هپاتيت ويروسي
نام بيماري به انگليسي: Hepatitis viral
علايم شبيه آنفلوانزا ، مثل تب ، خستگي ، تهوع ، استفراغ ، اسهال بي‌اشتهايي
چندين روز بعد:
زردي چشم‌ها و پوست در اثر تجمع بيلي‌روبين در خون
تيره شدن رنگ ادرار در اثر وارد شدن بيلي‌روبين اضافي به ادرار
اجابت مزاج روشن، به رنگ خاك رس، يا سفيد
هپاتيت B : معمولاً از راه آميزشي، تزريق خون، و تزريق يا سرنگ آلوده انتقال مي‌يابد. مادري كه هپاتيت B دارد ممكن است عفونت را به نوازش انتقال دهد. بعضي از موارد هم بدون دليل مشخص و راه شناخته شده‌اي براي انتقال عفونت رخ داده‌اند.
هپاتيت C : معمولاً از راه تزريق موادمخدر داخل رگ، تزريق خون و ساير انواع مواجهه با خون يا محصولات خوني آلوده انتقال مي‌يابد. البته در 40% از موارد، راه انتقال معلوم نيست.
هپاتيت D : به‌طور جداگانه از هپاتيت B نمي‌تواند رخ دهد. هپاتيت G : الگوي انتقال مشابهي مثل هپاتيت C دارد؛ معمولاً از راه خون انتقال مي‌يابد.
بي‌بندوباري
تزريق موادمخدر داخل رگ
مصرف الكل
تزريق خون
كاركنان پزشكي و ساير حرفه‌هاي خطرزا
مهد كودك‌ها يا مراكز نگهداري
دياليز
تغذيه نامناسب
وجود بيماري كه باعث كاهش مقاومت بدن شده باشد.
اگر با فرد هپاتيتي در تماس بوده‌ايد، با پزشك خود در رابطه با تزريق گاما گلوبولين براي پيشگيري يا كاهش خطر هپاتيت مشورت كنيد.
اگر در زمره افرادي هستيد كه خطر هپاتيت آنها را تهديد مي‌كند، مثل كاركنان بيمارستان‌ها، دندانپزشكان و غيره، واكسن هپاتيت A و B را دريافت كنيد. واكسن ساير انواع هپاتيت ويروسي در دست بررسي است. گاهي ممكن است ايمونوگلوبولين نيز لازم شود.
واكسيناسيون هپاتيت B براي همه نوزادان و شيرخواران
هپاتيت مزمن. اين بيماران معمولاً حامل ويروس هستند و عامل بالقوه‌اي براي انتقال عفونت به افراد خانواده و همسر هستند. اين افراد امكان دارد ظاهراً خوب و سرحال باشند و متوجه عفونت خود نشوند.
اكثر بيماران هپاتيتي را مي‌توان بدون خطر زياد در منزل تحت مراقبت قرار داد. جداسازي كامل بيمار ضروري نيست، اما فرد بيمار بايد وسايل جداگانه‌اي براي خوردن و آشاميدن داشته باشد يا از وسايل يك بار مصرف استفاده كند.
اگر هپاتيت داريد يا مراقبت از يك فرد هپاتيتي را به عهده داريد، دستان خود را مرتباً و به دقت بشوييد، خصوصاً پس از اجابت مزاج
امكان دارد داروي ضد التهاب كورتيزوني در موارد شديد تجويز شود تا التهاب كبد كاهش يابد و علايم بهتر شوند.
براي هپاتيت B و C مزمن ممكن است آلفا ـ اينترفرون مورد استفاده قرار گيرد.
