گرش زر نباشد چه نقصان و سيم؟ | | کمال است در نفس مرد کريم |
که طبع ليمش دگرگون شود | | مپندار اگر سفله قارون شود |
نهادش توانگر بود همچنان | | وگر درنيابد کرم پيشه، نان |
بده کاصل خالي نماند ز فرع | | مروت زمين است و سرمايه زرع |
عجب باشد ار مردمي گم کند | | خدايي که از خاک مردم کند |
که ناخوش کند آب استاده بوي | | ز نعمت نهادن بلندي مجوي |
به سيلش مدد ميرسد ز آسمان | | به بخشندگي کوش کب روان |
دگر باره نادر شود مستقيم | | گر از جاه و دولت بيفتد ليم |
که ضايع نگرداندت روزگار | | وگر قيمتي گوهري غم مدار |
نبيني که در وي کند کس نگاه | | کلوخ ارچه افتاده بيني به راه |
بيفتد، به شمعش بجويند باز | | وگر خردهي زر ز دندان گاز |
کجا ماند آيينه در زير زنگ؟ | | بدر ميکنند آبگينه ز سنگ |
که گاه آيد و گه رود جاه و مال | | هنر بايد و فضل و دين و کمال |