چگونه امتحان تستي چهارگزينه اي بدهيم ؟
مترجم : محمود کريمي شروداني
منبع : راسخون
منبع : راسخون
مطالعه براي يک امتحان چندگزينه اي نيازمند شيوه ي آمادگي خاصي است که به طور واضح با روش امتحان تشريحي فرق مي کند. امتحان چندگزينه اي از يک دانش آموز مي خواهد که از ميان 3 يا 4 پاسخ ناصحيح، پاسخ درست را تشخيص دهد به جاي اين که از او بخواهد کل جواب صحيح را از ذهن خود استخراج کند.
به دلايل بسياري دانش آموزان امتحان هاي چندگزينه اي (تستي) را از امتحانات تشريحي آسان تر مي دانند.
شايد بدیهي ترين دلايل اينها باشند :
1- پاسخ صحيح حتماً در ميان پاسخ هاي احتمالي (همان گزينه ها) وجود دارد. يک دانش آموز مي تواند با يک حدس از روي خوش شانسي نمره کسب کند.
2- اکثراً امتحانات چندگزينه اي، به جاي آن که از دانش آموزان بخواهند اطلاعات جديد را تحليل کنند يا نظريات را بر حالت هاي جديد اعمال کنند، مايل هستند که بر تعاريف پايه اي و مقايسه هاي ساده تأکيد کنند.
3- از آنجايي که معمولاً امتحان هاي چندگزينه اي، تعداد سؤالات بيشتري نسبت به امتحانات تشريحي را شامل مي شوند، هر سؤال بارم کمتري دارد و بنابراين ريسک کمتري دارد.
اما عليرغم همه ي اين عوامل، امتحانات چندگزينه اي واقعاً مي توانند خيلي سخت باشند و به همين صورت هم هستند.
بايد بدانيد که :
1- چون امتحانات چندگزينه اي سؤالات بسياري را در بر مي گيرند، دانش آموزان را مجبور مي کنند که از گستره ي وسيع تري از مطالب نسبت به امتحانات تشريحي، آگاه باشند.
2- همچنين معمولاً امتحانات چندگزينه اي انتظار دارند که دانش آموزان آگاهي بيشتري با جزئياتي مثل تاريخ هاي ويژه، نام ها يا لغات داشته باشند. (در صورتي که در امتحانات تشريحي اين گونه نيست). دانش آموزان به راحتي نمي توانند در يک امتحان چندگزينه اي بلوف بزنند.
3- و نهايتاً از آن جا که نوشتن سؤالات چندگزينه اي خوب بسيار سخت تر از طراحي يک امتحان تشريحي است، به علت ابهام هاي ناخواسته دانش آموزان با ريسک بيشتري روبرو هستند.
براي آماده شدن براي يک امتحان تستي از گام هاي زير پيروي کنيد :
1- مطالعه را زود شروع کنيد: امتحان هاي چندگزينه اي (تستي) مايل هستند که بر جزئيات متمرکز شوند و شما نمي توانيد جزئيات زيادي را به طور مؤثر در حافظه کوتاه مدت حفظ کنيد. اگر هر روز يک مقدار خيلي کم ياد بگيريد و زمان زيادي براي مرورهاي پي در پي اختصاص دهيد، حافظه ي بلندمدت قابل اطمينان تري خواهيد داشت.
2- بايد مطمئن شويد که مي توانيد همه ي چيزهايي که معلم تان در کلاس مطرح کرده است را به طور کامل مي شناسيد و مي فهميد. (اين براي وقتي است که خود معلم تان طراح سؤال باشد).
به عبارت ها و مفاهيم اساسي که وقايع و خصوصيات مهم را وصف مي کنند يا آنهايي که انديشه هاي مرتبط و مشاهدات را به هم مربوط مي کنند، توجه ويژه داشته باشيد. اين ها مواردي هستند که بيشترين حضور را در امتحانات چندگزينه اي دارند.
3- هنگامي که جزوات کلاسي و مطالعات لازم را انجام مي دهيد، ليست و جدول درست کنيد. بر فهميدن فرآيندهاي چندمرحله اي و ايده ها، اتفاقات يا چيزهايي که گروه بندي ها و سلسله مراتب هاي طبيعي را شکل مي دهند، متمرکز بشويد.
دنبال تشابه ها و تفاوت هايي بگرديد که مي توانند بين گزينه هاي صحيح و غلط در يک امتحان تمايز ايجاد کنند.
