار می‌کرد و بعد محصول را نصف می‌کردند.

همچنین به کمک گرفتن در زمین‌های شالیکاری نیز «ورهایتک» (یاورگرفتن ) می‌گویند.

سوغاتی لاویج

بهترین سوغات لاویج آرامشی است که پس از استفاده از آبگرم معدنی و دیدن آبشار و رودخانه و جنگل به دست می‌آید!

اما از عسل طبیعی لاویج نمی‌توان به سادگی گذشت، عسلی که از شهد گل‌های لاویج به دست می‌آید، بی نظیر است.

سیر لاویج نیز معرکه است. انواع لبنیات را به وفور می‌توانید در لاویج بیابید. حیوانات خانگی و تخم مرغ محلی و نان خانگی لاویج را باید تجربه کرد.

گردو و فندق را به سوغات لاویج اضافه نمایید با انواع سبزی هایی که به صورت خودرو در تپه‌های لاویج وجود دارد و تهیه ماهی قزل آلای لاویج، بهترین سبزی پلو با ماهی خاطره انگیز را در یک شب اقامت در لاویج تجربه کنید.

از دیگر سوغاتی‌های لاویج با توجه به محصور بودن منطقه به وسیله جنگل و درختان انبوه، صنایع دستی چوبی است که در گذشته‌ها ی نه چندان دور از ابزارهای مهم زندگی مردمان منطقه به شمار می‌رفت، ولی امروزه بیشتر جنبه زینتی به خود گرفته است. به طوری که این صنایع دستی زینت بخش مغازه‌ها و فروشگاه‌های صنایع دستی منطقه و شهرهای مجاور شده است.

از آن جایی که این منطقه از پوشش گیاهی کافی و آب فراوان برخوردار است، دام داری نیز شغل‌های جنبی مردمان لاویج است. ماست، شیر، پنیر، دوغ و کره محلی لاویج هم از شهرت و اعتبار خاصی در میان مسافران برخوردار است.{3}

پی نوشت:
1.www.irannaz.com
2.www.eligasht.com
3.www.hseeiran.ir