مزايا و معايب دوربين‌هاي تركيبي
نويسنده:امير ياري
پيش از اين فناوري دوربين هاي عكاسي بسيار ساده بود. اگرچه انواع مختلفي از فيلم هاي نگاتيوي براي دوربين هاي عكاسي وجود داشت، اما عملكرد آنها كاملاً شبيه به يكديگر و بسيار ساده بود. براي عكاسي با آنها بايد يك رول نگاتيو را در دوربين جا انداخته، دوربين را روشن كرده و عكس مي‌گرفتيد. درباره دوربين هاي ديجيتال وضعيت از اين نيز ساده‌تر شد. در اين دوربين ها استفاده از سنسور حساس به نور كار را ساده‌تر كرد و با حذف مرحله پردازش عكس و البته عدم خريد يك نگاتيو هزينه كمتري براي گرفتن صدها و شايد هزاران عكس به كاربر تحميل مي‌شود. با اين اوصاف، انتخاب ميان دوربين هاي عكاسي، كمي سخت‌تر وگيج كننده‌تر از پيش شده است. سؤال اين است كه حالا، كدام نوع از دوربين‌ها براي ما منا سب‌تر است؟ دوربين‌هاي تركيبي يا دوربين‌هاي DSLR؟
انواع دوربين‌ها
فناوري دوربين‌هاي عكاسي به سرعت در حال تغيير است. با اين‌حال از سال1970 تاكنون هنوز هم مي‌توان دوربين‌هاي عكاسي را در دو دسته بسيار بزرگ جاي داد. دوربين‌هاي كوچك‌تر وارزان‌تر در رده دوربين‌هاي كوچك يا كا مپكت قرار مي‌گيرند كه اغلب براي كاربران خانگي، علا قمندان كم تجربه عكاسي و كساني كه دوست دارند در مسافرت‌ها به راحتي عكس‌هاي با كيفيت بگيرند، ساخته مي‌شوند.
دوربين‌هاي DSLR برادر بزرگ‌تر دوربين‌هاي كامپكت هستند. اين دوربين‌ها لنزهاي بزرگ‌تري دارند كه قابل تعويض بوده و مي‌توانيد آنها را با لنزهاي بزرگ‌تر يا كوچك‌تر تعويض كنيد. دوربين‌هاي DSLR اغلب براي عكاسان حرفه‌اي كاربرد دارند و اين افراد به ندرت دوربين‌هاي خود را براي مسافرت‌هاي خانوا دگي و جشن‌هاي خانگي به همراه مي‌برند.
در اين ميان، دوربين‌هايي وارد بازار شده اند كه اين بازي ساده را بر هم زده‌اند. اين دوربين‌ها، تركيبي يا Hybrid نام دارند و پلي بين انواع دوربين‌هاي قبلي به شمار مي‌آيند. ضمن اين كه نسبت به هر دو گروه قبلي مزاياي بسياري دارند.
DSLR يا Hybrid؟
دوربين‌هاي DSLR سه مزيت شاخص دارند: اول اين كه، لنزهاي قابل تعويض به كاربر حق انتخاب بيشتري را مي‌دهند0 اگر يك عكاس پرتره باشيد به لنزي كوچك و جمع و جور نياز داريد، در حالي كه وقتي با همان دوربين به طبيعت برويد، تنها كافي است لنز خود را با يك لنز بزرگ و بلند تعويض كنيد.
دوم اين كه، لنزهاي دوربين‌هاي DSLR از انواع همتاي خود در دوربين‌هاي كامپكت بسيار بزرگ‌تر هستند و كيفيت عدسي‌هاي آنها بسيار بالاتر از لنزهاي كوچك است. تأثير كيفيت لنز دوربين روي عكس‌ها دست كمي از مگاپيكسل دوربين ندارد. ضمن اين كه هرچقدر لنز دوربين بزرگ‌تر باشد، امكان دريافت نور بيشتري را به دوربين مي‌دهد، به همين دليل است كه تلفن‌هاي همراه با آن لنزهاي كوچك و سنسورهاي ميلي‌متري، عكس‌هايي پرنويز و ضعيف ثبت مي‌كنند.
در نهايت اين كه، مكانيسم دوربين‌هاي DSLR امكان تركيب‌بندي دقيق‌تر و سرعت بيشتر عكاسي را به كاربر مي‌دهد. هر دوي اين مزايا در نتيجه استفاده از مكانيسم آيينه درون دوربين‌هاي تك لنزي انعكاسي است كه درحقيقت كلمه انعكاس برگرفته از همان آيينه درون دوربين است. با استفاده از آيينه مي‌توان تصوير را از داخل منظره‌ياب دوربين به همان شكلي كه از داخل لنز دوربين ديده مي‌شود، تماشا كرد، بنابراين آن چيزي كه شما مي‌بينيد به طور دقيق همان چيزي است كه دوربين مي‌بيند.
