جان پرورم گهي که تو جانان من شوي

جان پرورم گهي که تو جانان من شوي شاعر : خواجوي کرماني جاويد زنده مانم اگر جان من شوي جان پرورم گهي که تو جانان من شوي دردم دوا شود چو تو درمان من شوي رنجم شفا بود چو تو باشي طبيب من کايد شبي که شمع شبستان من شوي پروانه وار سوزم و سازم بدين اميد دارم طمع که روضه‌ي رضوان من شوي دور از تو گر چه ز آتش دل در جهنمم بر بوي آنکه لاله و ريحان من شوي مرغ دلم تذرو گلستان عشق شد بگشاي لب که چشمه‌ي حيوان من شوي اکنون که خضر ظلمت زلف تو شد دلم و...