اگر کتاب درسي تان کلمات جديد يا تعاريف کليدي را مشخص کرده است، حتماً آنها را بفهميد. برخي مواقع کلمات و مفاهيم جديد در آخر يک فصل کتاب جمع آوري شده اند. چک کنيد تا مطمئن شويد که از سر اشتباه هيچ کدام را از دست نداده باشيد.
تعاريف کتاب را همين طوري و ساده حفظ نکنيد. اکثر معلمان وقتي که سؤالات امتحان را مي نويسند، اين چيزها را با کلمات زبان خودشان، دوباره مي سازند. بنابراين بايد شما مطمئن شويد که حتماً آن چه را که تعريف مورد نظر مي گويد، مي فهميد.
با چندين نفر از ديگر دانش آموزان که همان درس را مي خوانند براي حدس زدن سؤالات احتمالي، همفکري کنيد.
بر روي سؤالات نمونه کار کنيد البته اگر به امتحان هاي قديمي يا راهنماي دانش آموز دسترسي داشتيد.
قبل از آن که امتحان را شروع کنيد، همه ي اطلاعات خواسته شده را روي برگه ي پاسخ نامه وارد کنيد(مثل نام و نام خانوادگي و...). اگر آنقدر مشتاق شروع کردن باشيد که فراموش کنيد نام و شماره ي دانش آموزي خود را وارد کنيد، ممکن است به برگه ي شما هيچ نمره اي تعلق نگيرد. به ياد داشته باشيد: معلم شما نمي تواند نام شما را از روي دست خط يا ديگر نشان هاي متن بشناسد.
1- هميشه وقتي که در حال خواندن صورت سؤال هستيد، گزينه ها ر با دست تان يا يک تکه کاغذ بپوشانيد. قبل از آن که با نگاه کردن به گزينه هايي که معلم تان (طراح سؤال) قرار داده است، از پاسخ صحيح منحرف شويد، سعي کنيد جواب درست را پيش بيني کنيد. سپس دست خود يا تکه کاغذ را از روي گزينه ها برداريد.
2- اگر گزينه اي را که پيش بيني کرديد، مي بينيد، دور آن يک خط بکشيد و ديگر گزينه ها را چک کنيد تا مطمئن شويد که هيچ کدام از آنها، گزينه ي بهتري نيستند.
3- اگر پاسخي را که انتظار داشتيد، نمي بينيد، از استراتژي هاي زير استفاده کنيد تا پاسخ هايي که به احتمال زياد غلط هستند، حذف کنيد.
هيچ کدام از اين استراتژي ها از خطا در امان نيستند. هر آموزگار (يا طراح سؤال) با هوشي از طراحي سؤالات به صورتي که با اين استراتژي ها کار کند، خودداري مي کند، اما هميشه مي توانيد اميدوار به کمي کم توجهي او باشيد:
الف- گزينه هايي که از لغات مطلق مانند هميشه يا هرگز استفاده مي کنند نسبت به گزينه هايي که از لغات مشروط مانند هميشه يا احتمالاً استفاده مي کنند احتمال درست بودنشان کمتر است.
ب- معمولاً پاسخ هاي خنده دار غلط هستند.
پ- اغلب گزينه ي "همه ي موارد بالا"، گزينه ي صحيح است.
اگر مي توانيد ببينيد که بيش از يک گزينه از ديگر گزينه هاي صحيح هستند، پس گزينه ي "همه موارد بالا" را انتخاب کنيد.
ت- گزينه ي "هيچ کدام از موارد بالا" معمولاً گزينه اي غلط است.
اما اين قانون، از قانون "همه ي موارد بالا" احتمال کمتري دارد. خيلي مواظب باشيد که به وسيله ي دو پاسخ غلط اين گزينه را انتخاب کنيد و در دام بيفتيد. شما بايد همه گزينه ها را بررسي کنيد.
ث- دنبال نشانه هاي گرامري بگرديد. مثلاً اگر صورت اصلي سؤال در يک امتحان زبان انگليسي با کلمه ي "an" پابان مي يابد، احتمال خيلي زياد جواب کلمه اي است که با يک مصوت شروع مي شود.
ج- اغلب طولاني ترين جواب، جواب صحيح است. زيرا معلم (يا طراح سؤال) مايل است که پاسخ صحيح را با صفت يا عبارات وصفي همراه کند. صفت يا عباراتي که به توضيح جواب مي پردازند.