در صورتي كه علايم زير به هنگام درمان رخ دهند:
ـ بيشتر كم شدن اشتها
ـ خواب‌آلودگي زياد يا گيجي
ـ استفراغ، اسهال، يا درد شكمي
ـ بيشتر شدن زردي؛ به وجود آمدن بثور پوستي يا خارش
منبع:www.irteb.com
/ج
اطلاعات اوليه
شرح بيماري
علايم شايع
علايم شبيه آنفلوانزا ، مثل تب ، خستگي ، تهوع ، استفراغ ، اسهال بي‌اشتهايي
چندين روز بعد:
زردي چشم‌ها و پوست در اثر تجمع بيلي‌روبين در خون
تيره شدن رنگ ادرار در اثر وارد شدن بيلي‌روبين اضافي به ادرار
اجابت مزاج روشن، به رنگ خاك رس، يا سفيد
علل
هپاتيت B : معمولاً از راه آميزشي، تزريق خون، و تزريق يا سرنگ آلوده انتقال مي‌يابد. مادري كه هپاتيت B دارد ممكن است عفونت را به نوازش انتقال دهد. بعضي از موارد هم بدون دليل مشخص و راه شناخته شده‌اي براي انتقال عفونت رخ داده‌اند.
هپاتيت C : معمولاً از راه تزريق موادمخدر داخل رگ، تزريق خون و ساير انواع مواجهه با خون يا محصولات خوني آلوده انتقال مي‌يابد. البته در 40% از موارد، راه انتقال معلوم نيست.
هپاتيت D : به‌طور جداگانه از هپاتيت B نمي‌تواند رخ دهد. هپاتيت G : الگوي انتقال مشابهي مثل هپاتيت C دارد؛ معمولاً از راه خون انتقال مي‌يابد.
عوامل افزايش دهنده خطر
بي‌بندوباري
تزريق موادمخدر داخل رگ
مصرف الكل
تزريق خون
كاركنان پزشكي و ساير حرفه‌هاي خطرزا
مهد كودك‌ها يا مراكز نگهداري
دياليز
تغذيه نامناسب
وجود بيماري كه باعث كاهش مقاومت بدن شده باشد.
پيشگيري
اگر با فرد هپاتيتي در تماس بوده‌ايد، با پزشك خود در رابطه با تزريق گاما گلوبولين براي پيشگيري يا كاهش خطر هپاتيت مشورت كنيد.
اگر در زمره افرادي هستيد كه خطر هپاتيت آنها را تهديد مي‌كند، مثل كاركنان بيمارستان‌ها، دندانپزشكان و غيره، واكسن هپاتيت A و B را دريافت كنيد. واكسن ساير انواع هپاتيت ويروسي در دست بررسي است. گاهي ممكن است ايمونوگلوبولين نيز لازم شود.
واكسيناسيون هپاتيت B براي همه نوزادان و شيرخواران
عواقب مورد انتظار
عوارض احتمالي
هپاتيت مزمن. اين بيماران معمولاً حامل ويروس هستند و عامل بالقوه‌اي براي انتقال عفونت به افراد خانواده و همسر هستند. اين افراد امكان دارد ظاهراً خوب و سرحال باشند و متوجه عفونت خود نشوند.
درمان
اصول كلي
اكثر بيماران هپاتيتي را مي‌توان بدون خطر زياد در منزل تحت مراقبت قرار داد. جداسازي كامل بيمار ضروري نيست، اما فرد بيمار بايد وسايل جداگانه‌اي براي خوردن و آشاميدن داشته باشد يا از وسايل يك بار مصرف استفاده كند.
اگر هپاتيت داريد يا مراقبت از يك فرد هپاتيتي را به عهده داريد، دستان خود را مرتباً و به دقت بشوييد، خصوصاً پس از اجابت مزاج
داروها
امكان دارد داروي ضد التهاب كورتيزوني در موارد شديد تجويز شود تا التهاب كبد كاهش يابد و علايم بهتر شوند.
براي هپاتيت B و C مزمن ممكن است آلفا ـ اينترفرون مورد استفاده قرار گيرد.
فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
رژيم غذايي
درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
در صورتي كه علايم زير به هنگام درمان رخ دهند:
ـ بيشتر كم شدن اشتها
ـ خواب‌آلودگي زياد يا گيجي
ـ استفراغ، اسهال، يا درد شكمي
ـ بيشتر شدن زردي؛ به وجود آمدن بثور پوستي يا خارش
منبع:www.irteb.com
/ج
