کله پاچه سلطاني يا پيتزاي اضافه!
فقط اجبار نيست که آدم ها را به غذا خوردن در رستوران مي کشاند. رستوران گردي براي خيلي ها جزء تفريحات ثابت محسوب مي شود. تمام قرارهاي دوستانه و جمع شدن هاي گروهي در ايران ته اش مي رسد به رستوران. تازه اين غير از بعضي قرارهاي رسمي اي است که حتماً جايشان رستوران است. براي همين است که رستوران رفتن اصولي دارد که اگر بلد نباشيد، ممکن است بدجوري توي دردسر بيفتيد. شايد آدم در طول عمرش با هزار نفر برود رستوران اما نمي شود هر کسي را برداريد و برويد اغذيه فروشي سر کوچه. شاعر هم در اين زمينه مي فرمايد هر رستوراني را بهر کسي ساخته اند. از اين شعر نتيجه مي گيريم که اگر يک روز تصميم گيري درباره مکان قرار با شما بود، قبل از هر کاري بايد بدانيد که همراهتان راکجا بهتر است ببريد.
آداب: اينجا هم بايد يادتان باشد که چند نوع غذا سفارش بدهيد. اين جور مواقع کسي دنگش را حساب نمي کند؛ معمولاً بزرگ خانواده کل ميز را حساب مي کند اما اگر شما خانواده را مهمان کرده ايد قبلش هماهنگ کنيد و زودتر برويد پاي دخل و غذا را حساب کنيد. بد است که براي حساب کردن توي سر و کله هم بزنيد و شروع کنيد با صداي بلند به چانه زدن و تعارف کردن. صورتحساب را هم دست به دست نچرخانيد، زشت است.
آداب: تعارف را بگذاريد کنار، فقط بد سليقه ها هستند که همه يک غذا سفارش مي دهند هر کدامتان يک غذاي متفاوت انتخاب کنيد و با رفقا تقسيم کنيد. اين طوري بيشتر به تان خوش مي گذرد. اگر مي دانيد که وعده هاي غذايي رستوران خيلي زياد است مي توانيد کمتر از تعدادتان غذا سفارش بدهيد. به جايش هله هوله مثل سالاد و پيش غذا بيشتر سفارش بدهيد. اين نکته راهم يادتان باشد؛ اصلاً لازم نيست مرام بازي تان گل کند و بزند به سرتان که پول غذاي رفقا را حساب کنيد. اين جهان سوم بازي ها را بگذاريدکنار و بگذاريد هر کس غذاي خودش را حساب کند. اين طوري به کسي فشار نمي آيد. مطمئن باشيد که کسي از شما توقع ندارد.
آداب: طبيعت چه گناهي کرده که شما مي خواهيد خوش بگذرانيد؟ به همراه همه وسايلتان چند تا کيسه زباله بزرگ هم برداريد و حجم عظيم زباله هايي را که توليد کرده ايد، با خودتان برگردانيد. يادتان باشد دليلي ندارد روي بالشتان دراز بکشيد و يک ملافه بکشيد سرتان تا ناهار آماده شود. همه آمده اند که خوش بگذرانند. پس به هم کمک کنيد.
آداب: هر رستوراني که مي رويد بايد حواستان به نحوه غذا خوردن و احترام گذاشتن به طرف مقابل باشد. هول نشويد و منو را بگيريد دستتان و تا آخرش را بخوانيد؛ اول منو را به خانم تعاريف کنيد. اگر هم دختر هستيد، قند توي دلتان آب نشود؛ دليلي ندارد که همه اش پسربيچاره حساب کند. بعد از يکي دو بار شما بايد دست بکنيد توي جيبتان و طرف مقابل را مهمان کنيد. در ضمن خيلي زشت است که اگر مهمان کسي هستيد، گران ترين غذاي رستوران را انتخاب کنيد. کمي خودداري هم خوب چيزي است.
