وکیل در واقع یک لغت عربی است که به فردی اطلاق می شود که مسئولیتی به وی واگذار شده است. این لغت و مشتقات آن در قرآن بسیار به کار رفته و به عنوان اسم های پروردگار به کار رفته است. واژه "توکل" نیز به همین خانواده تعلق دارد و به استفاده از خداوند به عنوان وکیل اشاره دارد. به اعتقاد مسلمانان، توکل به خدا به معنی اعتماد و تکلیف واگذار کردن امور به او است.

در قالب عقد وکالت، رابطه وکیل و موکل وجود دارد. قانون مدنی در ماده ۶۵۶، وکالت را به عنوان یک قرارداد تعریف می کند که براساس آن، یک طرف به نمایندگی از طرف دیگر اقدام می کند. با این حال، مقررات قانون مدنی درباره وکالت برای اعمال حقوقی و قراردادهای مربوط به اتباع و قراردادهای دیگری که می تواند انجام دهد، صادق است.

با این حال، در اینجا، ما به وکالت در قضاوت می پردازیم که به نظر می رسد نوع خاصی از قرارداد وکالت است که به انجام عملی حقوقی خاصی تعلق ندارد. مقررات و قوانین خاصی که به این نوع وکالت ارتباط دارند، شامل قرارداد وکیل و موکل، قوانین روند دادرسی مدنی، قوانین وکالت، لایحه استقلال کانون وکلا، قانون دریافت مجوز وکالت دادگستری و قوانین مدنی می شود.

وکیل پایه یک دادگستری واقعاً اشخاصی حیاتی در زندگی امروز انسان شده اند. افزایش تعداد پرونده های حقوقی و کیفری و پیچیده تر شدن قوانین روز به روز، نیاز جامعه را به حضور بیشتر افراد متخصص در این زمینه تقویت کرده است.

به ندرت می توان کسی را پیدا کرد که در زندگی شخصی خود با مشکلات حقوقی روبرو نشده باشد. گاهی اوقات تنها بودن کافی نیست برای حل مشکل. بهترین راه برای رسیدن به تصمیم سریع و دریافت نتیجه بهتر، داشتن یک وکیل ماهر و با تجربه است که در کنار شما باشد.

کانون وکلای دادگستری

کانون وکلای دادگستری یکی از قدیمی ترین نهادهای مستقل مدنی در ایران است و به عنوان مرجع اعطای پروانه وکالت دادگستری عمل می کند. این کانون در سال 1314 با تصویب قانون وکالت به عنوان یک شخصیت حقوقی مستقل تأسیس شد.

از آن زمان تا کنون، کانون وکلای دادگستری به صورت مستقل اداره می شود و تحت مجموعه کانون وکلای بین المللی (IBA) نیز در سال 1329 عضویت یافت. هر استان در ایران دارای یک کانون وکلای دادگستری است و تمامی کانون های وکلای دادگستری استانی تحت نظارت و اداره اتحادیه کانون های وکلای دادگستری (اسکودا) قرار دارند. کانون وکلای دادگستری مرکزی نیز در شهر تهران قرار دارد.

مرکز وکلای قوه قضاییه

مرکز وکلای قوه قضاییه در سال 1381 تأسیس شد. با تصویب ماده 187 قانون سوم توسعه، مرکز وکلا به مرکز کارشناسان رسمی دادگستری و مشاوران خانواده قوه قضاییه اضافه شد. این قانون به قوه قضاییه اختیار داد که در مورد تایید صلاحیت دانش آموختگان رشته حقوق برای صدور پروانه وکالت دادگستری و تأسیس موسسات مشاوره حقوقی اقدام کند.

در حال حاضر، مرکز وکلای قوه قضاییه همزمان با کانون وکلای دادگستری به صدور مجوز وکالت می پردازد. این مرجع هر سال آزمونی برای صدور پروانه کارآموزی وکالت برگزار می کند و در صورت کسب نمره قبولی در این آزمون، پروانه کارآموزی وکالت به پذیرفته شدگان اعطا می شود. کارآموزان وکالت موظف هستند 6 ماه کارآموزی خود را در جلسات حضوری دادگاه ها گذرانند.

