انواع عفونت پوستی

پوست بزرگ‌ترین اندام بدن است. یکی از وظایف پوست، محافظت از بدن در برابر عفونت است. بنابراین حفظ سلامت پوست از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. گاهی خود پوست هم دچار عفونت می‌شود. انواع مختلف میکروب‌ها موجب عفونت پوستی می‌شوند. نشانه‌های عفونت پوستی از ضعیف تا شدید متغیر است. عفونت خفیف با روش‌های خانگی یا کرم‌هایی که بدون نسخه از داروخانه تهیه می‌شوند قابل‌درمان است. گونه‌های دیگر عفونت پوستی را حتما باید متخصص بررسی کند. در ادامه با ما همراه باشید تا بیشتر درباره عفونت پوستی و راه‌های درمان آن توضیح دهیم.

عفونت باکتریایی

معمولا عفونت پوستی با منشأ باکتری، به‌صورت برآمدگی کوچک و قرمز ـ که کم‌کم بزرگ می‌شود ـ روی پوست به‌ وجود می‌آید. برخی عفونت‌های باکتریایی پوست خفیف‌اند و به‌آسانی با پمادهای موضعی درمان می‌شوند، اما برای درمان دیگر عفونت‌ها مصرف آنتی بیوتیک خوراکی لازم است.

گونه‌های مختلف این نوع عفونت باکتریایی عبارت‌اند از:

سلولیت (عفونت بافت)

زرد زخم

کورک

جذام1

عفونت‌‌‌های ویروسی پوست

عفونت‌های ویروسی پوست (Viral skin infections) توسط ویروس‌‌‌‌ایجاد ‌‌می‌شوند. ‌‌‌‌این عفونت‌‌ پوستی از خفیف تا شدید متغیر است. انواع مختلف عفونت‌‌‌های ویروسی شامل موارد زیر است:

زونا (تبخال زوستر)

آبله مرغان

زگیل آبکی

زگیل

سرخک

بیماری دست‌‌، پا و دهان

عفونت‌‌ قارچی پوست

این نوع عفونت‌‌‌های پوستی دراثر قارچ ‌‌‌‌ایجاد ‌‌می‌شود و به احتمال زیاد درمناطق مرطوب بدن مانند پا یا زیربغل بروز ‌‌می‌کند. برخی ازعفونت‌های قارچی مسری نیستند و‌‌‌‌ این عفونت‌‌‌ها به طورمعمول تهدید کننده نیستند.

انواع مختلف عفونت‌های قارچی:

نوعی مرض قارچی انگشتان

عفونت قارچی

درماتوفیتوز (کچلی یا قارچ پوستی)

قارچ ناخن

برفک دهان

بثورات پوشک

عفونت انگلی پوست

این نوع عفونت‌‌‌های پوستی در اثر انگل ‌‌‌‌ایجاد ‌‌می‌شود. ‌‌‌‌این عفونت‌‌‌ها ‌‌می‌توانند از طریق پوست به جریان خون و اندام‌ها سرایت کنند. عفونت انگلی تهدید کننده نیست اما ‌‌می‌تواند آزاردهنده باشد.

انواع مختلف عفونت‌‌‌های انگلی پوستی شامل موارد زیر است:

شپش

ساس

جَرَب یا گال (یک بیماری انگلی خارش‌دار و عامل آن بندپایی از گروه هیره‌ها به نام هیره خارشی است)

لارو مهاجر پوستی (نوعی بیماری پوستی خود محدود شونده است و عامل آن کرم‌های گردی است که در حالت عادی انسان را آلوده نمی‌کند)2

عوامل خطرزا برای عفونت پوستی کدامند

وجود شرایط زیر احتمال وقوع عفونت پوستی را افزایش می‌دهند:

زخم تازه روی پوست مانند زخم پس از اصلاح موهای زائد یا تزریق دارو

پوست منطقه پرتودرمانی (رادیوتراپی) شده

عفونت پوستی قبلی مانند تاول آبله مرغان یا عفونت قارچی لای انگشتان پا که اغلب در بین ورزشکاران شایع است.

جاهای ورم کرده به دلیل جریان ضعیف خون، نارسایی قلب، بیماری کبدی یا برداشتن غدد لنفاوی طی عمل جراحی

داشتن اضافه وزن

ناراحتی‌های مزمن پوستی مانند اگزما

البته بدون داشتن این عوامل خطرزا هم ممکن است عفونت پوستی رخ دهد.

علائم عفونت پوستی را بشناسید

شایع‌ترین نشانه‌ عفونت پوستی درد و دردناکی در برابر فشار است؛ یعنی محل عفونت هم بدون فشار درد می‌کند و هم با فشار بسیار دردناک‌تر می‌شود. تورم، گرم بودن و قرمزی در ناحیه عفونی از دیگر نشانه‌های این بیماری هست. قابل ذکر است که خارش از علامت‌های عفونت پوستی نیست.

