نویسنده:غلامرضا صالحی
باجرات تمام می توان گفت که انقلاب اسلامی ایران با عنایات غیبی و امدادهای خداوند متعال و توجه خاص حضرت بقیه الله به ثمرنشست و همانگونه که امام عزیزمان از ان تعبیر به انفجار نور کردند جلوه های نورانی معنویت در این انقلاب سراسر این مملکت را فرا گرفت و هیچ قدرتی نتوانست در این عزم برخواسته از حول و قدرت الهی رخنه ای ایجاد کند و عاقبت یک حکومت اسلامی و مطلوب الهی را در این سرزمین ایجاد نمود. این همان وعده قران مجید است که می فرماید : "ان ینصرکم الله فلا غالب لکم " اگر خداوند شمارا یاری کند هیچ کس نمی تواند برشما غالب شود.
حضرت امام (ره) از ابتدای قیام خویش تا انتهای ان همیشه از ساحت مقدس ولی عصر استعانت می جست و در یک کلام می توان او را شاگرد واقعی مکتب اهل بیت (ع) و پیرو راستین عقیده مهدویت نامید. کسی که عمر خود را دربسط وگسترش این فرهنگ ناب الهی سپری نمود.
جلوه های زیبای پیوند حضرت امام با مولا و مقتدای خود حضرت مهدی را می توان در جای جای سخنانش ردیابی کرد که چند نمونه از آن در نوشتار کوتاه زیر می آید.
حضرت علی (ع) دراین باره می فرمایند: "انتظرو الفرج ولا تیاسوا من روح الله فان احب الاعمال الی الله عزوجل انتظار الفرج" منتظر ظهور باشید واز رحمت خداوند ناامید نشوید زیرا بزرگترین اعمال درنزد خداوند متعال انتظار فرج می باشد.
امام خمینی با تمام وجودشان از ایام ظهور یاد می کردند وعشق واقعی مسلمانان رادرآن زمان معرفی می کردند و این انقلاب را مقدمه ای برای ظهور حضرت مهدی می دانستند و در بیشتر سخنان خود برای ظهور آن حضرت دعا می نمودند.
به راستی تمامی این صفات در شخص حضرت امام جمع شده بود ایشان خود و این ملت اسلامی را یکی از لشگرهای امام زمان محسوب می کرد چنانچه امام عزیزمان فرمودند: "شما امروز قوای نظامی مملکت اسلامی هستید ورهبر ومقتدای همه شما وما وجود مقدس بقیه ا... میباشد باید ما وشما طوری رفتار کنیم که رضایت ان بزرگوار را که همان رضایت خداست به دست آوریم".
امام خمینی از توجه ان حضرت به ملت ایران چنین پرده بر میدارد: "خداوند شما وما را در محضر مبارک امام زمان آبرو مند کند ...شما غم نداشته باشید که پشتیبان شما خداست وامام عصر به تمامی این امور واقف هستند .خداوند انشا ا...به ملت اسلام درسراسر دنیا وبه ملت ایران قدرتی عنایت کند که بتوانیم مقاصد الهی را پیدا بنماییم..."
حضرت امام (ره) از ابتدای قیام خویش تا انتهای ان همیشه از ساحت مقدس ولی عصر استعانت می جست و در یک کلام می توان او را شاگرد واقعی مکتب اهل بیت (ع) و پیرو راستین عقیده مهدویت نامید. کسی که عمر خود را دربسط وگسترش این فرهنگ ناب الهی سپری نمود.
جلوه های زیبای پیوند حضرت امام با مولا و مقتدای خود حضرت مهدی را می توان در جای جای سخنانش ردیابی کرد که چند نمونه از آن در نوشتار کوتاه زیر می آید.
1. لحظه شماری برای ایام ظهور و فرج:
انتظار بزرگترین عبادتی که شیعیان درایام غیبت امام عصر می توانند انجام می دهند و این انتظار در معنای درست آن یعنی استفاده از تمام ظرفیت های موجود درزمینه های فرهنگی اقتصادی سیاسی ونظامی و ایجاد آمادگی لازم برای آن ایام درخشان و. درسایه چنین انتظار مثبتی است که تمامی رفتار و اعمال مسلمین اصلاح می گردد.حضرت علی (ع) دراین باره می فرمایند: "انتظرو الفرج ولا تیاسوا من روح الله فان احب الاعمال الی الله عزوجل انتظار الفرج" منتظر ظهور باشید واز رحمت خداوند ناامید نشوید زیرا بزرگترین اعمال درنزد خداوند متعال انتظار فرج می باشد.
امام خمینی با تمام وجودشان از ایام ظهور یاد می کردند وعشق واقعی مسلمانان رادرآن زمان معرفی می کردند و این انقلاب را مقدمه ای برای ظهور حضرت مهدی می دانستند و در بیشتر سخنان خود برای ظهور آن حضرت دعا می نمودند.
