تاثير مواد روانگردان بر رانندگي

از تصادف تا مرگ
 

مواد روانگردان چگونه رانندگي شما را با اشکال مواجه مي‌کنند؟ زمانى که رانندگى مي‌کنيد، دست‌ها‌، چشمان و پاهاى شما وسيله نقليه را کنترل مى‌کنند و مغز شما دستان، چشم‌ها‌ و پاهاى شما را تحت فرمان دارد.
براى رانندگى امن و بي‌خطر بايد هوشيار، آگاه و توانا در اتخاذ تصميمات فورى در پاسخ به محيطى باشيد که دايم‌ در حال تغيير است. مواد روانگردان کارکرد طبيعى مغز و بدن را مختل ‌کرده و حتى توانايى باتجربه‌ترين و ماهرترين رانندگان را تحت تاثير قرار مى‌دهند. در حالى که دارو‌ها‌ى ‌گوناگون به اشکال متفاوتى رانندگى شما را تحت تاثير قرار مي‌دهند، هر دارويى که شما را کند کرده، به شتاب واداشته و يا بينايى شما را تغيير دهد، مي‌تواند توانايى شما را در رانندگى مختل ‌کند که اين امر عواقب فاجعه بارى در پى دارد.

الکل و داروهاي کندکننده
 

الکل هوشيارى را کند ‌کرده و تطابق حرکتى را کاهش مي‌دهد. کسانى که پس از مصرف الکل رانندگى مى‌کنند، نمي‌توانند با سرعت لازم واکنش نشان دهند. بينايى آنها تحت تاثير قرار گرفته، دچار تارى ديد و يا دوبينى مي‌شوند. الکل درک عمق را تغيير مي‌دهد و تخمين دورى يا نزديکى ساير وسايل نقليه، عابران و اشيا را دشوار مي‌سازد. از آنجايى که الکل قدرت قضاوت را تحت تاثير قرار مي‌دهد، فردى که پس از نوشيدن رانندگى مي‌کند ممکن است به شکل اغراق‌آميزى احساس اعتماد به نفس ‌کرده و نداند که توانايى وى در رانندگى مختل شده است. رانندگى وي اغلب بدون احتياط و بي‌‌ پروا است، مارپيچ مي‌رود، سبقت مي‌گيرد و از جاده منحرف مي‌شود و اغلب تصادف به بار مي‌آورد.
الکل دارويى کند کننده است يعنى مغز و بدن شما را کند مي‌کند. ساير دارو‌ها‌ى کندساز مانند برخى از دارو‌ها‌ى تجويز شده تسکين دهنده به همان طريقى که الکل عمل مي‌کند توانايى فرد را در رانندگى بدون خطر تحت تاثير قرار مي‌دهند. هر دارويى که سبب خواب آلودگى مي‌شود مانند داروى سرفه، سرماخوردگى يا آلرژى نيز مي‌تواند توانايى فرد را در رانندگى مختل کند.تلفيق الکل با يک داروى کندساز ديگر آثار شديد‌تر و خطرناک‌ترى از مصرف يک دارو به تنهايى دارد. در زمان مصرف دارو‌ها‌ى تجويز شده به وسيله پزشک يا دارو‌ها‌يى که بدون نسخه به فروش مي‌رسند، عاقلانه است که قبل از رانندگى کردن با پزشک يا داروسازتان مشورت کنيد.

داروي محرک
 

دارو‌ها‌ى محرک مانند کافيين، آمفتامين‌ها‌ و کوکايين مي‌توانند هوشيارى را افزايش دهند، اما اين به اين معنا نيست که اين دارو‌ها‌ مهارت‌ها‌ى رانندگى را بالا مي‌برند. راننده خسته اى که قهوه مي‌نوشد تا بيدار بماند و بتواند رانندگى کند بايد بداند که اثر تحريک کننده قهوه به زودى از بين مي‌رود و تنها دارو براى رفع خستگى کنار کشيدن از جاده و خوابيدن است. به نظر نمي‌رسد که آمفتامين‌ها در مقادير تجويز شده به وسيله پزشک بتوانند مهارت‌ها‌ى رانندگى فرد را تحت تاثير قرار دهند، اما با بالابردن اعتماد به نفس فرد به شکلى اغراق‌آميز مي‌توانند خطر رانندگى را بالا ببرند. مصرف مقادير بالاتر آمفتامين‌ها‌ به بروز خصوصيات تهاجمي‌ و خصمانه منجر مي‌شود.
مصرف‌کنندگان کوکايين نيز فرد را دچار اعتماد به نفس بي‌‌‌جا در زمان رانندگى مي‌کند. اما مصرف کوکايين بر بينايى تاثير گذاشته و تارى ديد، برق زدن و توهمات بينايى را سبب مي‌شود. مصرف‌کنندگان کوکايين همچنين ممکن است صدا‌ها‌يى را بشنوند که وجود خارجى ندارند مانند صداى زنگ و يا بوهايى را استشمام کنند که وجود ندارد مانند بوى دود يا گاز اينها‌ همه مي‌توانند رانندگى فرد را دچار اشکال کنند.

حشيش و ساير دارو‌ها‌ى توهم‌زا
 

کانابيس يا حشيش درک عمق و زمان توجه و تمرکز را مختل و زمان واکنش را طولانى مي‌سازد و قدرت عضلانى و ميزان پايدارى دست را کاهش مي‌دهد. همه اينها يک رانندگى امن و بي‌‌ خطر را دچار اشکال مي‌کنند. آثار دارو‌ها‌ى توهم‌زا مانند LSD، اکستازى، مسکالين و پسيلوکالين، ادراک و خلق را تخريب مي‌کنند. رانندگى در زمانى که تحت تاثير هر کدام از اين دارو‌ها‌ هستيد، به شدت خطرناک است.
منبع: www.salamat.com
/خ