آمد به دلو در طلب تخت مشتري | | چون يوسف سپهر چهارم ز چاه دي |
آمد که آمد آن فلک ملک پروري | | سيارهاي ز کوکبهي يوسف عراق |
هين سجده هين که جستي ازين چاه مضطري | | هان مژده هان که رستي ازين قحط مردمي |
تو قحط بين و کوکبهي يوسف ايدري | | تو چه نشين و موکب سياره آشنا |
چون در ظلال يوسف صديق ديگري | | خاقانيا چه ترسي از اخوان گرگ فعل |
جان برفشان بضاعت مزجاة کهتري | | يا ايهاالعزيز بخوان در سجود شکر |
او را رسد بر افسرشان صاحب افسري | | کنجا که افسر سر گردنکشان بود |
تضمينش کن در اين دو سه منظوم گوهري | | فصلي که در معارضهي غير گفتهاي |
از چرخ بادريسه سراسيمه سرتري | | اي در قمار چرخ مسخر به دست خون |
تو فتنه را بهانه ز خاقاني آوري | | غوغاي سرکشان فلک پايدام توست |
بر عنکبوت يکتنه تهمت چه ميبري | | زنبور کافر ار پي غوغا به کين توست |
چون بر در مشبک زنبور کافري | | در اوهنالبيوت چه ترسي ز عنکبوت |
ترس از هژبر دار در آن صورت نري | | سرپنجگي نه سيرت خرگوش خنثي است |
از سامري هراس نه از گاو سامري | | از روزگار ترس نه از رند روزگار |
از جوشن کشف چه هراسي؟ چه غم خوري؟ | | چون دور باش در دهن مار ديدهاي |
کوشي که نيم بال بيابي و بر پري | | خاقانيا چو طوطي ازين آهنين قفس |