نامه‌ي اولياست اين نامه

نامه‌ي اولياست اين نامه شاعر : اوحدي مراغه اي مبر اين را به شهر هنگامه نامه‌ي اولياست اين نامه ره دوزخ پديد و راه بهشت اندرين نامه بديع سرشت اندرين چند بيت کردم ياد سخن مبدا و معاش و معاد حيلت دزد و حالت تاجر صفت بر و صورت فاجر قمري بي‌تبرقعست و کلف سخني بي‌تکلفست و صلف ز امهات حضور زاينده فکر در گفتنش نه پاينده به مقاصد اشارتي چندند نفس را اين بشارتي چندند وندرو نقش کل رقم کردم نام اين نامه «جام جم» کردم هر چه خواهي درو...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

تخمین زمان مطالعه:

موارد بیشتر برای شما

نامه‌ي اولياست اين نامه

شاعر : اوحدي مراغه اي

مبر اين را به شهر هنگامه		نامه‌ي اولياست اين نامه
ره دوزخ پديد و راه بهشت		اندرين نامه بديع سرشت
اندرين چند بيت کردم ياد		سخن مبدا و معاش و معاد
حيلت دزد و حالت تاجر		صفت بر و صورت فاجر
قمري بي‌تبرقعست و کلف		سخني بي‌تکلفست و صلف
ز امهات حضور زاينده		فکر در گفتنش نه پاينده
به مقاصد اشارتي چندند		نفس را اين بشارتي چندند
وندرو نقش کل رقم کردم		نام اين نامه «جام جم» کردم
هر چه خواهي درو توان ديدن		تا چو رغبت کني جهان ديدن
منزل او کدام و راه کجاست؟		بشناسي درو که شاه کجاست؟
رنج ديوانه، خواب مست از چيست؟		دشمن شاهرا شکست از چيست؟
رخ اين خانگي ز پرده که ديد؟		در اين خانه را که يافت کليد؟
وز مسمي چه مايه راه به اسم؟		چه مسافت ز گنج تا به طلسم؟
راه باطل جدا کني از حق		باز داني مقيد از مطلق
غول رختت به چه نيندازد		هيچ ديوت ز ره نيندازد
راه يابي به ملت حنفي		دور باشي ز مکرهاي خفي
مرد چونست، و مردمي چه بود؟		بتو گويد که آدمي چه بود؟
به ضلال مبين مثل نشوي		سخره و رام هر دغل نشوي
حالت از علم بي‌گمان ماند		مالت از دزد در امان ماند
موکب روح ترک تاز کند		باز فکر تو چشم باز کند
بازيابي که منزل تو کجاست؟		گول گشتت نباشد از چپ و راست
دلت از نقش غير ساده شود		ديده‌ي عبرتت گشاده شود
و اوحدي را ثوابها حاصل		تو به فتحي چنين شوي واصل
دولت خواجه از خدا خواهي		گر نشايد که عذر ما خواهي