عفونت پوستی می‌تواند ناگهانی یا به آرامی آغاز شود. ممکن است نشانه‌هایش ظرف چند ساعت تا چند روز گسترش یابند یا تشدید شوند. ساق پا شایع‌ترین محل بروز عفونت پوستی به شمار می‌آید. دیگر نواحی شایع عبارتند از: بازو، اطراف چشم، پستان و روی شکم. ناگفته نماند که آبسه‌ها و جوش‌ها که با تجمع چرک همراه هستند، از انواع عفونت‌های پوستی به شمار می‌آیند.

عفونت پوستی چگونه درمان می‌شود؟

اساس درمان عفونت پوستی تجویز آنتی‌بیوتیک توسط پزشک معالج است. البته در کنار آن، درمان یا کنترل بیماری یا زمینه‌ای که شرایط را برای ظهور عفونت پوستی فراهم کرده، بسیار اهمیت دارد.

کارهای زیر می‌تواند به بهبود زودتر این عفونت کمک کند:

اگر محل عفونت در ساق یا بازو است آن را بالاتر از سطح قلب قرار دهیم. این کار باعث کاهش تورم و بهبود سریع‌تر عفونت می‌شود.

محل عفونی را پاکیزه و خشک نگه داریم. می‌توانیم طبق روال عادی دوش بگیریم و در پایان استحمام با گذاشتن یک حوله‌ تمیز، محل را خشک کنیم. توجه داشته باشیم که نباید حوله را روی پوست بمالیم. استفاده از پماد یا کرم آنتی‌بیوتیک به طور معمول لزومی ندارد.

پزشک معالج بر پایه‌ باکتری‌های شایع در محل عفونت، آنتی‌بیوتیک مناسب را تجویز می‌کند. دوره درمان بنا به صلاح‌دید پزشک ۵ تا ۱۴ روز طول می‌کشد. حتماً آنتی‌بیوتیک را در موعد مقرر مصرف و دوره درمان را کامل کنید. بی‌دقتی در مصرف دارو ممکن است باکتری را مقاوم کند و دوره‌ درمان طولانی‌تر شود. اگر عفونت شدید باشد، ممکن است پزشک دستور بستری در بیمارستان را بدهد و از آنتی بیوتیک تزریقی برای درمان استفاده کند.

در صورت مصرف درست و به‌موقع آنتی‌بیوتیک، انتظار داریم تب و درد در روز اول یا دوم پس از آغاز درمان فروکش کند. قرمزی، گرم بودن و تورم شاید دیرتر خوب شوند، حتی دو هفته بعد. اگر علائم بدتر شوند بهتر است به پزشک معالج (عمومی، داخلی، عفونی یا پوست) مراجعه کنید که بتواند دوباره محل درد را معاینه نماید.

بیشتر عفونت‌های پوستی آن‌قدرها واگیردار نیستند که باعث ایجاد عفونت در سایر اعضای خانواده شوند. با وجود این، بهتر است شخص مبتلا دست‌های خود را به‌خوبی و به طور منظم با آب و صابون بشوید و از حوله‌ جداگانه استفاده نماید.3

چه کسی در معرض خطر عفونت پوستی قرار دارد؟

در صورت داشتن موارد زیر، شما بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان پوست قرار دارید:

گردش خون ضعیف

دیابت

سن بالا

بیماری سیستم ایمنی مانند ایدز

سیستم ایمنی ضعیف به دلیل شیمی درمانی یا دیگر داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن

ماندن در یک موقعیت به مدت طولانی، مثلا بیمار بودن یا مدت زیادی در رختخواب ماندن و یا فلج بودن

داشتن سوء تغذیه

چین خوردگی زیاد پوست که در صورت چاق بودن، اتفاق می افتد. 4

دورنمای درمان عفونت پوست

پیش‌شناختی که از عفونت های پوستی وجود دارد، بسته به نوع و علت آنها متفاوت است.

بیشتر عفونت‌های پوستی باکتریایی با دارو درمان می‌شوند. برخی گونه‌های باکتری مثل «استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی‌سیلین» (MRSA) در برابر آنتی‌بیوتیک‌های معمول مقاوم هستند و درمان آنها کمی مشکل است.

جلوگیری از عفونت پوست

راه‌های متعددی برای کاهش شانس ابتلا به عفونت پوستی وجود دارد. یکی از بهترین راهکارها، شستن زودبه‌زود دست‌هاست. ممکن است شدت عفونت‌های پوستی از کم تا شدید متغیر باشد. اگر این بیماری آزارتان می‌دهد، حتما به پزشک مراجعه کنید. پزشک می‌تواند درمان مناسبی برای رفع مشکل تجویز کند.1

پی نوشت:
1.www.chetor.com
2.www.zoomlife.ir
3.www.abidipharma.com
4.www.hidoctor.ir