اميد و بيم دهد خلق را مسخر خويش اميد و بيم دهد خلق را مسخر خويششاعر : انوري بدين دو خويشتن از خلق بازپس دارماميد و بيم دهد خلق را مسخر خويشهزار ناکس پيشم گرش به کس دارممرا چو در دل از اين هر دو هيچ نيست ازو