پيش رفتن را چو پيشان بسته‌اند

پيش رفتن را چو پيشان بسته‌اند شاعر : عطار بازگشتن را چو پايان بسته‌اند پيش رفتن را چو پيشان بسته‌اند کز دو سو ره بر تو حيران بسته‌اند پس نه از پس راه داري نه ز پيش عالمي زنجير در جان بسته‌اند پس تو را حيران ميان اين دو راه اين همه زنجير جنبان بسته‌اند بي قراري زانکه در جان و دلت هم عدد در تو فراوان بسته‌اند چون عدد گويي تو دايم نه احد تا بري پي هرچه زينسان بسته‌اند حرص زنجير است اين سر فهم کن تا کند وام از تو اين زان بسته‌اند حرص...

شنبه، 6 فروردين 1390

تخمین زمان مطالعه:

موارد بیشتر برای شما

پيش رفتن را چو پيشان بسته‌اند

شاعر : عطار

بازگشتن را چو پايان بسته‌اند		پيش رفتن را چو پيشان بسته‌اند
کز دو سو ره بر تو حيران بسته‌اند		پس نه از پس راه داري نه ز پيش
عالمي زنجير در جان بسته‌اند		پس تو را حيران ميان اين دو راه
اين همه زنجير جنبان بسته‌اند		بي قراري زانکه در جان و دلت
هم عدد در تو فراوان بسته‌اند		چون عدد گويي تو دايم نه احد
تا بري پي هرچه زينسان بسته‌اند		حرص زنجير است اين سر فهم کن
تا کند وام از تو اين زان بسته‌اند		حرص بايد تا تو زر جمع‌آوري
چار طاقت خلد رضوان بسته‌اند		چون عوض خواهي تو زر را گويدت
از براي نفس انسان بسته‌اند		چون رسي در خلد گويد نفس خلد
زانکه دل در تو پريشان بسته‌اند		مرد جاني جمع شود بگذر ز نفس
چون تو را در قيد سلطان بسته‌اند		در علفزاري چه خواهي کرد تو
کان خيال از بهر مهمان بسته‌اند		قرب سلطان جوي و مهماني مخواه
کين همه از بهر جانان بسته‌اند		جان به ما ده تا همه جانان شوي
کان همه زنجير از اينسان بسته‌اند		هم چنين يک يک صفت مي کن قياس
ليک دشوار است و آسان بسته‌اند		تو به يک‌يک راه مي‌بر سوي دوست
بر تو هر در کان ز پيشان بسته‌اند		چون به پيشان راه بردي، برگشاد
پرده‌اي کز کفر و ايمان بسته‌اند		چون رسي آنجا شود روشن تو را
آنچه در جان تو پنهان بسته‌اند		جز به توحيدت نگردد آشکار
ليک در خورشيد رخشان بسته‌اند		جان عطار اي عجب چون سايه‌اي است