ياري از غير حق نه از دينست

ياري از غير حق نه از دينست شاعر : اوحدي مراغه اي حق «اياک نستعين» اينست ياري از غير حق نه از دينست هر دم «الحمد» را چه ميخواني؟ گر تو اين نکته را نمي‌داني کز چنين دوست کس زيان نکند عاشق دوست ياد نان نکند رخ درو کن، بتاب رو از غير چون توکل کني، مگو از غير فرقه‌اي از کفايت اندر گنج زمره‌اي از توکلند به رنج شکر ميکن، کفايت آن باشد هر چه او داد غايت آن باشد وز کفايت شوي رياض نشين از توکل شوي رياضت بين از توکل عظيم دور افتد آنکه...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

تخمین زمان مطالعه:

موارد بیشتر برای شما

ياري از غير حق نه از دينست

شاعر : اوحدي مراغه اي

حق «اياک نستعين» اينست		ياري از غير حق نه از دينست
هر دم «الحمد» را چه ميخواني؟		گر تو اين نکته را نمي‌داني
کز چنين دوست کس زيان نکند		عاشق دوست ياد نان نکند
رخ درو کن، بتاب رو از غير		چون توکل کني، مگو از غير
فرقه‌اي از کفايت اندر گنج		زمره‌اي از توکلند به رنج
شکر ميکن، کفايت آن باشد		هر چه او داد غايت آن باشد
وز کفايت شوي رياض نشين		از توکل شوي رياضت بين
از توکل عظيم دور افتد		آنکه ز اسباب در غرور افتد
متفرق در آن شکي بيند		متوکل سبب يکي بيند
به توکل بناز چون مردان		ز تفرق مباش سرگردان
سر او پيش غير عور مکن		به اعتابش بساز و شور مکن
نکشي بار، بنده کي باشي؟		بکشي سر، پسنده کي باشي؟
بندگي ابتهال و بار کشيست		خواجگي سر بسر جمال و خوشيست
نيکي و نيک بودت اندر چيست؟		تو چه داني که سودت اندر چيست؟
نه دوا نيزت از خزينه‌ي اوست؟		گر چه دردت ز خشم و کينه‌ي اوست
يار بايد که يار خويش برد		همه کس ره به کار خويش برد
جز به ايزد به کس پناه مکن		تکيه بر خنجر و سپاه مکن
اين سخن بشنو، ار مسلماني		يارت او بس، به هر چه درماني
از هدايت رفيق جوي و خليل		جز توکل مبر به راه دليل
خود و جوشن ز طاعت و ز نماز		از طهارت سلاح و مرکب ساز
مشعل و شمع و روشني ز صفا		هيکل از عصمت و کمر ز وفا
پيش خود ميدوان، چه ميترسي؟		دور باشي ز «آيةالکرسي»
نامه‌ي صدق و قاصد اخلاص		ميفرست از براي حاجب خاص
وآن دگر عاجزان و کورانند		اهل اين داوري صبورانند
ذوق معني به جان فرو رفته		سر تسليمشان فرو رفته