پير ما مي‌رفت هنگام سحر

پير ما مي‌رفت هنگام سحر شاعر : عطار اوفتادش بر خراباتي گذر پير ما مي‌رفت هنگام سحر کاي همه سرگشتگان را راهبر ناله‌ي رندي به گوش او رسيد تا کيم داري چنين بي خواب و خور نوحه از اندوه تو تا کي کنم کفر و دين و گرم و سرد و خشک و تر در ره سوداي تو درباختم ننگ مي‌آيد تو را زين بي هنر من همي دانم که چون من مفسدم دزد و شب رو رهزن و درويزه گر گرچه من رندم وليکن نيستم فارغم از ننگ و نام و خير و شر نيستم مرد ريا و زرق و فن مي‌نمايم خويشتن...