چ- به دنبال هم خواني و تطابق از لحاظ کلمات بگرديد. گزينه اي که کلمات کليدي موجود در تنه سؤال (صورت سؤال) را تکرار مي کند، احتمالاً گزينه ي صحيح خواهد بود.
ح- اگر همه اين ها بي فايده بود، گزينه ي دوم يا سوم را انتخاب کنيد(البته حواستان به نمره ي منفي هم باشد). خيلي از معلمان فکر مي کنند که اگر گزينه ي صحيح توسط گزينه هاي غلط در بر گرفته شده باشد، بهتر مخفي مي ماند. گزينه ي اول کمترين احتمال را براي صحيح بودن دارد.
اگر نمي توانيد گزينه اي را در يک دقيقه يا کمتر پاسخ دهيد، آن را نگه داريد و برنامه ريزي کنيد تا بعداً دوباره به سراغ آن برويد. همه ي پاسخ ها را در همان زمان که پيدا کرديد، به برگه پاسخ نامه منتقل کنيد. اگر بخواهيد چندين پاسخ را به صورت همزمان وارد کنيد، احتمال اشتباه کردن را بالا مي بريد.
خودداري از انجام کار نسبتاً بي فکرانه ي پرکردن دايره هاي موجود در پاسخ نامه در آخرين مرحله احتمال رخ دادن اشتباه هاي احمقانه را کاهش مي دهد.
4- حواستان باشد که گزينه هاي مناسب را در پاسخ نامه با دقت و با مداد پر کرده ايد. احتمالاً معلمان ما نگاه نزديکي به برگه ي پاسخ نامه ي شما نمي اندازند بنابراين اگر موفق به پرکردن کامل دايره ها نشويد يا در جاهاي نامربوط و غير از پاسخ صحيح علاماتي زده شود، فقط کامپيوتر متوجه خواهد شد و شما جريمه خواهيد شد(يانمره ي منفي مي گيريد يا امتياز آن سؤال را از دست خواهيد داد). هرگونه علامت تصادفي را کاملا پاک کنيد.
5- از زمان براي مرور کارتان قبل از آن که برگه را تحويل دهيد، استفاده کنيد.
برخلاف يک امتحان تشريحي که در آن به علت درست نفهميدن پاسخ شما توسط معلم، شما يک نمره اي کسب خواهيد کرد، يک امتحان تستي چندگزينه اي هيچ فرصتي براي چنين کارهايي به شما نمي دهد. اگر شما دايره درست در پاسخ نامه را پر نکرديد، پاسخ شما صددرصد غلط خواهد بود.
منبع انگليسي مقاله : uwec.edu
به دلايل بسياري دانش آموزان امتحان هاي چندگزينه اي (تستي) را از امتحانات تشريحي آسان تر مي دانند.
شايد بدیهي ترين دلايل اينها باشند :
1- پاسخ صحيح حتماً در ميان پاسخ هاي احتمالي (همان گزينه ها) وجود دارد. يک دانش آموز مي تواند با يک حدس از روي خوش شانسي نمره کسب کند.
2- اکثراً امتحانات چندگزينه اي، به جاي آن که از دانش آموزان بخواهند اطلاعات جديد را تحليل کنند يا نظريات را بر حالت هاي جديد اعمال کنند، مايل هستند که بر تعاريف پايه اي و مقايسه هاي ساده تأکيد کنند.
3- از آنجايي که معمولاً امتحان هاي چندگزينه اي، تعداد سؤالات بيشتري نسبت به امتحانات تشريحي را شامل مي شوند، هر سؤال بارم کمتري دارد و بنابراين ريسک کمتري دارد.
اما عليرغم همه ي اين عوامل، امتحانات چندگزينه اي واقعاً مي توانند خيلي سخت باشند و به همين صورت هم هستند.
بايد بدانيد که :
1- چون امتحانات چندگزينه اي سؤالات بسياري را در بر مي گيرند، دانش آموزان را مجبور مي کنند که از گستره ي وسيع تري از مطالب نسبت به امتحانات تشريحي، آگاه باشند.
2- همچنين معمولاً امتحانات چندگزينه اي انتظار دارند که دانش آموزان آگاهي بيشتري با جزئياتي مثل تاريخ هاي ويژه، نام ها يا لغات داشته باشند. (در صورتي که در امتحانات تشريحي اين گونه نيست). دانش آموزان به راحتي نمي توانند در يک امتحان چندگزينه اي بلوف بزنند.
