تاثير ويتامين C بر سلامت

حتما شنيده‌ايد که مصرف ميوه‌‌هاي تازه (به‌خصوص مرکبات، کيوي و آناناس)براي سلامت پوست و پيشگيري از پيري‌هاي آن مفيدند. ولي آيا دليل اين مدعا را مي‌دانيد؟ يکي از دلايل اين امر، وجود مقادير فراوان ويتامين C در اين ميوه‌هاست. مصرف ويتامين C، حتي به صورت موضعي نيز مي‌تواند براي سلامت پوست مفيد باشد.
ويتامين C يک آنتي‌اکسيدان است که مصرف موضعي آن روي پوست، سطح پوستي اين ويتامين را به ميزان قابل‌توجهي افزايش مي‌دهد و با عوارض اشعه فرابنفش B نور خورشيد بر روي پوست (که از علايم آن، آفتاب‌سوختگي و قرمزي پوست است) مقابله مي‌نمايد. البته اشعه فرابنفش خورشيد موجب تخليه ويتامين C پوست شده و اين مساله موجب مي‌شود که پوست در معرض خطر آسيب ناشي از نورخورشيد قرار بگيرد. همچنين ويتامينC قادر است پوست را نسبت به اشعه فرابنفش A نيز مقاوم‌تر نمايد.

کلاژن‌سازي در پوست
 

ويتامين C يا ال- اسکوربيک‌اسيد يک ويتامين محلول در آب است که اعمال بيولوژيک متعددي انجام مي‌دهد. شايد مهم‌ترين نقش ويتامينC، کمک به توليد کلاژن که يک پروتئين مهم بافت هم‌بندي است باشد. ويتامينC در هيدروکسيله کردن اسيدآمينه‌هاي پرولين و ليزين موجود در کلاژن و تقويت فيبرهاي کلاژن يک کوفاکتور مهم است. همچنين ويتامينC در توليد پروتئين‌هاي ديگري شامل دوپامين- اپي‌نفرين (آدرنالين) و نيز کارنيتين که در متابوليسم چربي‌ها دخيل است، نقش دارد. همان‌طور که گفته شد، يک خاصيت بسيار مهم ويتامين C، واکنش به راديکال‌هاي آزاد و محافظت سلول‌ها از آسيب اکسيداتيو است.
اين خاصيت آنتي‌اکسيداني ويتامينC به محافظت سلول‌‌ها در برابر آسيب‌هاي محيطي شامل تابش اشعه فرابنفش و دود سيگار و نيز در برابر راديکال‌هاي آزاد ساخته شده در اثر متابوليسم برخي غذاها، کمک مي‌کند. همچنين ويتامينC داراي خواص ضدالتهابي نيز هست و ممکن است در پيشگيري و درمان بيماري‌هاي قلبي‌عروقي مفيد بوده و سير ايجاد آب‌مرواريد چشم را کند کرده و در درمان برخي بيماري‌هاي عفوني نيز مفيد باشد. مثلا حتما شنيده‌ايد که اگر در زمان سرماخوردگي از مقادير فراوان ويتامينC استفاده کنيد، مدت بيماري‌تان کوتاه‌تر خواهد شد.
2 نکته مهم درباره ويتامين Cدو نکته مهم درباره ويتامينC وجود دارد. اول اينکه برخلاف بيشتر حيوانات که مي‌توانند ويتامينC را در بدن خود توليد کنند، انسان قادر به توليد خودبه‌خودي ويتامينC نيست و لذا بايد آن را از خارج و توسط غذا، برخي نوشيدني‌ها، ميوه‌‌‌ها و يا از طريق مکمل‌هاي غذايي دريافت نمايد. نکته دوم اين است که ويتامينC، محلول در آب است و در بدن ذخيره نمي‌گردد و به طور مداوم در حال دفع شدن است. لذا ويتامينC را بايد به صورت منظم و روزانه در اختيار بدن گذاشت تا از فوايد بي‌شمار آن بهره‌مند گردد. مصرف ويتامينC از پيري زودرس و ايجاد چين و چروک زودرس در پوست پيشگيري کرده و ترميم زخم‌ها نيز با سرعت بيشتر و با کيفيت بهتري انجام مي‌گيرد.

تفاوت انواع ويتامين C
 

يکي از راه‌هاي نگهداري سطوح کافي ويتامينC در پوست، مصرف انواع محلول در چربي آن است که به راحتي مي‌توانند وارد غشاي سلولي گردند. براي رسيدن به اين هدف، ويتامينC را با اسيد پالميتيک که يک اسيدچرب اشباع شده است، ترکيب مي‌کنند و يک استر ويتامينC حاصل مي‌شود. پس آسکوربيل پالميتات يک شکل محلول در چربي ويتامينC مي‌باشد. يک استر ديگر ويتامينC، تتراهگزيل دسيل اسکوربات است که در برخي کرم‌هاي ويتامينC به کار مي‌رود و داراي خواص بيولوژيکي شبيه به ويتامينC معمولي است شامل تحريک توليد کلاژن چون آنزيم‌هاي گوارشي به سرعت اشکال محلول در چربي ويتامينC مثل تتراهگزيل دسيل اسکوربات را تجزيه مي‌‌کنند لذا مصرف خوراکي آنها فايده‌اي ندارد و نسبت به ويتامينC معمولي نيز گران‌تر تمام مي‌شوند.
از طرف ديگر مصرف موضعي اين ترکيبات موجب مي‌شوند که به راحتي بتوانند وارد غشاهاي سلولي شده و پايداري خود را در داخل سلول حفظ نمايند. مصرف ويتامينC موضعي موجب کندي روند پيرپوستي مي‌شود. همچنين اين ماده موجب توليد کلاژن جديد نيز در پوست مي‌شود. همچنين مصرف ويتامينC موضعي روي پوست موجب حفظ توأم پوست و کاهش لک‌هاي پوستي مي‌گردد. به هر حال متخصصان پوست مصرف موضعي ويتامينC را مانند مصرف خوراکي اين ويتامين بسيار مهم توصيه مي‌نمايند.

پي نوشت ها :
 

*متخصص پوست و مو

منبع:www.salamat.com
/ع