خطاي Parallex در دوربين‌هاي ديجيتال تا حدودي برطرف شده است. زيرا در اين دوربين‌ها منظره‌ياب چشمي به شكل سنتي آن بر اساس يك عدسي با زاويه ديد بسيار باز وجود ندارد و تصوير نمايش داده شده روي LCD، تصويري بازسازي شده از كادر روبرو است كه پيش از نمايش به شكلي تصحيح مي‌شود كه تا حد ممكن خطاي Parallex را به حداقل برساند. اين پردازش در برخي از دوربين‌ها به وقفه شاتر منجر مي‌شود. زيرا دوربين مجبور است، پس از گر فتن عكس، كادر را تصحيح كرده و عكس تصحيح شده را به پردازشگر بفرستد كه اين عمل باعث كندي دوربين مي‌شود.
اما آنچه در دوربين‌هاي تركيبي مي‌بينيم، درحقيقت نقاط قوت دو نوع كامپكت و DSLR است كه در يك دستگاه جمع شده اند. دستگاه‌هاي تركيبي بين اين دو گونه قرار مي‌گيرند، اما از هر كدام، ويژگي‌هايي را به ارث مي‌برند كه اين نوع دوربين‌ها را براي كاربران خانگي و حرفه‌اي جذاب‌تر مي‌كند.
مدتي پيش دو شركت بزرگ اليمپوس و پاناسونيك فناوري جديدي را عرضه كردند كه Micro Four Thirds يا ميكروسه چهارم نام داشت. در شماره قبل مطلب به نسبت كاملي درباره اين فناوري خوانديد. هم اكنون از اين فناوري روي دوربين‌هاي مختلف استفاده مي‌شود كه از آن جمله مي‌توان به سري NX سامسونگ اشاره كرد. سوني نيز اگر چه فناوري متفاوتي را براي دوربين‌هاي تركيبي خود (NEX-3 و NEX-5) عرضه كرده، اما هدفي مشابه را دنبال مي‌كند. البته هنوز جاي خالي كانن و نيكون در اين رقابت ديده مي‌شود و آن طور كه ما حدس مي‌زنيم به زودي بايد دوربين‌هايي از اين دست را از اين دو شركت بزرگ در بازار ببينيم.
مزايا و معايب
دوربين‌هاي تركيبي موجود چندين ويژگي مهم دارند: وقفه شاتر بسيار ناچيز و در حد دوربين‌هاي DSLR است. اگرچه ممكن است كاربران عادي تفاوت در وقفه شاتر را به خوبي احساس نكنند اما كاربران حرفه‌اي متوجه كه سرعت بسيار بالاي اين دوربين‌ها هستند. قابليت فيلم‌برداري بسيار خوب همراه با فوكوس دارند و از همه مهم‌تر اين كه مانند دوربين‌هايDSLR مي‌توان لنزهاي آنها را تعويض كرد. ضمن اين كه اين لنزها بين مارك‌هاي تجاري مختلف قابل جا به جايي است. يعني يك دوربين اليمپوس تنها محدود به لنزهاي اليمپوس نمي‌شود و مي‌توان به راحتي از لنزهاي پاناسونيك يا سامسونگ نيز روي آ ن استفاده كرد.
استفاده از صفحه نمايش به عنوان منظره‌ياب، استفاده از باتري دوربين را به شدت افزايش مي‌دهد. بنابراين كنترل ميزان مصرف باتري در اين دوربين‌ها يكي از مواردي است كه بايد به آن توجه شود. اما شايد در حال حاضر، اصلي‌ترين ايراد اين دوربين‌ها قيمت آنها است. قيمت دوربين‌هاي تركيبي حتي از برخي از مدل‌هاي DSLR موجود در بازار بالاتر است. اگرچه اين دوربين‌ها به نوعي در بازار تصويرگري ديجيتال تازه وارد به شمار مي‌آيند و بسياري از كاربراني كه به دنبال كيفيت و سرعت بالاتر دوربين‌هاي كامپكت هستند، به سوي آنها تمايل پيدا مي‌كنند، اما قيمت اين دوربين‌ها هنوز براي خيلي از كاربران غير قابل قبول است. به عنوان مثال، دوربين‌هاي تركيبي پاناسونيك قيمتي حدود 1000دلار دارند، در حالي كه مي‌توان با چنين قيمتي يك دوربين DSLR متوسط با كارآيي به مراتب بالاتر از آن خريد. ضمن اين كه براي كاربر خانگي دوربيني باحدود قيمت سيصد دلار نيز توجيه پذير‌تر است. انتظار مي‌رود با عرضه بيشتر اين دوربين‌ها و فراواني مدل‌ها و همچنين ورود دو بازيگر بزرگ دنياي تصويرگري ديجيتال به اين ورطه، قيمت‌ها كاهش چشمگيري پيدا كند. اما در حال حاضر كمتر مي‌بينم افراد حرفه‌اي اين دوربين‌ها را به ديگران پيشنهاد بدهند. اگر چه همه بر اين عقيده‌اند كه هديه گرفتن يك دوربين تركيبي بسيار لذت‌بخش است، اما خود حاضر به خريد آنها نيستند! منتظر نظرات شما هستيم.
