خوش است خلوت اگر يار يار من باشد
شاعر : حافظ
نه من بسوزم و او شمع انجمن باشد |
|
خوش است خلوت اگر يار يار من باشد |
که گاه گاه بر او دست اهرمن باشد |
|
من آن نگين سليمان به هيچ نستانم |
رقيب محرم و حرمان نصيب من باشد |
|
روا مدار خدايا که در حريم وصال |
در آن ديار که طوطي کم از زغن باشد |
|
هماي گو مفکن سايه شرف هرگز |
توان شناخت ز سوزي که در سخن باشد |
|
بيان شوق چه حاجت که سوز آتش دل |
غريب را دل سرگشته با وطن باشد |
|
هواي کوي تو از سر نميرود آري |
چو غنچه پيش تواش مهر بر دهن باشد |
|
به سان سوسن اگر ده زبان شود حافظ |
|