2. مملکت ایران سربازان حضرت مهدی (عج):
ایده اساسی حضرت امام این بود که این سرزمین اسلامی را تبدیل به یک کانون اصلی برای ترویج فرهنگ اسلام ناب و مکتب اهل بیت (ع)نماید ودراین کار خود به آحاد مردم چنین می فرمودند که خود را درحقیقت یاران حضرت مهدی بدانند وچه فضیلتی بالاتر از اینکه انسان بتواند حتی درایام غیبت آن حضرت درزمره ی اصحاب او قرار گیرد ودوشادوش آن بزرگوار اهداف دینی و اسلامی را برجهان سیطره دهد . امام کاظم (ع) دروصف یاران ودوستان واقعی حضرت مهدی وقرب منزلت آنان درنزد خداوند متعال چنین می فرمایند : "خوش به حال ان دسته از شیعیانی که درغیبت امام قائم چنگ به دوستی ما میزنند وبر محبت ما ثابت می مانند واز دشمنان ما بیزاری می جویند .آنها ازما وما از انها هستیم آنها به ما امامان دل بسته اند وما نیز انها را شیعیان خود می دانیم واز آنها خوشنود می باشیم خوشا به حال انها .به خدا قسم انها درروز قیامت دردرجه ی ما خواهند بود ".به راستی تمامی این صفات در شخص حضرت امام جمع شده بود ایشان خود و این ملت اسلامی را یکی از لشگرهای امام زمان محسوب می کرد چنانچه امام عزیزمان فرمودند: "شما امروز قوای نظامی مملکت اسلامی هستید ورهبر ومقتدای همه شما وما وجود مقدس بقیه ا... میباشد باید ما وشما طوری رفتار کنیم که رضایت ان بزرگوار را که همان رضایت خداست به دست آوریم".
3. امام زمان پشتوانه عظیم ایران اسلامی:
بی شک وجود اقدس حضرت مهدی (عج) هیچگاه ازاوضاع و احوال شیعیان ودوستانش غافل نمی باشد و با علم الهی خویش بر ریز و درشت امورات انان آگاهی دارد واحاطه ی کامل بر وضعیت جهان دارند وحضرت امام (ره)برچنین حقیقتی تاکید داشت ومطمئن بود که هیچگاه سایه پرفیض آن حضرت ازچنین جامعه ای جدا نمی شود وهمیشه آن حضرت یار و مددکار آنان خواهد بود چنان چه نمونه عینی آن را در شکست حکومت چندین هزار ساله شاهنشاهی وهمچنین هشت سال دفاع مقدس مشاهده نمودیم جنگی که میان دو کشور نبود وپای تمامی کشورهای استعمارگر ودین ستیز بویژه امریکا واسرائیل ودول مستکبر غربی در میان بود .ودیدیم که چطور در تمامی این دوران به لطف وعنایت حضرت مهدی مایوس وسرشکسته گردیدند.حضرت امام (ره)می دانست که اگر با اعتقاد کامل وعزمی راسخ ازدین الهی دفاع کنیم امدادهای غیبی الهی ووعده های تخلف ناپذیر او محقق خواهد شد . حضرت مهدی در یکی از توضیحاتی که به شیخ مفید صادر فرمودند ازحمایت خود ولطفش به شیعیان ودوستانش خبری می دهد وچنین می فرمایند:"مااگر چه درمکان های دور از ظالمان به سر می بریم ولی خداوند متعال صلاح ما وشیعیان مارا مادام که دنیا دردست فاسقان است چنین خواسته است . مابه ماجرای زندگی شما کاملا مسلط هستیم واز اخبار و آزاری که ازطرف دشمنان به شما می رسد باخبریم .ولی ما شما را فراموش نمی کنیم و توجه کامل به شما داریم وگرنه سخت در فشار قرار می گرفتید ویادشمن شما را نابود می کرد تقوا وپرهیزگاری را پیشه خود قرار دهید ..."امام خمینی از توجه ان حضرت به ملت ایران چنین پرده بر میدارد: "خداوند شما وما را در محضر مبارک امام زمان آبرو مند کند ...شما غم نداشته باشید که پشتیبان شما خداست وامام عصر به تمامی این امور واقف هستند .خداوند انشا ا...به ملت اسلام درسراسر دنیا وبه ملت ایران قدرتی عنایت کند که بتوانیم مقاصد الهی را پیدا بنماییم..."
پی نوشت ها :
1. قرآن کریم-آل عمران -160.
2. بحار الانوار-ج52-ص122.
3. صحیفه امام (ره)-ج12-ص475.
4. بحارالانوار-ج51-ص151.
5. صحیفه امام (ره)ج14-ص140.
6. بحارالانوار-ج53-ص147.
7. صحیفه امام (ره)-ج12-ص479.
