والدین و حریم خصوصی نوجوانان

حریم شخصی نوجوانان

نوجوانی مرحله ی گذار رشد فیزیکی و روانی انسان است که میان کودکی و جوانی روی می دهدو در این مرحله مفاهیم جدیدی برای نوجوانان مطرح می شود که قبل تر و در دوره ی کودکی شاید چندان برای آن ها دغدغه نبوده است.حال که آن ها دغدغه های جدیدی پیدا کرده اند والدین نیز از روبه روشدن با این دغدغه ها ممکن است دچار چالش شوند و این چالش باعث بروز مشکلاتی بین آن ها و نوجوانشان شود.یکی از دغدغه هایی که برای نوجوان مطرح می شود و والدین ممکن است بارها از دهان آن ها بشنوند،مسئله ی حریم شخصی است.

اما مسئله یا بهتر است بگوییم سوال اصلی والدین این است که حریم شخصی نوجوانان شامل چه مواردی می شود و تا چه حد باید رعایت شود؟

نوجوانان در مرحله ای از زندگی هستند که می خواهند هویت و اعتماد به نفس حیاتی خود را به دست آورند.این،نیاز به یک حس استقلال و سطح بالاتری از حریم خصوصی دارد.ارائه ی این حریم اعتماد اساسی را ایجاد می کند زیرا مسیر آن ها را به سمت رشد و پیشرفت هدایت می کند.اما در عین احترام به حریم خصوصی، داشتن آگاهی از آنچه نوجوان شما انجام می دهد،اهمیت دارد.البته والدین باید بدانند احتیاج به حریم خصوصی بیشتر لزوما این معنا را نمی رساند که فرزند شما چیزی برای پنهان کردن دارد.1

چرا نوجوانان به حریم خصوصی نیاز دارند ؟

نیاز به حریم خصوصی بخشی از مرحله رشد در کودکان است ، آن ها دیگر به سن بلوغ رسیده اند و با تغییرات فیزیکی و روحی بسیاری مواجه خواهند شد در نتیحه به حریم خصوصی نیاز دارند . از جمله چالش های این دوره نوجوانان می توان به هویت یابی ، تعیین هدف ، برنامه ریزی و غیره اشاره کرد .

در سنین نوجوانی به دلیل سرعت رشد مغزی در نوجوانان و همچنین تفکرات بسیار درباره به قدرت رسیدن ، آن ها بیش از گذشته نیاز به حریم خصوصی پیدا خواهند کرد . در نتیجه برای کنار آمدن با شرایط جدید و ارتباط برقرار کردن با آن نیاز به حریم شخصی حس می شود.

آن ها در این مرحله از زندگی خود دیگر نمی پذیرند که والدینشان با آن ها مانند یک کودک رفتار کند ، در نتیجه با فاصله گرفتن از خانواده و همچنین ایجاد نوعی حریم شخصی برای خود به دنبال استقلال بوده و یا می خواهند به خانواده خود نشان دهند که نسبت به گذشته توانایی های بیشتری دارند.

نکته مهم برای حفظ حریم شخصی نوجوانان مسئله رشد و تغییرات جنسی آن ها می باشد . شاید خود نوجوانان بیشتر از والدینشان نگران این تغییرات می باشند به همین دلیل نه تنها به دنبال حریم شخصی بوده بلکه ترجیح می دهند فاصله روانی خود با خانواده شان را نیز حفظ کنند.2

توصیه‌هایی برای حفظ حریم خصوصی نوجوان

بسیاری از والدین درک دقیقی از رعایت حریم خصوصی نوجوان ندارد. برخی از آن‌ها این مسئله را نادیده می‌گیرند و برخی دیگر در انجام آن افراط می‌کنند. در واقع برخی از پدر و مادرها حفظ حریم شخصی را با رها کردن نوجوان نادیده می‌گیرند و از همین رو نظارت و مراقبت‌های خود را در این دوره قطع می‌کنند که این مسئله نیز همانند رعایت نکردن حریم خصوصی نوجوان می‌تواند آسیب‌های بسیاری را به همراه داشته باشد. ما در ادامه از دیدگاه روانشناسی به توصیه‌هایی در این زمینه پرداخته‌ایم که می‌توانند برای شما راهگشا باشند.

