اي رنج ناکشيده، که ميراث مي‌خوري

اي رنج ناکشيده، که ميراث مي‌خوري شاعر : اوحدي مراغه اي بنگر که: کيستي تو و مال که مي‌بري؟ اي رنج ناکشيده، که ميراث مي‌خوري درياب کز تو باز نماند چو بگذري او جمع کرد و چون به نمي‌خورد ازو بماند درويش را چو دست بگيري توانگري مردم به دستگاه توانگر نمي‌شود با ايزدش معامله کن، گر مبصري از قوت و خرقه هرچه زيادت بود ترا در غل غول باشي، تا با زن و زري زر غول مرد باشد و زن غل گردنش برگير ازو تو مهر و مگيرش به مادري شوهر کشيست، اي پسر، اين دهر...