تا آمد از عدم به وجود اصل پيکرم

تا آمد از عدم به وجود اصل پيکرم شاعر : انوري جز غم نبود بهره ز چرخ ستمگرم تا آمد از عدم به وجود اصل پيکرم بي‌خار غم ز گلشن شادي گلي برم خون شد دلم در آرزوي آنکه يک نفس گويي به کام دل نفسي کي برآورم پيموده گشت عمر به پيمانه‌ي نفس جز نو عروس غم نشد از عمر همسرم کردم نظر به فکر در احکام نه فلک بي‌بر بود نهال اميدي که پرورم هستم يقين که در چمن باغ روزگار جز خون دل ز دست زمانه نمي‌خورم در بزمگاه محنت گيتي به جام عمر پر خون دل شود ز ره ديده...