3- و نهايتاً از آن جا که نوشتن سؤالات چندگزينه اي خوب بسيار سخت تر از طراحي يک امتحان تشريحي است، به علت ابهام هاي ناخواسته دانش آموزان با ريسک بيشتري روبرو هستند.
براي آماده شدن براي يک امتحان تستي از گام هاي زير پيروي کنيد :
1- مطالعه را زود شروع کنيد: امتحان هاي چندگزينه اي (تستي) مايل هستند که بر جزئيات متمرکز شوند و شما نمي توانيد جزئيات زيادي را به طور مؤثر در حافظه کوتاه مدت حفظ کنيد. اگر هر روز يک مقدار خيلي کم ياد بگيريد و زمان زيادي براي مرورهاي پي در پي اختصاص دهيد، حافظه ي بلندمدت قابل اطمينان تري خواهيد داشت.
2- بايد مطمئن شويد که مي توانيد همه ي چيزهايي که معلم تان در کلاس مطرح کرده است را به طور کامل مي شناسيد و مي فهميد. (اين براي وقتي است که خود معلم تان طراح سؤال باشد).
به عبارت ها و مفاهيم اساسي که وقايع و خصوصيات مهم را وصف مي کنند يا آنهايي که انديشه هاي مرتبط و مشاهدات را به هم مربوط مي کنند، توجه ويژه داشته باشيد. اين ها مواردي هستند که بيشترين حضور را در امتحانات چندگزينه اي دارند.
3- هنگامي که جزوات کلاسي و مطالعات لازم را انجام مي دهيد، ليست و جدول درست کنيد. بر فهميدن فرآيندهاي چندمرحله اي و ايده ها، اتفاقات يا چيزهايي که گروه بندي ها و سلسله مراتب هاي طبيعي را شکل مي دهند، متمرکز بشويد.
دنبال تشابه ها و تفاوت هايي بگرديد که مي توانند بين گزينه هاي صحيح و غلط در يک امتحان تمايز ايجاد کنند.
اگر کتاب درسي تان کلمات جديد يا تعاريف کليدي را مشخص کرده است، حتماً آنها را بفهميد. برخي مواقع کلمات و مفاهيم جديد در آخر يک فصل کتاب جمع آوري شده اند. چک کنيد تا مطمئن شويد که از سر اشتباه هيچ کدام را از دست نداده باشيد.
تعاريف کتاب را همين طوري و ساده حفظ نکنيد. اکثر معلمان وقتي که سؤالات امتحان را مي نويسند، اين چيزها را با کلمات زبان خودشان، دوباره مي سازند. بنابراين بايد شما مطمئن شويد که حتماً آن چه را که تعريف مورد نظر مي گويد، مي فهميد.
با چندين نفر از ديگر دانش آموزان که همان درس را مي خوانند براي حدس زدن سؤالات احتمالي، همفکري کنيد.
بر روي سؤالات نمونه کار کنيد البته اگر به امتحان هاي قديمي يا راهنماي دانش آموز دسترسي داشتيد.
پاسخ دادن به سؤالات چندگزينه اي :
قبل از آن که امتحان را شروع کنيد، همه ي اطلاعات خواسته شده را روي برگه ي پاسخ نامه وارد کنيد(مثل نام و نام خانوادگي و...). اگر آنقدر مشتاق شروع کردن باشيد که فراموش کنيد نام و شماره ي دانش آموزي خود را وارد کنيد، ممکن است به برگه ي شما هيچ نمره اي تعلق نگيرد. به ياد داشته باشيد: معلم شما نمي تواند نام شما را از روي دست خط يا ديگر نشان هاي متن بشناسد.
1- هميشه وقتي که در حال خواندن صورت سؤال هستيد، گزينه ها ر با دست تان يا يک تکه کاغذ بپوشانيد. قبل از آن که با نگاه کردن به گزينه هايي که معلم تان (طراح سؤال) قرار داده است، از پاسخ صحيح منحرف شويد، سعي کنيد جواب درست را پيش بيني کنيد. سپس دست خود يا تکه کاغذ را از روي گزينه ها برداريد.
2- اگر گزينه اي را که پيش بيني کرديد، مي بينيد، دور آن يک خط بکشيد و ديگر گزينه ها را چک کنيد تا مطمئن شويد که هيچ کدام از آنها، گزينه ي بهتري نيستند.
3- اگر پاسخي را که انتظار داشتيد، نمي بينيد، از استراتژي هاي زير استفاده کنيد تا پاسخ هايي که به احتمال زياد غلط هستند، حذف کنيد.
