دلم رميده لوليوشيست شورانگيز
شاعر : حافظ
دروغ وعده و قتال وضع و رنگ آميز |
|
دلم رميده لوليوشيست شورانگيز |
هزار جامه تقوا و خرقه پرهيز |
|
فداي پيرهن چاک ماه رويان باد |
که تا ز خال تو خاکم شود عبيرآميز |
|
خيال خال تو با خود به خاک خواهم برد |
بخواه جام و گلابي به خاک آدم ريز |
|
فرشته عشق نداند که چيست اي ساقي |
به مي ز دل ببرم هول روز رستاخيز |
|
پياله بر کفنم بند تا سحرگه حشر |
که جز ولاي توام نيست هيچ دست آويز |
|
فقير و خسته به درگاهت آمدم رحمي |
که در مقام رضا باش و از قضا مگريز |
|
بيا که هاتف ميخانه دوش با من گفت |
تو خود حجاب خودي حافظ از ميان برخيز |
|
ميان عاشق و معشوق هيچ حائل نيست |
|