آموزش گام به گام بسکتبال (20)

پاس دادن بعد از ریباند
 

انتخاب دیگر برای بازیکن ریباند کننده پاس دادن به هم تیمی است. این دومین انتخابی است (بعد از شوت) که بازیکنان باید بعد از ریباند در نظر داشته باشند. بنابراین هنگام چرخش و نگاه به سبد برای بررسی امکان شوت بعد از ریباند، آنها همچنین باید مکان هم تیمی‌های آزاد خود را که امکان دریافت پاس برای گلی آسان دارند، تعیین کنند. یکبار دیگر برتری‌جویی بازیکنان خود را از مدافعان که در حال بازیابی شرایط مناسب هستند به وسیله انجام یک شوت یا پاس به هم تیمی آزاد برای یک شوت خوب، مورد قدردانی قرار دهید.
گاهی تیم مهاجم تجدید سازمان در حمله یا اجرای یک نقشه و یا اتلاف وقت بازی را انتخاب می‌کند. در چنین مواردی انتخاب عمل شوت حداقل مناسبت را دارد و پاس و دریبل انتخابی است که ترجیح داده می‌شود.

دریبل کردن بعد از ریباند
 

در اغلب حالتها، مهاجم ریباند کننده در صورت غیر عملی بودن شوت و پاس باید اقدام به دریبل کند. دریبل کردن اغلب فرصتی برای تجدید آرایش به دفاع می‌دهد و یا منجر به ربوده شدن توپ می‌شود. بعلت شلوغی اطراف ریباند کننده، امکان از دست رفتن توپ از همه بیشتر است. با این فکر بطور مکرر به بازیکنان خود توصیه کنید بعد از ریباند در حمله، ابتدا سعی بر شوت داشته باشند و بعد امکان پاس را بررسی کنند قبل از این که آخرین راه یعنی دریبل کردن را انتخاب کنند.

ریباند کردن دفاعی
 

مدافعان خوب بطور طبیعی امکان بیشتری برای به‌دست آوردن موقعیت داخلی دارند و علت آن حفظ حالت توپ، مدافع و سبد است. بعلت برتری مکانی و نیاز محدود کردن تیم مهاجم که در هربار حمله کردن فقط یک بار بتواند مالکیت توپ را داشته باشد، فشار بیشتری بر روی ریباند کننده‌های مدافع وجود دارد که مدعی ریباند توپ باشند. ریباند کننده دفاعی باید در سد کردن راه حریف استاد باشد. موثرترین راه برای به دست آوردن موقعیت داخلی برای مدافع استفاده از چرخشهای جلویی و پشتی است. بازیکنان را وادارید ابتدا این حرکتها را تنها تمرین کنند بعد در مقابل مهاجم فرضی و سرانجام در مقابل یک مهاجم واقعی در یک شوت واقعی.
چرخشها برای مدافع همواره امکان‌پذیر نیست وبه همین دلیل تأکید کنید که کلید ارتباطی با ریباند دفاعی این نیست که از چه مهارتهایی و چقدر برای سد کردن راه حریف به سبد استفاده می‌شود، بلکه این مهم است که آیا راه حریف به سبد بطور موثر سد شده است یا نه. توجّـه کنید کـه در (شـکل1-20) چگونه مدافعان به شوت واکنش نشان داده‌اند بدین ترتیب که حریف را یافته، به سمت او رفته‌اند و راه او را سد کرده‌اند. مدافعان یک پرده تار مانند در اطراف سبد به وجود آورده‌اند که مهاجمان نمی‌توانند در آن نفوذ کنند اما اگر یکی از بازیکنان در وظیفه سد کردن خود کوتاهی کند در این رشته شکافی به وجود می‌آید که امکان ریباند کردن به تیم مهاجم را می‌دهد. سد کردن راه حریف و عزم راسخ کلیدهای موفقیت برای ریباند دفاعی هستند. برای ریباند کننده دفاعی، شوت یک انتخاب عملی نیست اما چند راه متنوع برای انتقال از دفاع به حمله وجود دارد.
(شـکل1-20)

3 راه اصلی عبارتند از: نگاه داشتن توپ، پاس دادن و دریبل کردن.

نگاه داشتن توپ
 

واداشتن بازیکنان به نگاه داشتن توپ بعد از ریباند ممکن است بی‌دلیل به نظر برسد اما این کار همان اندازه سوال برانگیز است که واداشتن بازیکنان به ارسال یک پاس غیرعاقلانه و عجولانه یا اجبار آنها به باز کردن راه خود از بین بازیکنان حریف و خطر ارتکاب خطای شارژ. مگر حالتی که راهبردهای تعیین شده برای تیم شما ضد حمله بدون توجه به عواقب آن باشد. نگاه داشتن توپ زیرچانه و با فشار زیاد بعد از ریباند دفاعی، محتاطانه‌ترین حرکتی است که بازیکن می‌تواند انجام دهد.
اگر بازیکن توپ را بعد از ریباند در زیرچانه با زانوهای خمیده و آرنج‌های باز مراقبت کند، بازیکنان حریف برای ربودن توپ مجبور به خطا کردن خواهند شد. ریباند کننده‌های دفاعی باید با حفظ توازن خود چرخش کنند و از حریف دور شوند در حالی که کماکان توپ را مراقبت می‌کنند و همواره با یک نگاه اجمالی و سریع زمین حمله را برای یافتن هم تیمی‌های آزاد زیرنظر بگیرند. سپس اگر هیچ بازیکنی آزاد نبود، نیمه دفاعی زمین را برای یافتن هم تیمی آزاد جهت پاس، جستجو کنند. گاردها باید به خاطر داشته باشند برای دریافت پاس از سانترها و فورواردها که توپ را بعد از ریباند در دست دارند، در دسترس آنها باشند. این ریباند کننده‌ها معمولاً کنترل ضعیفی روی توپ دارند و اگر برای دریبل کردن به زمین حمله تحت فشار قرار بگیرند به راحتی توپ را به حریف واگذار خواهند کرد.
منبع:کتاب مهارتها و تمرین‌های بسکتبال
ارسالي از طرف کاربر محترم : leila0033
/ع