چند بار تا به حال به شما گفته‌اند، بطري آبتان را در ورزشگاه به ديگران ندهيد؟ چند بار گفته‌اند با کفش ورزشي کوچه و خيابان وارد ورزشگاه نشويد؟ چند بار گفته‌اند لباس‌هاي تمرين‌تان را پس از هر تمرين بشوييد و...
خيلي‌ها مي‌گويند نمي‌شود در اوج تمرين و عرق ريختن به هم تيمي گفت از شيشه آب من، آب نخور، خيلي‌ها هم مي‌گويند کسي نيست که کنترل کند ما با چه کفشي وارد ورزشگاه مي‌شويم؛ ولي واقعا آيا خود شما دوست داريد، سالم وارد ورزشگاه شويد و با ميکروب‌ها و بيماري‌ها به خانه بازگرديد؟
ورزشگاه يک محل عمومي است که فقط ورزش کردن و تناسب اندام در آن مهم نيست، سلامت هم بخشي از ورزش در باشگاه ورزشي است. رعایت موارد زیر را متخصصان به شما توصيه مي‌کنند تا هم ورزش کنيد هم در ورزشگاه سالم باقي بمانيد:
بعد از ورزش، دوش بگيريد
تنبلي نکنيد. در همان ورزشگاه و يا بلافاصله پس از رسيدن به خانه، دوش بگيريد. شما به هر حال سخت ورزش کرده‌ايد و يا مسابقه داده‌ايد. اگر ورزشگاه شما به ح مام مجهز است حتما وسايل شخصي‌تان را همراه ببريد. صابون قالبي‌تان و حوله‌تان را به دوستانتان قرض ندهيد. مطالعات نشان مي‌دهند بيشترين انتقال عفونت‌ها در ورزشگاه‌ها هنگامي رخ مي‌دهد که ورزشکاران وسايل‌شان را به صورت شريکي استفاده مي‌کنند.
بطري آب مخصوص داشته باشيد
ممکن است شما يک شيشه آب معدني با خودتان به باشگاه ببريد و وقتي داريد حرکات ايروبيک را انجام مي‌دهيد و يا پس از وزنه زدن و يا در پايان يک دو سرعت، از اين شيشه آب بنوشيد. بسياري از ويروس‌ها و باکتري‌ها از طريق شيشه آب مشترک به ديگران منتقل مي‌شوند. ميکروبهاي سرماخوردگي و بيماري‌هاي گوارشي از اين راه به آساني بين ورزشکاران منتقل مي‌شود.
تجهيزات ورزشي‌تان را بشوييد
برنامه منظمي براي شستن و تميز کردن تجهيزات ورزشي‌تان داشته باشيد. پس از هر تمرين لباس‌هاي ورزشي‌تان را بشوييد تا بوي بد عرق نگيرند و باکتري‌ها درون آن رشد نکنند. پدهايي که زير زانوها و آرنج‌تان مي‌اندازيد را هر هفته بشوييد و اگر جنس آنها محکم و مقاوم است آن را هر روز بشوييد. پدهاي بزرگتر مانند آنهايي که براي ژيمناستيک يا کشتي استفاده مي‌شوند را بايد با وايتکس رقيق شده در آب با غلظت يک صدم ضدعفوني کرد. البته اين نکته مخصوص مسوولان باشگاه است. اگر اين پدها با خون (مثلا در ورزش بوکس) و يا مايعات بدني آلوده مي‌شوند بايد آنها را بيشتر و با فواصل نزديک‌تري شست و ضدعفوني کرد. دستکش‌هاي ورزشي و زانوبند و مچ‌بندتان را مرتب بشوييد.
زخم‌هايتان را جدي بگيريد
گاهي در فوتبال زمين مي‌خوريد و پاهايتان ساييده مي‌شود و يا زخم بازي در حين ورزش روي دست‌ها و پاهايتان ايجاد مي‌شود در اين صورت شما بايد مراقب اين زخم‌ها باشيد و بدون ارزيابي مربي و يا پزشک و مسوول مراقبت‌هاي پزشکي و بهداشتي ورزشگاه، ورزشگاه را ترک نکنيد. بايد اين زخم‌ها ضدعفوني و پانسمان شوند.
زخم‌هاي قبلي‌تان را به مربي اطلاع دهيد
هيچ‌کس دوست ندارد به باشگاه برود و با ميکروب يک بيماري پوستي به خانه برگردد. بنابراين اگر شما چنين ضايعاتي داريد تا هنگامي که به خوبي بهبود پيدا نکرده است، به باشگاه نرويد. شما مي‌توانيد قبل از شروع جلسه تمريني درباره ضايعه خود با مربي مشورت کنيد و با صلاحديد او در تمرين شرکت کنيد و يا نکنيد. اگر قرار است تيم ديگري براي مسابقه به باشگاه شما بيايند بايد مسوول ورزشگاه و يا مربي، اعضاي تيم مهمان را از نظر ضايعات پوستي مورد ارزيابي قرار دهد و يا برگه سلامت آنها را کنترل کنند.
