راه‌هاي کاهش اضطراب

همه ما در دوران گوناگوني از زندگي‌مان احساس اضطراب مي‌کنيم. اما گاهي اين اضطراب‌ها پاسخ طبيعي بدن است تا بدن ما براي دفاع از خود آماده شود. در واقع اضطراب به ما علامت مي‌دهد که به خودمان توجه و از خودمان محافظت کنيم.
هنگامي که ارزيابي ما از خطر و آسيبي که ما را تهديد کرده صحيح و منطقي باشد، بهترين شيوه مبارزه اين است که پاسخ مقابله‌اي مناسبي براي آن انتخاب کنيم. در اينجا اضطراب کمک مي‌کند که طي روند مقابله، انرژي لازم را به دست آوريم. اما به ياد داشته باشيم که اگر ارزيابي ما از يک رويداد زندگي صحيح يا معقول نباشد، آن وقت اضطراب مي‌تواند نامطلوب باشد. هنگامي که ما بدون هيچ دليل موجهي تحت فشار و استرس هستيم، اضطراب دردسر‌آفرين خواهد بود. در آن لحظه ممکن است بيهوده دچار اضطراب و تنش شويم زيرا ذهن و جسم ما براي دفع کردن تهديد يا خطري که به نادرستي براي خودمان ساخته‌ايم، قفل شده‌اند. نخستين قدم براي مقابله با اضطراب، تشخيص نشانه‌هاي اضطراب و مشکلاتي است که ما را تحت تاثير قرار مي‌دهند. همان‌طور که اشاره شد، اضطراب به ما انرژي و آمادگي مي‌دهد تا با چالشي مبارزه کنيم اما از طرفي نيز اضطراب مي‌تواند موجب حواس‌پرتي هم شودکه مانع از عملکرد طبيعي بدن است.

پذيرش اضطراب
 

رنج بردن از اضطراب که سبب اختلال در زندگي مي‌شود، به قدر کافي سخت است. هنگامي که مضطرب هستيم نبايد مشکلات خود را با بد فکر کردن درباره خودمان پيچيده‌تر کنيم زيرا اگر چنين کاري را انجام دهيم، نه تنها دچار اضطراب خواهيم شد بلکه از اعتماد به نفس‌مان نيز کاسته مي‌شود. هنگامي که در حال فکر کردن به افکار غيرمنطقي هستيم و با خود مي‌گوييم: «من ضعيف هستم» و «هيچ‌کس همانند من مضطرب و نگران نمي‌شود»، بايد بدانيم که اضطراب خود را تشديد کرده‌ايم. بنابراين انرژي گران‌بهاي خود را براي سرزنش و تنبيه خود به کار نگيريد.

کنترل جسم
 

يکي از مهم‌ترين نکاتي که در مقابله با اضطراب پيشنهاد مي‌شود، استفاده از شيوه‌اي موسوم به خودآرامي است. از آنجا که اضطراب موجب مي‌شود که تنش و ناراحتي ما افزايش يابد، ناگزير هستيم از مهارت خودآرامي استفاده کنيم زيرا قرار گرفتن در آرامش مي‌تواند به ما در کنار آمدن با اضطراب کمک کند. روان‌شناسان براي خودآرامي شيوه‌هاي متفاوتي را پيشنهاد مي‌کنند اما روشي که به طور معمول موثر است، اين است که به جسم خود توجه کنيم. تنفس، ضربان قلب و ساير نشانه‌هاي تحريک هيجاني مانند سخت شدن عضلات و دست‌هاي عرق کرده خود را تنظيم کنيم. هنگامي که به جسم خود مي‌گوييم که مضطرب هستيم، وقت آن است که از مهارت‌‌هاي خودآرامي استفاده کنيم. به عنوان مثال تصور کنيد که شما در حال اجراي نمايش يا اداي سخنراني‌ در حضور جمع کثيري هستيد. جسم‌تان به شما مي‌گويد که در حال مضطرب شدن است. به جاي اينکه هول کنيد و کنترل خود را از دست بدهيد، به خودتان بگوييد: «من مي‌توانم با يک نفس عميق خود را آزاد کنم.» مزيت استفاده از پاسخ‌هاي بدني خود به عنوان يک نشانه خودآرامي اين است که شما در هر شرايطي براي مقابله با اضطراب احساس آمادگي کنيد و اين مهارت مقابله‌اي را هميشه و همه جا به همراه مي‌بريد. روان‌شناسان اين تمرين خودآرامي را «خودآرامي زنده» مي‌نامند.
منبع: http://www.salamat.com
/ن