آداب: نبايد دولپي شروع کنيد به خوردن. يادتان نرود که شما براي حرف زدن به رستوران رفته ايد، نه براي خوردن. سخت است ولي همين يک بار را دندان روي جگر بگذاريد و غذايتان را آرام آرام بخوريد. بلايي سرتان نمي آيد. اگر نمي توانيد جلوي شکمتان را بگيريد. لااقل غذاي محبوبتان را سفارش ندهيد که عذاب بکشيد. غذا هم که تمام شد. دسري، چايي اي، چيزي سفارش بدهيد تا نشستنتان توجيه داشته باشد.
منبع: همشهري جوان، شماره 221
/خ
خانواده
آداب: اينجا هم بايد يادتان باشد که چند نوع غذا سفارش بدهيد. اين جور مواقع کسي دنگش را حساب نمي کند؛ معمولاً بزرگ خانواده کل ميز را حساب مي کند اما اگر شما خانواده را مهمان کرده ايد قبلش هماهنگ کنيد و زودتر برويد پاي دخل و غذا را حساب کنيد. بد است که براي حساب کردن توي سر و کله هم بزنيد و شروع کنيد با صداي بلند به چانه زدن و تعارف کردن. صورتحساب را هم دست به دست نچرخانيد، زشت است.
بروبچز
آداب: تعارف را بگذاريد کنار، فقط بد سليقه ها هستند که همه يک غذا سفارش مي دهند هر کدامتان يک غذاي متفاوت انتخاب کنيد و با رفقا تقسيم کنيد. اين طوري بيشتر به تان خوش مي گذرد. اگر مي دانيد که وعده هاي غذايي رستوران خيلي زياد است مي توانيد کمتر از تعدادتان غذا سفارش بدهيد. به جايش هله هوله مثل سالاد و پيش غذا بيشتر سفارش بدهيد. اين نکته راهم يادتان باشد؛ اصلاً لازم نيست مرام بازي تان گل کند و بزند به سرتان که پول غذاي رفقا را حساب کنيد. اين جهان سوم بازي ها را بگذاريدکنار و بگذاريد هر کس غذاي خودش را حساب کند. اين طوري به کسي فشار نمي آيد. مطمئن باشيد که کسي از شما توقع ندارد.
پيک نيک
آداب: طبيعت چه گناهي کرده که شما مي خواهيد خوش بگذرانيد؟ به همراه همه وسايلتان چند تا کيسه زباله بزرگ هم برداريد و حجم عظيم زباله هايي را که توليد کرده ايد، با خودتان برگردانيد. يادتان باشد دليلي ندارد روي بالشتان دراز بکشيد و يک ملافه بکشيد سرتان تا ناهار آماده شود. همه آمده اند که خوش بگذرانند. پس به هم کمک کنيد.
نامزد
آداب: هر رستوراني که مي رويد بايد حواستان به نحوه غذا خوردن و احترام گذاشتن به طرف مقابل باشد. هول نشويد و منو را بگيريد دستتان و تا آخرش را بخوانيد؛ اول منو را به خانم تعاريف کنيد. اگر هم دختر هستيد، قند توي دلتان آب نشود؛ دليلي ندارد که همه اش پسربيچاره حساب کند. بعد از يکي دو بار شما بايد دست بکنيد توي جيبتان و طرف مقابل را مهمان کنيد. در ضمن خيلي زشت است که اگر مهمان کسي هستيد، گران ترين غذاي رستوران را انتخاب کنيد. کمي خودداري هم خوب چيزي است.
قرار رسمي
آداب: نبايد دولپي شروع کنيد به خوردن. يادتان نرود که شما براي حرف زدن به رستوران رفته ايد، نه براي خوردن. سخت است ولي همين يک بار را دندان روي جگر بگذاريد و غذايتان را آرام آرام بخوريد. بلايي سرتان نمي آيد. اگر نمي توانيد جلوي شکمتان را بگيريد. لااقل غذاي محبوبتان را سفارش ندهيد که عذاب بکشيد. غذا هم که تمام شد. دسري، چايي اي، چيزي سفارش بدهيد تا نشستنتان توجيه داشته باشد.
منبع: همشهري جوان، شماره 221
/خ
