کو دلي کانده کسارم بود و بس

کو دلي کانده کسارم بود و بس شاعر : خاقاني از جهان زو بوده‌ام خشنود و بس کو دلي کانده کسارم بود و بس محنت اين دل هم چنان بربود و بس مرغ ديدي کو ربايد دانه را او جگر اجري من فرمود و بس من ز چرخ آبگون نان خواستم ماه نوصاع تهي بنمود و بس چرخ بر من عيد کرد و هر مهم هم بصاعي باد مي‌پيمود و بس من زکات استان او در قحط سال گرميي ناديده ديدم، دود و بس ز آتش دولت چو در شب ز اختران دل زيان افتاد و محنت سود و بس مايه‌ي سلوت به غربت شد ز دست...