هل

ـ کليات گياه شناسي
هل گياهي است که در مناطق حاره و گرم مي رويد. وطن آن هندوستان است و حدود هشتاد درصد مصرف هل دنيا از هندوستان صادر مي شود
اين گياه پايا و علفي است که ريزوم آن گاهي تا ارتفاع چهارمتر خارج مي شود. يک يا دو ساقه ي گل دهنده، از قاعده ي ساقه هاي هوايي خارج مي شود که داراي گل هاي کوچک به رنگ سفيد يا سبز روشن است. ميوه هل بيضي شکل ، مانند قلب و به رنگ زرد يا سبز روشن به طول يک تا دو سانتي متر است. دانه هاي معطر و مطبوعي به رنگ قهوه يي مايل به قرمز در آن وجود دارد که به مصرف ادويه و خشبوکردن غذاها مي رسد
ـ ترکيبات شيميايي
هل داراي اسانس فرار و معطري در حدود چهاردرصد است. ضمنا اين گياه داراي مواد رزيني و چربي نيز هست
ـ خواص دارويي
هل نظر طب قديم ايران گرم و خشک است
1ـ تقويت کننده ي قلب است
2ـ بادشکن است و گاز معده و روده را خارج مي کند
3ـ تقويت کننده ي بدن است
4ـ ادرار آور است
5ـ قاعده آور است
6ـ مقوي سيستم هضم است
7ـ باعث هضم غذا مي شود
8ـ زخم هاي دهان را برطرف مي کند. به همين منظور دم کرده ي هل را در دهان مزمزه کنيد
9ـ خوشبوکننده ي دهان است
10ـ براي تسکين گوش درد، گرد هل را در گوش بريزيد
11ـ براي برطرف کردن دل بهم خوردگي و تهوع، از دم کرده ي هل استفاده کنيد
12ـ اشتها آور است
13ـ تب را پايين مي آورد
14ـ معالج سرماخوردگي است
15ـ براي تسکين درد رماتيسم مفيد است
16ـ ترشي معده را برطرف مي کند
17ـ ضد مسموميت است
18ـ براي رفع بيماري هاي چشم مفيد است

طرز استفاده
 

دم کرده: مقدار سي گرم هل کوبيده را در يک ليتر آب جوش بريزيد و بگذاريد به مدت ده دقيقه دم بکشد، سپس صاف کرده و بنوشيد. هل را همچنين مي توان به چاي يا ديگر نوشيدني ها اضافه کرد

مضرات
 

مقدار مصرف زياد هل براي روده ها مضر است. براي رفع اين اشکال آن را بايد با کتيرا
منبع: مجله 7روز زندگي (ش 99)