هيچ کدام از اين استراتژي ها از خطا در امان نيستند. هر آموزگار (يا طراح سؤال) با هوشي از طراحي سؤالات به صورتي که با اين استراتژي ها کار کند، خودداري مي کند، اما هميشه مي توانيد اميدوار به کمي کم توجهي او باشيد:
الف- گزينه هايي که از لغات مطلق مانند هميشه يا هرگز استفاده مي کنند نسبت به گزينه هايي که از لغات مشروط مانند هميشه يا احتمالاً استفاده مي کنند احتمال درست بودنشان کمتر است.
ب- معمولاً پاسخ هاي خنده دار غلط هستند.
پ- اغلب گزينه ي "همه ي موارد بالا"، گزينه ي صحيح است.
اگر مي توانيد ببينيد که بيش از يک گزينه از ديگر گزينه هاي صحيح هستند، پس گزينه ي "همه موارد بالا" را انتخاب کنيد.
ت- گزينه ي "هيچ کدام از موارد بالا" معمولاً گزينه اي غلط است.
اما اين قانون، از قانون "همه ي موارد بالا" احتمال کمتري دارد. خيلي مواظب باشيد که به وسيله ي دو پاسخ غلط اين گزينه را انتخاب کنيد و در دام بيفتيد. شما بايد همه گزينه ها را بررسي کنيد.
ث- دنبال نشانه هاي گرامري بگرديد. مثلاً اگر صورت اصلي سؤال در يک امتحان زبان انگليسي با کلمه ي "an" پابان مي يابد، احتمال خيلي زياد جواب کلمه اي است که با يک مصوت شروع مي شود.
ج- اغلب طولاني ترين جواب، جواب صحيح است. زيرا معلم (يا طراح سؤال) مايل است که پاسخ صحيح را با صفت يا عبارات وصفي همراه کند. صفت يا عباراتي که به توضيح جواب مي پردازند.
چ- به دنبال هم خواني و تطابق از لحاظ کلمات بگرديد. گزينه اي که کلمات کليدي موجود در تنه سؤال (صورت سؤال) را تکرار مي کند، احتمالاً گزينه ي صحيح خواهد بود.
ح- اگر همه اين ها بي فايده بود، گزينه ي دوم يا سوم را انتخاب کنيد(البته حواستان به نمره ي منفي هم باشد). خيلي از معلمان فکر مي کنند که اگر گزينه ي صحيح توسط گزينه هاي غلط در بر گرفته شده باشد، بهتر مخفي مي ماند. گزينه ي اول کمترين احتمال را براي صحيح بودن دارد.
اگر نمي توانيد گزينه اي را در يک دقيقه يا کمتر پاسخ دهيد، آن را نگه داريد و برنامه ريزي کنيد تا بعداً دوباره به سراغ آن برويد. همه ي پاسخ ها را در همان زمان که پيدا کرديد، به برگه پاسخ نامه منتقل کنيد. اگر بخواهيد چندين پاسخ را به صورت همزمان وارد کنيد، احتمال اشتباه کردن را بالا مي بريد.
خودداري از انجام کار نسبتاً بي فکرانه ي پرکردن دايره هاي موجود در پاسخ نامه در آخرين مرحله احتمال رخ دادن اشتباه هاي احمقانه را کاهش مي دهد.
4- حواستان باشد که گزينه هاي مناسب را در پاسخ نامه با دقت و با مداد پر کرده ايد. احتمالاً معلمان ما نگاه نزديکي به برگه ي پاسخ نامه ي شما نمي اندازند بنابراين اگر موفق به پرکردن کامل دايره ها نشويد يا در جاهاي نامربوط و غير از پاسخ صحيح علاماتي زده شود، فقط کامپيوتر متوجه خواهد شد و شما جريمه خواهيد شد(يانمره ي منفي مي گيريد يا امتياز آن سؤال را از دست خواهيد داد). هرگونه علامت تصادفي را کاملا پاک کنيد.
5- از زمان براي مرور کارتان قبل از آن که برگه را تحويل دهيد، استفاده کنيد.
برخلاف يک امتحان تشريحي که در آن به علت درست نفهميدن پاسخ شما توسط معلم، شما يک نمره اي کسب خواهيد کرد، يک امتحان تستي چندگزينه اي هيچ فرصتي براي چنين کارهايي به شما نمي دهد. اگر شما دايره درست در پاسخ نامه را پر نکرديد، پاسخ شما صددرصد غلط خواهد بود.
منبع انگليسي مقاله : uwec.edu