منبع: نشريه عصر شبكه- ش110
انواع دوربين‌ها
فناوري دوربين‌هاي عكاسي به سرعت در حال تغيير است. با اين‌حال از سال1970 تاكنون هنوز هم مي‌توان دوربين‌هاي عكاسي را در دو دسته بسيار بزرگ جاي داد. دوربين‌هاي كوچك‌تر وارزان‌تر در رده دوربين‌هاي كوچك يا كا مپكت قرار مي‌گيرند كه اغلب براي كاربران خانگي، علا قمندان كم تجربه عكاسي و كساني كه دوست دارند در مسافرت‌ها به راحتي عكس‌هاي با كيفيت بگيرند، ساخته مي‌شوند.
دوربين‌هاي DSLR برادر بزرگ‌تر دوربين‌هاي كامپكت هستند. اين دوربين‌ها لنزهاي بزرگ‌تري دارند كه قابل تعويض بوده و مي‌توانيد آنها را با لنزهاي بزرگ‌تر يا كوچك‌تر تعويض كنيد. دوربين‌هاي DSLR اغلب براي عكاسان حرفه‌اي كاربرد دارند و اين افراد به ندرت دوربين‌هاي خود را براي مسافرت‌هاي خانوا دگي و جشن‌هاي خانگي به همراه مي‌برند.
در اين ميان، دوربين‌هايي وارد بازار شده اند كه اين بازي ساده را بر هم زده‌اند. اين دوربين‌ها، تركيبي يا Hybrid نام دارند و پلي بين انواع دوربين‌هاي قبلي به شمار مي‌آيند. ضمن اين كه نسبت به هر دو گروه قبلي مزاياي بسياري دارند.
DSLR يا Hybrid؟
دوربين‌هاي DSLR سه مزيت شاخص دارند: اول اين كه، لنزهاي قابل تعويض به كاربر حق انتخاب بيشتري را مي‌دهند0 اگر يك عكاس پرتره باشيد به لنزي كوچك و جمع و جور نياز داريد، در حالي كه وقتي با همان دوربين به طبيعت برويد، تنها كافي است لنز خود را با يك لنز بزرگ و بلند تعويض كنيد.
دوم اين كه، لنزهاي دوربين‌هاي DSLR از انواع همتاي خود در دوربين‌هاي كامپكت بسيار بزرگ‌تر هستند و كيفيت عدسي‌هاي آنها بسيار بالاتر از لنزهاي كوچك است. تأثير كيفيت لنز دوربين روي عكس‌ها دست كمي از مگاپيكسل دوربين ندارد. ضمن اين كه هرچقدر لنز دوربين بزرگ‌تر باشد، امكان دريافت نور بيشتري را به دوربين مي‌دهد، به همين دليل است كه تلفن‌هاي همراه با آن لنزهاي كوچك و سنسورهاي ميلي‌متري، عكس‌هايي پرنويز و ضعيف ثبت مي‌كنند.
در نهايت اين كه، مكانيسم دوربين‌هاي DSLR امكان تركيب‌بندي دقيق‌تر و سرعت بيشتر عكاسي را به كاربر مي‌دهد. هر دوي اين مزايا در نتيجه استفاده از مكانيسم آيينه درون دوربين‌هاي تك لنزي انعكاسي است كه درحقيقت كلمه انعكاس برگرفته از همان آيينه درون دوربين است. با استفاده از آيينه مي‌توان تصوير را از داخل منظره‌ياب دوربين به همان شكلي كه از داخل لنز دوربين ديده مي‌شود، تماشا كرد، بنابراين آن چيزي كه شما مي‌بينيد به طور دقيق همان چيزي است كه دوربين مي‌بيند.
خطاي Parallex در دوربين‌هاي ديجيتال تا حدودي برطرف شده است. زيرا در اين دوربين‌ها منظره‌ياب چشمي به شكل سنتي آن بر اساس يك عدسي با زاويه ديد بسيار باز وجود ندارد و تصوير نمايش داده شده روي LCD، تصويري بازسازي شده از كادر روبرو است كه پيش از نمايش به شكلي تصحيح مي‌شود كه تا حد ممكن خطاي Parallex را به حداقل برساند. اين پردازش در برخي از دوربين‌ها به وقفه شاتر منجر مي‌شود. زيرا دوربين مجبور است، پس از گر فتن عكس، كادر را تصحيح كرده و عكس تصحيح شده را به پردازشگر بفرستد كه اين عمل باعث كندي دوربين مي‌شود.
