مهم‌ترین واقعیت‌های مربوط به فناوری LED

بازار تلویزیون در سال‌های اخیر شاهد عرضه و معرفی تنوع گسترده‌ای از محصولات با فناوری‌ها و ویژگی‌های بسیار متفاوت بوده است. این وضعیت باعث شده تا خریداران برای تصمیم‌گیری درباره محصول مورد نظر خود با تردیدها و سردرگمی‌های زیادی مواجه باشند.
--------------------------------------------------------------------------------
بازار تلویزیون در سال‌های اخیر شاهد عرضه و معرفی تنوع گسترده‌ای از محصولات با فناوری‌ها و ویژگی‌های بسیار متفاوت بوده است. این وضعیت باعث شده تا خریداران برای تصمیم‌گیری درباره محصول مورد نظر خود با تردیدها و سردرگمی‌های زیادی مواجه باشند.
مدتی است که ورود یک نام جدید به این تردیدها دامن زده و باعث شده که انتخاب حتی در بین تلویزیون‌های مبتنی بر یک فناوری پایه یعنی LCD نیز چندان ساده نباشد.
همانند هر فناوری دیگری، بازار محصولات صوتی و تصویری از انبوه شایعات و اظهار نظرهای غیرواقعی (مثبت و منفی) درباره LED پر شده است و همین موضوع باعث شد تا ما تصمیم بگیریم مهم‌ترین واقعیت‌های مربوط به فناوری مذکور را در قالب این مقاله در اختیار شما قرار دهیم.این واقعیت‌ها در قالب ده نکته فنی مطرح شده‌اند که در ادامه خواهید خواند.

یک تلویزیون LED، نوع جدیدی از تلویزیون محسوب نمی‌شود
 

ممکن است صحبت‌ها یا ادعاهای اغراق‌آمیز زیادی را در این مورد شنیده باشید، اما یک تلویزیون LED تنها یک مدل LCD است که از نور پشتی LED بهره می‌گیرد، نه نور فلورسنت کاتد سرد یا CCFL استاندارد.
از سوی دیگر با وجود آن‌ که تلاش‌های تبلیغاتی تولیدکنندگان در یکی دو سال اخیر تا حدود زیادی بازار این محصولات را داغ کرده، اما واقعیت این است که تلویزیون‌های LCD با نور پشتی LED از سال ۲۰۰۷ به بازار راه پیدا کرده‌اند.
برخلاف پلاسما و OLED که فناوری‌های تابنده (Emmisive) محسوب می‌شوند و در آن‌ها هر پیکسل دارای منبع نوری جداگانه مخصوص به خود است، LCD یک فناوری انتقال‌دهنده (Transmissive) محسوب می‌شود که در آن هر پیکسل باید از پشت روشن شود.

دو نوع پیکربندی نور پشتی LED وجود دارد
 

در ابتدا، نمایشگرهای مبتنی بر نور پشتی LED با یک آرایه کامل از LEDها در پشت LCD روشن می‌شدند، درست مانند نور پشتی CCFL استاندارد.
اما برای ایجاد تلویزیون‌های باریک‌تر، مهندسین مجبور بودند این لایه اضافی از LEDها را حذف کرده و آن‌ها را به کناره‌های صفحه نمایش انتقال دهند.
با این شکل ایجاد نور پشتی، LEDها در چهار طرف صفحه نمایش تعبیه شده و نور خود را با استفاده از Lightguideها به سمت داخل و مرکز آن می‌تاباندند. این نوع تلویزیون‌ها عموما تحت عنوان Edge-lit شناخته می‌شوند و در حال حاضر متداول‌ترین مدل‌ موجود به‌شمار می‌آیند