حد و مرزهای خود را بشناسید

برای آنکه بتوانید در رابطه با نوجوان حریم خصوصی او را رعایت کنید باید بتوانید در این برهه زمانی حد و مرزهای مشخصی را در ارتباط با فرزندتان وضع کنید. برای آنکه بتوانید این حد ومرزها را بهتر بشناسید از خود بپرسید که به عنوان والدین و برای مراقبت از فرزندتان به چه سطحی از اطلاعات نیاز دارید. برای مثال این طبیعی است که شما بخواهید بدانید فرزندتان چه زمانی از خانه خارج می‌شود، چقدر بیرون می‌ماند یا با چه کسانی رفاقت می‌کند.

اما پرس و جوی افراطی از نوجوان در مورد اینکه با دوستان خود چه می‌گوید و دقیقاً چه کارهایی انجام می‌دهد می‌تواند نوعی شکستن مرزها محسوب شود و به نیاز نوجوان برای استقلال و کسب هویت جداگانه آسیب می‌رساند. اگر احساس می‌کنید که نگرانی‌های افراطی در مورد فرزندتان در دوران بلوغ دارید و نمی‌توانید حد و مرزهای مشخصی را برای خود تعیین کنید کمک گرفتن از یک روانشناس متخصص در حیطه کودک و نوجوان تا حد زیادی می‌تواند شما را راهنمایی کند و آموزش شیوه‌های مناسب تربیتی را در اختیارتان قرار دهد.

برای حفظ حریم خصوصی نوجوان عادات رفتاری جدید را تمرین کنید

گاهی اوقات والدین تصویر بسیار گنگ و پیچیده‌ای از حفظ حریم خصوصی فرزندشان در ذهن خود می‌سازند که همین امر باعث می‌شود آن‌ها سردرگم شده و ندانند دقیقاً باید چه کارهایی انجام دهند. در حالی که تمرین برخی عادات رفتاری ساده می‌تواند در این زمینه تا حد زیادی به شما کمک کند و به فرزندتان نشان دهد که برای استقلال او ارزش و احترام قائل هستید. از جمله این عادات رفتاری می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

- بگذارید فرزندتان برای ساعاتی در روز تنها باشد و در این زمان تلاش کنید تا سراغ او نروید.

- قبل از اینکه وارد اتاق او شوید ابتدا در بزنید.

- به دست نوشته‌ها و خاطرات فرزندتان سرک نکشید.

- قبل از اینکه به وسایلی نظیر کیف پول او دست بزنید ابتدا از نوجوان اجازه بگیرید.

- گوشی همراه او را بدون اجازه چک نکنید.

- به فرزندتان اجازه دهید فضایی برای ارتباط خصوصی با دوستان یا خواهر و برادرهای خود داشته باشد و در مورد محتوای گفت‌وگوهای او دائماً کنجکاوی نکنید.

بر مبنای میزان مسئولیت‌پذیری نوجوان عمل کنید

گاهی اوقات پدر و مادرها اظهار می‌کنند که نمی‌دانند تا چه حد می‌توانند به فرزندان خود آزادی بدهند. در واقع آن‌ها برای حفظ حریم خصوصی نمی‌دانند که تا چه حد می‌توانند پیش بروند. اگر شما نیز در این مورد دچار سردرگمی و ابهام شده‌اید باید بدانید که بهترین راهنمای شما در این مورد میزان مسئولیت‌پذیری نوجوان است.

اگر فرزندتان می‌تواند کارهای مدرسه را به تنهایی انجام دهد، به موقع سر کلاس‌ها حاضر باشد و به طور کل برای وظایف روزمره خود ارزش قائل است شما نیز می‌توانید آزادی‌های بیشتری را برای او در نظر بگیرید.

در این زمینه لازم است که با فرزندتان گفت‌وگو کرده و اگر محدودیت‌هایی اعمال می‌کنید و وارد حریم شخصی فرزندتان می‌شوید علت ماجرا را در فضایی دوستانه برای او توضیح دهید. 3

پینوشتها
1.www.nazaninhabibi.ir
2.www.heyvagroup.com
3.www.honarehzendegi.com