که جز جانان کسي در جان نداند | | حديث جان بجز جانان نداند |
که کس درد مرا درمان نداند | | مرا با درد خود بگذار و بگذر |
بميرد بنده و سلطان نداند | | روا باشد که دور از حضرت شاه |
ز سرمستي ره بستان نداند | | اگر بلبل برون آيد ز بستان |
که هندو قدر ترکستان نداند | | ز رخ دور افکن آن زلف سيه را |
که آن پيمانشکن پيمان نداند | | بگردان ساغر و پيمانه در ده |
حديث عشرت مستان نداند | | مي صافي بصوفي ده که هشيار |
که هر کس ره نرفتست آن نداند | | دلا در راه حسرت منزلي هست |
که کافر معني ايمان نداند | | بگو خواجو به دانا قصهي عشق |