ندانستمي چپ کدام است و راست | | به طفلي درم رغبت روزه خاست |
همي شستن آموختم دست و روي | | يکي عابد از پارسايان کوي |
دوم نيت آور، سوم کف بشوي | | که بسم الله اول به سنت بگوي |
مناخر به انگشت کوچک بخار | | پس آنگه دهن شوي و بيني سه بار |
که نهي است در روزه بعد از زوال | | به سبابه دندان پيشين بمال |
ز رستنگه موي سر تا ذقن | | وز آن پس سه مشت آب بر روي زن |
ز تسبيح و ذکر آنچه داني بگوي | | دگر دستها تا به مرفق بشوي |
همين است و ختمش به نام خداي | | دگر مسح سر، بعد از آن غسل پاي |
نبيني که فرتوت شد پير ده؟ | | کس از من نداند در اين شيوه به |
فرستاد پيغامش اندر نهفت | | بگفتند با دهخداي آنچه گفت |
نخست آنچه گويي به مردم بکن | | که اي زشت کردار زيبا سخن |
بني آدم مرده خوردن رواست؟ | | نه مسواک در روزه گفتي خطاست |
بشوي اي که از خوردنيها بشست | | دهن گو ز ناگفتنيها نخست |
به نيکوترين نام و نعتش بخوان | | کسي را که نام آمد اندر ميان |
مبر ظن که نامت چو مردم برند | | چو همواره گويي که مردم خرند |
که گفتن تواني به روي اندرم | | چنان گوي سيرت به کوي اندرم |
نه اي بيبصر، غيب دان حاضرست؟ | | وگر شرمت از ديدهي ناظرست |
کز او فارغ و شرم داري ز من؟ | | نيايد همي شرمت از خويشتن |