کتبت قصه شوقي و مدمعي باکي
شاعر : حافظ
بيا که بي تو به جان آمدم ز غمناکي |
|
کتبت قصه شوقي و مدمعي باکي |
ايا منازل سلمي فاين سلماک |
|
بسا که گفتهام از شوق با دو ديده خود |
انا اصطبرت قتيلا و قاتلي شاکي |
|
عجيب واقعهاي و غريب حادثهاي |
که همچو قطره که بر برگ گل چکد پاکي |
|
که را رسد که کند عيب دامن پاکت |
چو کلک صنع رقم زد به آبي و خاکي |
|
ز خاک پاي تو داد آب روي لاله و گل |
و هات شمسه کرم مطيب زاکي |
|
صبا عبيرفشان گشت ساقيا برخيز |
که زاد راهروان چستي است و چالاکي |
|
دع التکاسل تغنم فقد جري مثل |
اري مثر محياي من محياک |
|
اثر نماند ز من بي شمايلت آري |
که همچو صنع خدايي وراي ادراکي |
|
ز وصف حسن تو حافظ چگونه نطق زند |
|