مرا به رندي و عشق آن فضول عيب کند
شاعر : حافظ
که اعتراض بر اسرار علم غيب کند |
|
مرا به رندي و عشق آن فضول عيب کند |
که هر که بيهنر افتد نظر به عيب کند |
|
کمال سر محبت ببين نه نقص گناه |
که خاک ميکده ما عبير جيب کند |
|
ز عطر حور بهشت آن نفس برآيد بوي |
که اجتناب ز صهبا مگر صهيب کند |
|
چنان زند ره اسلام غمزه ساقي |
مباد آن که در اين نکته شک و ريب کند |
|
کليد گنج سعادت قبول اهل دل است |
که چند سال به جان خدمت شعيب کند |
|
شبان وادي ايمن گهي رسد به مراد |
چو ياد وقت زمان شباب و شيب کند |
|
ز ديده خون بچکاند فسانه حافظ |
|