با زخم و بيماري‌هاي پوستي وارد استخر نشويد
با زخم‌هاي باز، بيماري‌هاي قارچي، خراش‌ها و ساييدگي پوست وارد استخر، سونا و جکوزي نشويد. چون هم مي‌توانيد ميکروب بيماري را در آب پراکنده کنيد و نيز خراش‌ها و ساييدگي‌هاي پوست مناطقي هستند که سد دفاعي بدن شما در اين مکان‌ها، از دست رفته است بنابراين محل مناسبي براي ورود ميکروبهاي بيماري‌زا به پوست شما است. قبل از ورود به استخر و بعد از خروج از آن دوش بگيريد. محيط سونا و جکوزي محيطي مرطوب و گرم است که ميکروب‌ها مي‌توانند در آن رشد کنند.
لباس‌هاي تمرين را مانند لباس‌هاي اصلي تيم تميز نگه داريد
بازيکنان بسياري از تيم‌ها، فقط لباس‌هاي بازي اصلي خود را مرتب و تميز نگه مي‌دارند چون قرار است با آن در برابر هزاران چشم تماشاچي حاضر شوند ولي امان از لباس‌ها، تي‌شرت‌ها و شلوارک‌هاي تمرين که کثيف، آلوده به عرق و گل است. لباس‌هاي تمرين را هم بايد مثل لباس‌هاي اصلي تيم مرتب نگه داريد و پس از هر بازي اين لباس‌ها را نيز بشوييد.
کفش ورزشي جداگانه داشته باشيدخيلي‌ها چون نمي‌خواهند کيف (ساک) ورزشي‌تان خيلي سنگين شود و يا از سر تنبلي و بي‌حوصلگي کفش ورزشي‌شان را از منزل مي‌پوشند با آن تا باشگاه مي‌روند، بعد با همان کفش روي تردميل مي‌دوند و يا در سالن باشگاه ورزش مي‌کنند، در حالي که خودشان و ديگران گاهي مجبورند براي برخي از تمرينات روي زمين باشگاه دراز بکشند و کف دست‌ها، صورت و پاهايشان با کف تماس پيدا مي‌کند، کفي که به ميکروبهاي کوچه و خيابان آلوده است. بنابراين کفش ورزشي باشگاه‌تان را در کوچه و خيابان نپوشيد.
کشتي‌گيرها مراقب باشند
کشتي رشته ورزشي است که بدن ورزشکاران دايم با يکديگر در تماس است و عفونت‌هاي قارچي مي‌تواند از بدن عرق کرده يکي به ديگري منتقل شود بنابراين خود ورزشکاران بايد بهداشت فردي را رعايت کنند و تا زماني که از سلامت خود مطمئن نيستند روي تشک نروند. مربيان مي‌توانند برگه سلامت عمومي کشتي‌گيران طرف مقابل را کنترل کنند.
لاي انگشتان پايتان قارچ نزند
قارچ زدن لابه‌لاي انگشتان پا، بيشتر در ورزشکاراني ديده مي‌شود که پابرهنه در محيط‌هاي مرطوب راه مي‌روند. استخر، سونا، جکوزي، زير دوش‌هاي حمام و... محل‌هاي مناسبي. حتي دمپايي‌هايي که در اين محيط‌هاي مرطوب وجود دارد و ورزشکاران به صورت مشترک از آن استفاده مي‌کنند مي‌تواند محل مناسبي براي انتقال اين قارچ‌ها باشند. تا جايي که امکان دارد دمپايي خودتان را در اين مکان‌هاي مرطوب بپوشيد و آن را در کمد باشگاه‌تان نگه داريد و دمپايي‌هاي مشترک را در حوضچه‌هاي کلر فرو ببريد و سپس به پا کنيد. کف سالن‌هاي مرطوب، پا برهنه راه نرويد. پس از ورزش در اين مکان‌ها، پاها و به ويژه لاي انگشتان پايتان را با آب و صابون بشوييد و خشک کنيد. اگر سابقه ابتلا به عفونت‌هاي قارچي پس از استفاده از اين مکان‌ها را داريد، پس از خروج از استخر يا سونا و جکوزي از اسپري‌هاي ضد قارچ استفاده کنيد.
منبع:www.salamat.com/ن
