آن ره آسان شوم انشاء الله | | به خراسان شوم انشاء الله |
ره به پنهان شوم انشاء الله | | چون طرب در دل و دل در ملکوت |
خضر دوران شوم انشاء الله | | خضر پنهان گذرد بر ره و من |
باد آبان شوم انشاء الله | | ايمن از کوه نشينان به گذر |
کوه ثهلان شوم انشاء الله | | پيش آن باد پرستان به شکوه |
موج طوفان شوم انشاء الله | | قمع آن را که کند کوه پناه |
بو که سلطان شوم انشاء الله | | ملک عزلت طلبم و افسر عقل |
ابر نيسان شوم انشاء الله | | تا زند چتر سيه بخت سپيد |
به خراسان شوم انشاء الله | | چه نشينم به وباخانهي ري |
به گلستان شوم انشاء الله | | عندليبم چه کنم خارستان |
همه تن جان شوم انشاء الله | | همه سر عقلم و چون عزم کنم |
کب حيوان شوم انشاء الله | | خاک شوره شدهام جهد کنم |
تا سليمان شوم انشاء الله | | بکنم ديو دليها به سفر |
تر گريبان شوم انشاء الله | | چون صفا يافتگان ز اشک طرب |
خشک دامان شوم انشاء الله | | چون شگرفان ره از گرد سفر |
شکرافشان شوم انشاء الله | | نمک افشان شدم از ديده کنون |
گل خندان شوم انشاء الله | | گر چو نرگس يرقان دارم، باز |
تازه ريحان شوم انشاء الله | | خشک چون شاخ درمنه شدهام |
لعل رخشان شوم انشاء الله | | سنگ زردم شده معلول به وقت |
همه درمان شوم انشاء الله | | چشم يارم همه بيماري و باز |
که به پايان شوم انشاء الله | | عرض آورد به گوشم سر و گفت |
به ز بحران شوم انشاء الله | | چون ز شربت به جلاب آمدهام |
رغم خصمان شوم انشاء الله | | به مزور ز جواب آيم هم |
مرغ پران شوم انشاء الله | | وز مزور ز جواب آيم هم |
من پس آن شوم انشاء الله | | تب مرا گفت که سرسام گذشت |
تا به فرمان شوم انشاء الله | | نه نه تا حکم ز سلطان چه رسد |
خوش و شادان شوم انشاء الله | | گر دهد رخصه، کنم نيت طوس |
شبه رضوان شوم انشاء الله | | بر سر روضهي معصوم رضا |
مست جولان شوم انشاء الله | | گرد آن روضه چو پروانهي شمع |