پس از پایان دوره کارآموزی، در مصاحبه حضوری شرکت کرده و پس از قبولی در آن، مجوز وکالت دادگستری و تأسیس موسسات مشاوره حقوقی به آنان از سوی قوه قضاییه اعطا می شود.

مراحل دریافت مدرک وکالت پایه یک قوه قضاییه

دریافت مدرک و پروانه وکالت بین وکیل دادگستری و وکیل قوه قضاییه تفاوت هایی دارد. برای وکیل قوه قضاییه، ابتدا باید دوره چهار ساله حقوق را در دانشگاه به پایان برده و مدرک وکالت را دریافت کند. سپس باید در آزمون وکالت قوه قضاییه که توسط قوه قضاییه برگزار می شود، شرکت کند و پس از قبولی و اتمام دوره آماده شود.

در مقابل، وکیل دادگستری باید دوره کارآموزی را به مدت مشخص (معمولاً ۶ ماه) طی کند. در این دوره، وکیل پایه یک قوه قضاییه با وکیل با سابقه کاردان همکاری می کند و تحت نظارت او قرار می گیرد.

پس از گذشت دوره کارآموزی وکالت، پروانه وکالت به وکیل پایه توسط قوه قضاییه صادر می شود. پس از این مرحله، وکیل می تواند به دفاع از حقوق افراد نیازمند کمک بپردازد و تمام مسئولیت های وکیل پایه یک را بر عهده بگیرد.

شرایط آزمون وکالت در قوه قضاییه با آزمون کانون وکلا تفاوت هایی دارد و منابع طرح سوالات نیز ممکن است متفاوت باشد. سوالات آزمون وکالت قوه قضاییه از منابع اصلی درسی استفاده می کنند که در دانشگاه ها تدریس می شوند.

وکیل دادگستری بگیرم یا وکیل قوه قضاییه؟

انتخاب بین وکیل پایه یک دادگستری و وکیل قوه قضاییه نیازمند ارزیابی دقیق تجربه، تخصص و مهارت هر یک از آنها است. شایعات و حاشیه هایی که درباره وکلا وجود دارد، نباید معیار اصلی برای انتخاب باشند.

برای انتخاب بهترین وکیل برای مورد خود، می توانید از راه های زیر استفاده کنید:

تحقیق و بررسی تخصص و تجربه وکلای مورد نظر: بررسی سوابق کاری، تخصص ها و تجربه های وکلای مختلف می تواند به شما کمک کند تا از توانمندی ها و مهارت های آنها آگاه شوید. می توانید از منابع آنلاین، وب سایت ها، مراکز حقوقی و نظرات مشتریان قبلی استفاده کنید.

مشاوره با وکلای حرفه ای:

مراجعه به چند وکیل و مشاوره با آنها می تواند به شما در درک بهتر نیازهایتان و انتخاب درست کمک کند.

علاوه بر تسلط به قوانین و مصوبات جدید، وکیل پایه یک دادگستری باید مطالعه روزانه و مستمر را حفظ کند تا با تغییرات و تحولات حقوقی آشنا باشد. همچنین، استعداد وکالت، قدرت تحلیل و استدلال، هوش و قدرت برقراری ارتباط با مشتریان نیز عوامل مهمی در تعیین کیفیت و توانایی یک وکیل پایه یک دادگستری هستند.

بنابراین، در مقایسه با این نکات، تفاوت هایی که درباره وکیل دادگستری و وکیل قوه قضاییه بیان شد، کمترین اهمیت را دارند. برای انتخاب وکیل مناسب، متخصص و با تجربه، توجه به عواملی مانند تجربه کاری، سوابق پرونده های موفق، تخصص ها و تعاملات قبلی با مشتریان می تواند مفید و مؤثر باشد.