در نمود نقشها بي‌اختيار افتاده‌ام

در نمود نقشها بي‌اختيار افتاده‌ام شاعر : صائب تبريزي مهره‌ي مومم به دست روزگار افتاده‌ام در نمود نقشها بي‌اختيار افتاده‌ام در بهشتم تا ز اوج اعتبار افتاده‌ام بر لب بام خطر نتوان به خواب امن رفت نيست جرم من اگر در رهگذار افتاده‌ام خواري و بي‌قدري گوهر گناه جوهري است جام لبريزم به دست رعشه‌دار افتاده‌ام ز انقلاب چرخ مي‌لرزم به آب روي خويش ميوه‌ي خامم، به سنگ از شاخسار افتاده‌ام هر که بر دارد مرا از خاک، اندازد به خاک سايه‌ي سروم به روي جويبار...