بر درد تو دل از آن نهادم
بر درد تو دل از آن نهادم
شاعر : عطار
کان درد براي جان نهادم بر درد تو دل از آن نهادم با درد تو در ميان نهادم از مال جهانم نيم جان بود بس گنج که رايگان نهادم از در سرشک و گوهر اشک در بوتهي امتحان نهادم هر روز هزار بار خود را مهر غم تو بر آن نهادم از بوته چو پا برون گرفتم از دست تو در جهان نهادم آن سر که ببند کس نيايد بنياد جنون چنان نهادم شوريده به شهر در فتادم در جنب نه آسمان نهادم کز يک دم خويش هفت دوزخ سر بر سر آستان نهادم بس شب که در اشتياق رويت در پيش سگانت خوان نهادم بس روز که دل کباب کردم با مغز در استخوان نهادم سوداي تو سر چو بر نميتافت هر تير که در کمان نهادم چه سود که بي تو بر من آمد زان غمزهي دلستان نهادم صد ساله ذخيرهي ملامت زان لعل شکرفشان نهادم صد لقمهي زهر در دهانم بندي است که بر دهان نهادم هر فکر که از لب تو کردم از مهر تو بر زبان نهادم عطار به جان رسيده را مهر
مقالات مرتبط