Local-dimming در هر یک از این پیکربندی‌ها وجود دارد
 

تمام LCDهای مبتنی بر LED فعلی که یک آرایه کامل از LEDها را به‌عنوان نور پشتی به خدمت می‌گیرند، به فناوری خاصی تحت عنوان تاریک‌سازی منطقه‌ای یا Local-dimming مجهز هستند که در آن بخش‌هایی از نور پشتی می‌توانند به‌طور مستقل تاریک‌تر یا روشن‌تر شوند.
این تغییرات بر حسب این‌که نواحی مختلف تصویر تاریک‌تر یا روشن‌تر می‌شوند، صورت می‌گیرند.توانایی تاریک کردن بخش‌هایی از صفحه نمایش به کاهش مقدار نوری که از طریق پیکسل‌های تاریک شده نشت می‌کند، کمک کرده و نتیجه نهایی آن نواحی سیاهی هستند که تاریک‌تر و واقعی‌تر به نظر می‌رسند.
از آنجایی که سطوح سیاه در تعیین نسبت کنتراست صفحه نمایش نقش حیاتی دارند، هر چه رنگ سیاه ایجاد شده عمیق‌تر باشد رنگ‌ها برجسته‌تر خواهند بود. همچنین، کل تصویر زنده‌تر به نظر می‌رسد.
یکی از معایب تاریک‌سازی منطقه‌ای، تاثیری است که تحت عنوان Blooming شناخته می‌شود و در آن نواحی روشن‌تر به قسمت‌های تاریک‌تر نفوذ کرده و سطوح سیاه مجاور خود را روشن می‌کنند.
این تاثیر Blooming تا حدود زیادی در بین مدل‌های مختلف متفاوت است. وقوع Blooming به‌طور مستقیم با تعداد عناصر LED تاریک‌سازی منطقه‌ای یا مناطق قابل تاریک‌سازی پشت صفحه نمایش ارتباط دارد، اما بعضی از تولیدکنندگان این اطلاعات را به‌درستی منتشر نمی‌کنند.
با نور پشتی CCFL استاندارد و اکثر مدل‌های مجهز به نور پشتی Edge-lit LED، کل نور پشتی به‌طور یک‌جا روشن یا تاریک می‌شود. با این‌حال، بعضی از تلویزیون‌های جدیدتر این گروه می‌توانند روش مشابهی از تاریک‌سازی منطقه‌ای را با یک پیکربندی Edge-lit پیاده‌سازی کنند.
سامسونگ این فناوری را تحت عنوان تاریک‌سازی دقیق معرفی می‌کند تا به ایجاد تمایز بین آن و تاریک‌سازی منطقه‌ای واقعی کمک کرده باشد. در تلویزیون‌های LG نیز این تکنیک را تحت عنوان LED Plus خواهید یافت.

تلویزیون‌های Edge-lit واقعا باریک هستند، اما مشکل یکنواختی دارند
 

همان‌طور که اشاره کردیم، مزیت اصلی یک الگوی نور پشتی Edge-lit LED، این است که تولیدکنندگان می‌توانند تلویزیون‌های باریک‌تری بسازند. با این‌حال، روش مذکور با این مشکل مواجه است که نور پشتی به اندازه یک آرایه کامل از LEDها در پشت صفحه نمایش یکنواخت نخواهد بود.
در نمایشگرهای Edge-lit، اگر یک تصویر سفید را نمایش دهید متوجه خواهید شد که حاشیه‌های خارجی صفحه نمایش روشن‌تر هستند. همچنین وقتی که یک تصویر کاملا سیاه را نمایش می‌دهد، حاشیه‌های تصویر تا حدودی خاکستری دیده می‌شوند.

نور پشتی LED از هر نوعی که باشد زاویه دید LCD را بهبود نمی‌بخشد
 

برخلاف پلاسما، یکی از معایب تلویزیون‌های LCD این است که اگر با زاویه به صفحه نمایش آن‌ها نگاه کنید، تصویر آن‌ها دچار تحریف می‌شود. نور پشتی LED هیچ تاثیری بر این وضعیت ندارد و در بعضی از موارد حتی می‌تواند آن را تشدید کند.

بازدهی نور پشتی LED از نور پشتی فلورسنت استاندارد بالاتر است
 

هیچ تردیدی وجود ندارد که استفاده از نور پشتی LED می‌تواند مصرف برق تلویزیون را کاهش دهد و بعضی از LCDهای مجهز به نور پشتی LED برای هر اینچ از سطح صفحه نمایش خود بالاترین بازدهی انرژی را در بین تمام مدل‌های موجود تلویزیون‌ها ارایه می‌کنند.
یک مطالعه در سال ۲۰۰۸ نشان داده بود که تلویزیون‌های LED به‌طور متوسط ۱۰۱ وات برق مصرف می‌کنند، در حالی که این میزان برای تلویزیون‌های LCD استاندارد معادل ۱۱۱ وات است.
البته اندازه صفحه نمایش و روشنایی تصویر نیز می‌توانند تاثیر قابل توجهی بر میزان مصرف برق داشته باشند.از سوی دیگر، باید توجه داشته باشید که هر دو نوع تلویزیون‌های LCD مذکور به‌طور قابل ملاحظه‌ای کم‌مصرف‌تر از تلویزیون‌های پلاسما هستند.

