روي چون ماه آسمان داري

روي چون ماه آسمان داري شاعر : انوري قد چون سرو بوستان داري روي چون ماه آسمان داري نه به جان و سرت که جان داري دل تو داري غلط همي گويم خويش را چند بر کران داري در ميان دلي و خواهي بود روي تا کي ز من نهان داري راز من در غمت چو پيدا شد جاني و عادت جهان داري گر نهاني و بي‌وفا چه عجب وز جفا سر بر آسمان داري از غمت روي بر زمين دارم چند از آن گرچه جاي آن داري چند ازين گرچه برگ اين دارم سر چه بر انوري گران داري چون گراني همي بخواهي...