رشيدکا ز تهي مغزي و سبک خردي

رشيدکا ز تهي مغزي و سبک خردي شاعر : خاقاني پري به پوست همي دان که بس گران جاني رشيدکا ز تهي مغزي و سبک خردي گه تميز قبل از دبر نمي‌داني گه شناس قبول از دبور بي‌خبري ...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

تخمین زمان مطالعه:

موارد بیشتر برای شما

رشيدکا ز تهي مغزي و سبک خردي

شاعر : خاقاني

پري به پوست همي دان که بس گران جاني		رشيدکا ز تهي مغزي و سبک خردي
گه تميز قبل از دبر نمي‌داني		گه شناس قبول از دبور بي‌خبري
عروس زشت و حلي دون و لاف لاماني		سخنت را نه عبارت لطيف و نه معني
که دور چشم بد از کاخ من به ويراني		زني به سخره برآمد به بام گلخن و گفت
ز بلخي آخر تفسير اين سخن داني		سخنت بلخي و معنيش گير خوارزمي
کدام حيله کني تا فروخت بتواني		گرفتمت که هزاران متاع ازين سان هست
چو طيره گشت کفايت ده خراساني		حديث بوزنه خواندي و رشم گرد ناو
براي رشم فروشيت کو زبان داني		چه گفت بوزنه را گفت: کون دريده زنا
که در زمانه منم هم‌زبان خاقاني		زبان بران زمانه به گشتن‌اند، مگوي
به تو چه مانم؟ ويحک به من چه مي‌ماني		سقاطه‌هاي تو آن است و شعر من اين است
که ابن اربدي امروز تو نه حساني		قياس خويش به من کردن احمقي باشد
که احمقي است سر کرده‌هاي شيطاني		دليل حمق تو طعن تو در سنائي بس
خوشتر ز اشک مريمي و باد عيسوي		مرفق دهم به حضرت صاحب قصيده‌اي
چون زر جعفري همه موزون و معنوي		از خلق جعفر دومش آفريده حق
راي مسيح چون خط ترسا ز کژ روي		کز رشک سحرهاش ز حيرت رودبه عجز
چون ماه عيد قبله‌ي عالم شو از نوي		گر شعر من به شاه رساند که دولتش
اي دهر بد کني که بدان تيغ نگروي		تيغش لباس معجز و ايمان برهنه تن
او شاه نصرت از يد بيضاي موسوي		نه چرخ هشت بيدق شطرنج ملک او
فيل و فرس نجوم و سپهر از تهي دوي		رخ دولت است و فرزين صدر است و شاه شاه
بر نطع آفرين ز سر خاطر قوي		من بنده را که قائم شطرنج دانشم
بيدق رموز تازي و معني پهلوي		فرزين دل است و شه خرد و رخ ضمير راست
از بهر اسب و فيل دلا خون همي شوي		چون اسب و فيل نيست دلم خون همي شود
بخشد هم اسب ترکي و هم فيل هندوي		کانعام شه که باج ستاند ز ترک و هند
خود هند و چين دهي به سالي که بشنوي		شاها تو را چه فخر به بخشيدن اسب و فيل
صد سال تخم عدل بکاري و بدروي		دولت ستانه بوس درست باد تا به کام
خضري که آب علم ز بحر يقين خوري		صدرا تو را جلالت اسکندر است ليک
بر اسماني و غم اهل زمين خوري		هم ظل ذوالجلالي و هم نور آفتاب
در بحر غوطه از پي در ثمين خوري		بر گنج سايه از پي بذل زر افکني
يعني شهاب دين توئي اندوه دين خوري		از دست ديو حادثه در تو گريخت دين
چون موميائي از کف روح الامين خوري		هستي شکسته‌دل ز شياطين ولي چه باک
گر تو شهاب غصه‌ي ديو لعين خوري		آدم چو غصه خورد ز ديدوي شگفت نيست
شايد دريغ مبدع سحر آفرين خوري		در مدحت تو مبدع سحر آفرين منم
آري به دست ديو دريغ نگين خوري		خوردي دريغ من که اسيرم به دست چرخ
تو آفتابي انده صبح پسين خوري		در شرق و غرب صبح پسينم به صدق و فضل
شب شمع از آن فروزي و روز آب ازين خوري		نار کليم و چشمه‌ي خضر است شعر من
چون نحل گل خورد نه ز گل انگبين خوري		هست انگبين ز گل چکني پس گل انگبين
مهر از يسار خواهي و کاس از يمين خوري		مهر جم است و کاس جنان نظم و نثر من
قرآنت بر يمين چه به ابجد يمين خوري		ديوان من تو را چه ز افسانه دم زني
شربت ز دست عيسي گردون نشين خوري		چه حاجت است نشتر ترسا چو بامداد
با شير پي نهي ز گوزنان سرين خوري		بر شعر زر دهي ز کريمان مثل شوي
از عسکر سخن شکر آفرين خوري		از ششتر سخا چو طراز شرف دهي
گفتا چنين کني به مکافا چنين خوري		داني حديث آن زن حلواگر گداي
بر من انگشت مي‌گزد بي‌بي		سر انگشت مي‌رزد بي‌بي
بر ره دف همي وزد بي‌بي		ناي را دشمن است و دف را دوست
لاجوردي همي رزد بي‌بي		از پي يک نشان دوم جامه
در بر مه نمي‌خزد بي‌بي		افتاب است و زهره مي‌طلبد
نيشکر هم نمي‌مزد بي‌بي		صحن پانيد حلقه مي‌جويد
کفتاب جهان سزد بي‌بي		چشم بد دور نيک طباخ است
تابه‌ي شلغمي پزد بي‌بي		نپزد هيچ قليه‌ي گزري

رشيدکا ز تهي مغزي و سبک خردي

مقالات مرتبط

تازه های مقالات

بیشترین بازدید هفته