فشاند بر رخ کافور عنبر سارا | | چو دست قدرت خراط حقهي مينا |
هزار بيدق سيمين به دست سحرنما | | مشعبد فلک از زير حقه پيدا کرد |
زمانه نافه گشا شد سپهر غاليه سا | | ز بهر زينت و زيب مخدرات فلک |
قدم فشرده و در پيش عقل بيش بها | | براي فکرت و انديشه در منازل قدس |
درون هر طبقي جاي واليي والا | | فضاي هر فلکي ملک خسروي ديدم |
رفيع قدر و قوي هيکل و بلند غطا | | مقيم طارم هفتم معمري ديدم |
وزو گرفته چمن ساز و برگ نشو و نما | | ازو گرفته جهان رسم خرقه و زنار |
نه چون قضاة زمان، قاضي به صدق و صفا | | فراز طاق ششم حاکمي مبارک روي |
سعيد طالع و مسعود راي و سعد لقا | | خجسته طلعت و فيروز بخت و فرخ فال |
خضاب کرده به خون دست و سر پر از غوغا | | امير خطهي پنجم دلاوري ديدم |
سنان سرکش او هالک وجود بقا | | حسام قاطع او هادم اساس امل |
فزون ز قيصر و فغفور و هرمز و دارا | | سرير گاه چهارم که جاي پادشهيست |
وليک لشکرش از پيش تخت او برپا | | تهي ز والي و خالي ز ياد شه ديدم |
چو دلبران دلاويز و لعبتان ختا | | فراز آن صنمي با هزار غنج و دلال |
گهي گرفتي بر دست ساغر صهبا | | گهي به زخمهي سحر آفرين زدي رگ چنگ |
محاسبي سره ديدم غني به عقل و ذکا | | خديو عرصهي ديوان پيشگاه دوم |
لطيف خاطر و شيرين زبان و نکتهسرا | | قوي کفايت و باريک فکر و دورانديش |
ز طرف کاهکشان بر مثال کاهربا | | هلال عيد ز چرخ يکم درخشان شد |