نور پشتی LED در حال بهبود است، اما تا کجا می‌تواند بهتر شود
 

این یک واقعیت است که الگوهای نور پشتی تولیدکنندگان با گذشت زمان همچنان در حال بهبود هستند، اما پیشرفت‌های واقعی بیشتر در حوزه فناوری Edge-lit خواهند بود. مهندسین تلاش می‌کنند تا نور پشتی Edge-lit را بهبود بخشند تا بتواند به سطحی معادل آرایه کامل LED رسیده و حتی از آن نیز پیشی بگیرد.
یکی از مشکلات نور پشتی Full-Array، این است که برای دستیابی به بهترین شرایط به ۱/۲ میلیون LED نیاز دارد تا به‌طور جداگانه ۲,۱ میلیون پیکسل را در یک تلویزیون ۱۰۸۰p روشن کند.
اضافه کردن این تعداد LED به هیچ‌وجه مقرون به صرفه نخواهد بود. با این‌حال، مهندسین تلاش می‌کنند تعداد LEDهای قابل تعبیه در پنل‌ها را تا حد امکان افزایش دهند، بدون آن‌که محصولات نهایی به‌طور غیرقابل توجیهی گران باشند.

LED به معنای قیمت بالاتر است
 

به‌طور طبیعی، تلویزیون‌های مجهز به نور پشتی LED گران‌تر از سایر مدل‌های LCD هستند. این موضوع باعث می‌شود که موضوع مصرف پایین‌تر این تلویزیون‌ها و در نتیجه کاهش هزینه‌های برق شما چندان چشمگیر به‌نظر نرسد. زیرا شما از ابتدا هزینه بالاتری را برای تلویزیونی با کیفیت تصویری تقریبا یکسان پرداخت کرده‌اید. با گذشت زمان و کاهش قیمت این مدل‌ها، وضعیت کلی تغییر خواهد کرد.

مدل‌های برتر تلویزیون‌های LED کیفیت تصویری نزدیک به پلاسما را ارایه می‌کنند
 

تلویزیون‌های LCD مدت‌ها به‌خاطر ناتوانی در تولید سطوح سیاه عمیق مورد حمله تلویزیون‌های پلاسما قرار گرفته‌اند. با معرفی نور پشتی LED به همراه تاریک‌سازی منطقه‌ای، سطوح سیاه روی بهترین تلویزیون‌های LED می‌تواند معادل سطوح سیاه روی بعضی از بهترین مدل‌های پلاسما باشد و تصویر فوق‌العاده‌ای را ارایه کنند.
از سوی دیگر، تلویزیون‌های دارای نور پشتی LED از بازدهی انرژی بسیار بهتری نسبت به تلویزیون‌های پلاسما برخوردار بوده و سبک‌تر نیز هستند.
با این‌حال تحریف تصویر در زوایای دید باز هنوز به قوت خود باقی مانده است در حالی که تلویزیون‌های پلاسما با چنین مشکلی مواجه نیستند.از سوی دیگر، ما با بهبود چندانی در کیفیت تصویر مدل‌های مبتنی بر Edge-lit LED مواجه نیستیم.
در بعضی از موارد، تلویزیون‌های LED حتی کیفیت تصویری پایین‌تری را نسبت به همکاران مبتنی بر CCFL خود ارایه می‌کنند. مثل همیشه، عملکرد این تلویزیون‌ها تا حدود زیادی در بین مدل‌های مختلف متغیر است اما نباید وجود نور پشتی LED را به‌عنوان تصویر بهتر تلویزیون تفسیر کنید.

اگر تنظیمات تصویری صحیح نباشند، تفاوتی بین LED و سایر مدل‌ها وجود ندارد
 

شما می‌توانید بهترین HDTV جهان را با آخرین و بی‌نقص‌ترین فناوری داشته باشید، اما اگر آن را به‌طور صحیح راه‌اندازی و تنظیم نکنید، کیفیت تصویر نهایی تلویزیون هیچ تفاوتی با سایر مدل‌ها نخواهد داشت.
بنابراین همان‌طور که می‌بینید کار شما با خرید یک تلویزیون جدید به پایان نمی‌رسد، بلکه باید استقرار و تنظیمات تلویزیون‌ را نیز به‌طور صحیح انجام دهید.
منبع:ماهنامه شبکه
ارسال توسط کاربر محترم سایت :asghgr