اما آنچه در دوربين‌هاي تركيبي مي‌بينيم، درحقيقت نقاط قوت دو نوع كامپكت و DSLR است كه در يك دستگاه جمع شده اند. دستگاه‌هاي تركيبي بين اين دو گونه قرار مي‌گيرند، اما از هر كدام، ويژگي‌هايي را به ارث مي‌برند كه اين نوع دوربين‌ها را براي كاربران خانگي و حرفه‌اي جذاب‌تر مي‌كند.
مدتي پيش دو شركت بزرگ اليمپوس و پاناسونيك فناوري جديدي را عرضه كردند كه Micro Four Thirds يا ميكروسه چهارم نام داشت. در شماره قبل مطلب به نسبت كاملي درباره اين فناوري خوانديد. هم اكنون از اين فناوري روي دوربين‌هاي مختلف استفاده مي‌شود كه از آن جمله مي‌توان به سري NX سامسونگ اشاره كرد. سوني نيز اگر چه فناوري متفاوتي را براي دوربين‌هاي تركيبي خود (NEX-3 و NEX-5) عرضه كرده، اما هدفي مشابه را دنبال مي‌كند. البته هنوز جاي خالي كانن و نيكون در اين رقابت ديده مي‌شود و آن طور كه ما حدس مي‌زنيم به زودي بايد دوربين‌هايي از اين دست را از اين دو شركت بزرگ در بازار ببينيم.
مزايا و معايب
دوربين‌هاي تركيبي موجود چندين ويژگي مهم دارند: وقفه شاتر بسيار ناچيز و در حد دوربين‌هاي DSLR است. اگرچه ممكن است كاربران عادي تفاوت در وقفه شاتر را به خوبي احساس نكنند اما كاربران حرفه‌اي متوجه كه سرعت بسيار بالاي اين دوربين‌ها هستند. قابليت فيلم‌برداري بسيار خوب همراه با فوكوس دارند و از همه مهم‌تر اين كه مانند دوربين‌هايDSLR مي‌توان لنزهاي آنها را تعويض كرد. ضمن اين كه اين لنزها بين مارك‌هاي تجاري مختلف قابل جا به جايي است. يعني يك دوربين اليمپوس تنها محدود به لنزهاي اليمپوس نمي‌شود و مي‌توان به راحتي از لنزهاي پاناسونيك يا سامسونگ نيز روي آ ن استفاده كرد.
استفاده از صفحه نمايش به عنوان منظره‌ياب، استفاده از باتري دوربين را به شدت افزايش مي‌دهد. بنابراين كنترل ميزان مصرف باتري در اين دوربين‌ها يكي از مواردي است كه بايد به آن توجه شود. اما شايد در حال حاضر، اصلي‌ترين ايراد اين دوربين‌ها قيمت آنها است. قيمت دوربين‌هاي تركيبي حتي از برخي از مدل‌هاي DSLR موجود در بازار بالاتر است. اگرچه اين دوربين‌ها به نوعي در بازار تصويرگري ديجيتال تازه وارد به شمار مي‌آيند و بسياري از كاربراني كه به دنبال كيفيت و سرعت بالاتر دوربين‌هاي كامپكت هستند، به سوي آنها تمايل پيدا مي‌كنند، اما قيمت اين دوربين‌ها هنوز براي خيلي از كاربران غير قابل قبول است. به عنوان مثال، دوربين‌هاي تركيبي پاناسونيك قيمتي حدود 1000دلار دارند، در حالي كه مي‌توان با چنين قيمتي يك دوربين DSLR متوسط با كارآيي به مراتب بالاتر از آن خريد. ضمن اين كه براي كاربر خانگي دوربيني باحدود قيمت سيصد دلار نيز توجيه پذير‌تر است. انتظار مي‌رود با عرضه بيشتر اين دوربين‌ها و فراواني مدل‌ها و همچنين ورود دو بازيگر بزرگ دنياي تصويرگري ديجيتال به اين ورطه، قيمت‌ها كاهش چشمگيري پيدا كند. اما در حال حاضر كمتر مي‌بينم افراد حرفه‌اي اين دوربين‌ها را به ديگران پيشنهاد بدهند. اگر چه همه بر اين عقيده‌اند كه هديه گرفتن يك دوربين تركيبي بسيار لذت‌بخش است، اما خود حاضر به خريد آنها نيستند! منتظر نظرات شما هستيم.
منبع: نشريه عصر شبكه- ش110
/ج
