سه علامت بیماری در پایان زندگی افراد
مقدمه:
خط مشی های ارائه شده حاکی از آنند که پزشکان باید مرتباً به ارزیابی بیمارانی بپردازند که به بیماری های جدی دچار بوده و از علایمی همانند درد، کوتاهی تنفس و افسردگی در مراحل پایانی زندگیشان رنج می برند.
پزشکان باید از درمان های تایید شده به منظور درمان چنین شرایطی بهره گیرند و همچنین مطمئن باشند که چنین درمان هایی برای همه بیماران مبتلا به بیماری های جدی به کار گرفته می شود.
بر اساس گفته دکتر امیر قاسم عضو ارشد برنامه های بالینی و کیفیت مراقبت دپارتمان انجمن پزشکی آمریکا بسیاری از آمریکایی ها در مراحل پایانی زندگی خویش به بیماری های جدی مبتلا هستند و در این بین خانواده های بیماران نیز از این درگیری و گرفتاری به وجود آمده مستثنی نیستند.
او گفت: «ما خواهان آنیم تا از بهترین امکانات و شواهد موجود در پیشرفت و توسعه درمان این بیماران و تسکین نشانه های بیماران در مراحل پایانی زندگی آن ها استفاده کنیم. مروری بر مدارک به دست آمده نشانگر این مطلب است که سه نشانه معمول در این بیماران شامل درد، مشکلات تنفسی و افسردگی هستند از این رو خط مشی تدوین شده توجه و تمرکز خود را بر روی این سه مساله معطوف می سازد.»
توصیه های ارائه شده در این خط مشی ها استفاده از داروهای تایید شده را در کنترل درد، کوتاهی تنفس و افسردگی در مراحل پایانی زندگی بیمار، ضروری می داند. این خط مشی ها هم چنین بر این نکته تاکید دارد که پزشکان باید مرتباً بیماران خود را در مراحل پایانی زندگی ارزیابی و کنترل کنند.
درد بیماران مبتلا به سرطان می تواند از طریق داروهای ضد التهاب، نارکوتیک ها و بیس فسفونات ها کنترل شود.
بیمارانی که در مراحل پایانی زندگی با مشکلات تنفسی همانند تنگی نفس دست و پنجه نرم می کنند می توانند از نارکوتیک ها و اکسیژن برای مدت کوتاهی برای رهایی از هیپوکسی بهره گیرند.
بیماران مبتلا به افسردگی نیز می توانند به وسیله داروهای ضد افسردگی و سایر مداخله گرهای روانی مداوا شوند.
تجدید نظر کمیته مذکور بر این نکته دلالت دارد که شواهد به دست آمده در مراحل پایانی زندگی بیماران از کیفیت بالایی برخوردار نبوده و عمده شواهد دریافت شده برگرفته از زندگی بیماران مبتلا به سرطان است که روزهای پایانی عمر خود را سپری می کنند.
از این رو خط مشی جدید که بر اساس این شواهد بنیان نهاده شده به خوبی به ارزیابی مراحل پایانی زندگی بیماران مبتلا به مشکلات قلبی، بیماری های ریه، یا زوال عقل یا درمان هایی از قبیل حمایت های تغذیه ای ، درمان های مکمل یا جایگزین و مراقبت های روحی و روانی نمی پردازد.
خطی مشی مراقبت های مراحل پایانی زندگی به وسیله انجمن پزشکان آمریکا در ۱۴ جولای ۲۰۰۷ تصویب شد. مراقبت های پایانی زندگی افراد بر اساس نظر انیستیتو پزشکی که یکی از پیشگامان در پیشرفت کیفیت مراقبت های بهداشتی است، مشخص شده است. این انیستیتو امیدوار است که این خط مشی ها بتوانند به پزشکان در چگونگی مراقبت از بیماران غیر قابل علاج یا دارای شرایط مزمن بیماری کمک کنند.
درجه بندی چگونگی و اهمیت به کار بستن توصیه های ارائه شده در خط مشی انجمن پزشکان آمریکا بر اساس درجه بندی های استاندارد پایه ریزی شده است. تمام توصیه های ACP در خصوص مراحل پایانی زندگی افراد جزو توصیه های اکید و قوی درجه بندی می شود و این درجه بندی به آن معناست که به کار بستن این توصیه ها و مزایای حاصله از آن ها بر خطرات احتمالی ایجاد شده برتری دارد.
تمام توصیه های EOL بر اساس شواهد با کیفیت متوسط طبقه بندی می شود زیرا بیشتر شواهد به دست آمده برگرفته از زندگی بیماران سرطانی در مراحل پایانی زندگی است.
خلاصه ایی از خط مشی های انجمن پزشکان به شرح زیر است:
پزشکان باید بیماران مبتلا به امراض جدی را در مراحل پایانی زندگیشان از نظر نشانه هایی همانند درد، تنگی نفس و افسردگی دائماً ارزیابی و کنترل کنند ( درجه بندی: توصیه اکید، کیفیت متوسط در شواهد به دست آمده ).
▪ توصیه ۲ :
پزشکان باید برای بیماران مبتلا به امراض جدی در مراحل پایانی زندگی از درمان های مناسب تایید شده به منظور کنترل دردشان بهره گیرند. این درمان ها برای بیماران مبتلا به سرطان شامل داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی، اوپیوئیدها و بیس فسفونات ها است (درجه بندی: توصیه اکید، کیفیت متوسط در شواهد به دست آمده ).
▪ توصیه ۳ :
پزشکان باید برای بیماران مبتلا به بیماری های جدی در مراحل پایانی زندگی از درمان های تایید شده ای به منظور تنگی نفس استفاده کنند. این درمان ها برای بیماران مبتلا به تنگی نفس غیر قابل تسکین شامل استفاده از اوپیوئیدها و برای بیماران با هیپوکسی کوتاه مدت بهره گیری از اکسیژن است ( درجه بندی: توصیه اکید، کیفیت متوسط در شواهد به دست آمده ).
▪ توصیه ۴ :
پزشکان برای کنترل افسردگی بیماران مبتلا به عوارض و بیماری های جدی در مراحل پایانی زندگی باید از درمان های تایید شده استفاده کنند. این درمان ها برای بیماران مبتلا به سرطان شامل استفاده از داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، مهار کنندگان بازجذب مجدد سروتونین یا مداخله گرهای روانی است ( درجه بندی: توصیه اکید، کیفیت متوسط در شواهد به دست آمده ).
▪ توصیه ۵ :
پزشکان باید مطمئن باشند که چنین درمان هایی برای تمام بیماران مبتلا به بیماری های جدی به کار گرفته می شود ( درجه بندی: توصیه اکید، کیفیت ضعیف در شواهد به دست آمده )
ارسال مقاله توسط کاربر محترم سایت: rohisamadi
/ن
