هاتفي از گوشه ميخانه دوش
شاعر : حافظ
گفت ببخشند گنه مي بنوش |
|
هاتفي از گوشه ميخانه دوش |
مژده رحمت برساند سروش |
|
لطف الهي بکند کار خويش |
تا مي لعل آوردش خون به جوش |
|
اين خرد خام به ميخانه بر |
هر قدر اي دل که تواني بکوش |
|
گر چه وصالش نه به کوشش دهند |
نکته سربسته چه داني خموش |
|
لطف خدا بيشتر از جرم ماست |
روي من و خاک در مي فروش |
|
گوش من و حلقه گيسوي يار |
با کرم پادشه عيب پوش |
|
رندي حافظ نه گناهيست صعب |
روح قدس حلقه امرش به گوش |
|
داور دين شاه شجاع آن که کرد |
و از خطر چشم بدش دار گوش |
|
اي ملک العرش مرادش بده |
|
مقالات مرتبط