نه پاي آنکه از کره‌ي خاک بگذرم

نه پاي آنکه از کره‌ي خاک بگذرم شاعر : عطار نه دست آنکه پرده‌ي افلاک بر درم نه پاي آنکه از کره‌ي خاک بگذرم پرها زنم چو زين قفس تنگ بر پرم بي آب و دانه در قفسي تنگ مانده‌ام تا سر در آرد از رسن خود به چنبرم زان چرخ چنبري رسن و دلو ساخته است روزي به صد زحير همي با شب آورم سيرم ز روز و شب که درين حبس پر بلا سرگشته‌تر ز دايره بي‌پاي و بي‌سرم از بسکه همچو نقطه‌ي موهوم شد دلم همچو سراب شد همه عالم سراسرم تا عالم مجاز نهادم به زير پاي گاهي...