در صومعه نگنجد رند شرابخانه

در صومعه نگنجد رند شرابخانه شاعر : فخرالدين عراقي ساقي، بده مغي را، درد مي مغانه در صومعه نگنجد رند شرابخانه بنما مقامري را، راه قمارخانه ره ده قلندري را، در بزم دردنوشان تا جان نهد چو جرعه، شکرانه در ميانه تا بشکند چو توبه، هر بت که مي‌پرستيد پرواز گيرد از خود، بگذارد آشيانه بيرون شود، چو عنقا، از خانه سوي صحرا بر هم زند ز مستي نيک و بد زمانه فارغ شود ز هستي وز خويشتن پرستي با محرمي موافق، با همدمي يگانه در خلوتي چنين خوش چه خوش بود...