فسيل ها و حلقه هاي گمشده...

زيست شناسان و ديرينه شناسان هم چنان با بررسي فسيل ها به دنبال حلقه هاي گم شده تاريخي هستند.گويا فيلم هايي نظير پارک ژوراسيک ساخته «استيون اسپيلبرگ»، علاقه مندان و محققين را بر آن داشته تا هم چنان به دنبال اطلاعات و يافته هاي تازه تري باشند.در جديدترين اطلاعات و تصاوير يافته شده از فسيل دايناسورها، اين بار به صورت مصور به بررسي شرايط آنها در گذشته مي پردازيم.

فسيل هاي Eohipdus و Hyracultherium
 

«ريچارد اوون»که از وي به عنوان يکي از معروف ترين ديرينه شناسان ياد مي شود، در کتاب هاي مستند خود تحقيق روي فسيل جانوري در سال 1841 را آغاز کرده که در سال 1878 نمونه اي کامل از آنها هنوز وجود نداشته است.
به گفته کارشناسان، اين نخستين گونه از اسب هاي مدرن است.

آرچيو پتريکس لندن
 

از اين نسل به عنوان يکي از معروف ترين نوع فسيل هاي ياد مي شود که توسط ريچارد فارنتي تصاوير و نوشته هاي آنها منتشر شده است.
وي اظهار داشته که اين چهارمين چاپ کتاب پرفروشش بوده و چاپ اين تصاوير سبب شده تا اطلاعات ساير ديرينه شناسان در کامل کردن حلقه هاي مفقود شده کامل تر شود.
تصويري که مشاهده مي کنيد اسکلت بدن يک دايناسور کوچک (که گويا پرنده بوده)است.
#35@

فسيل Taung child
 

هنگامي که «ريموند دارت»اطلاعات مستند خود را در سال 1928 در خصوص فسيل Astral Opithecus منتشر نمود، مدعي شد که اين نخستين نمونه از اسکلت جمجه انسان اوليه بوده است.اما هنوز پس از گذشته حدود يک قرن کسي به صورت کامل ادعاي وي را باور نکرده وي حتي از اين گونه جمجمه ها در دهه هاي 1930 و 1940 کشف نمود.پس از آن «راجر لونير»در کتاب خود عنوان نمود که آقاي «دارت»توانسته نوع تازه اي از ديرينه شناسي را کشف کند.

فسيل sphencomyrma
 

هنگامي که يک کلکسيونر آماتور به نام «ادموند فري»تکه اي از کهربا را در کليفوود نيوجرسي پيدا نمود، به درستي نمي دانست که چه حلقه گمشده اي از فسيل ها را پيد کرده است.اين اطلاعات سپس به صورت کامل در سال 1967 منتشر شد و توانست کمک فراواني به شناسايي نوعي از اجداد و نياکان مورچه ها بکند.

فسيل smithsonian
 

اگرچه تحقيقات اوليه روي اين نمونه از فسيل در سال 1911 آغاز گرديد اما تا سال 1979 هيچ کسي به ارزش علمي آن به صورت کامل پي نبرد.مردم فکر مي کردند که اين تنها يک کرم آست ولي آزمايش هاي متعدد نشان دادند که فسيل مورد نظر از اعضاي اوليه گونه phylum chordata است که شامل خانواده مهره داران مي شوند.
هم چنين «استفان گُلد»در کتاب خود با نام زندگي شگفت انگيز نوشت که اين گونه از فسيل ها ارتباط دهنده بين دگرديسي در ژن هاي انساني است.

فسيل Ambulocetus
 

اين گونه از فسيل که در پاکستان يافت شد به عنوان نوعي وال عظيم الجثه شناخته مي شود که مي تواند با سرعت پايين در خشکي راه برود.بسياري از ديرينه شناسان با انجام آزمايش هايي متوجه شدند که آنها حتي مي توانند از اجزاي اسب هاي آبي باشند.اما در سال 1996 بود که اطلاعات تازه تري در خصوص آنها منتشر شد.

فسيل Tiktaalik
 

آخرين تحقيقاتي که درخصوص «تيک تاليک»صورت پذيرفت، نشان داد که اين موجود نيمي ماهي و نيمي مارمولک است اما دُم آن مشخص نيست از چه موجودي عاريت گرفته شده است.توضيحات مکمل ديگري نيز در سال 2006 از آن منتشر شد که «کالبرت ريپورت»آن را در نيويورک تايمز به چاپ رسانده بود.به هر حال فسيل ها دنياي شگفت انگيزي از ناگفته ها و اسرار هستي هستند، اسراري که ما را به نياکانمان متصل مي کند.
منبع:نوآور شماره61