مزن بر دل ز نوک غمزه تيرم
شاعر : حافظ
که پيش چشم بيمارت بميرم |
|
مزن بر دل ز نوک غمزه تيرم |
زکاتم ده که مسکين و فقيرم |
|
نصاب حسن در حد کمال است |
به سيب بوستان و شهد و شيرم |
|
چو طفلان تا کي اي زاهد فريبي |
که فکر خويش گم شد از ضميرم |
|
چنان پر شد فضاي سينه از دوست |
جوان بخت جهانم گر چه پيرم |
|
قدح پر کن که من در دولت عشق |
که روز غم بجز ساغر نگيرم |
|
قراري بستهام با مي فروشان |
اگر نقشي کشد کلک دبيرم |
|
مبادا جز حساب مطرب و مي |
من از پير مغان منت پذيرم |
|
در اين غوغا که کس کس را نپرسد |
فراغت باشد از شاه و وزيرم |
|
خوشا آن دم کز استغناي مستي |
ز بام عرش ميآيد صفيرم |
|
من آن مرغم که هر شام و سحرگاه |
اگر چه مدعي بيند حقيرم |
|
چو حافظ گنج او در سينه دارم |
|