پيام آور پيروزي
نويسنده: حامد نعمت اللهي
شبکه المنار، بازوي رسانه اي حزب الله
المنار (شعله به عربي) شبکه تلويزيون ماهواره اي نزديک به حزب الله است که تحت عنوان شرکت «Lebanese Media
Group Company» به مرکزيت بيروت ثبت شده است. اين شبکه از تنوع و غناي برنامه هاي زيادي برخوردار است که از توليد اخبار، تفسير و سرگرمي تشکيل شده است. المنار که خود را شبکه «شبکه مقاومت» (قناه المقاومه) مي داند يکي از ابزار جنگ رواني عليه صهيونيسم و رژيم اشغالگر قدس است و قسمتي از نقشه حزب الله براي پيامي رساني عرب محسوب مي شود.
المنار از سال 1991راه اندازي شد و در سال 2004 برآورد مي شد که 10الي 15 ميليون نفر در سراسر جهان بيننده برنامه هايش هستند. آمريکا در دسامبر 2004 با استفاده از بر چسب تروريسم جهاني، المنار در کشور خود ممنوع کرد. در فرانسه، اسپانيا، آلمان نيز ممنوع شده است و در هلند و استراليا هم از دسترسي به آن جلوگيري شده است.
تاريخچه
المنار کار خود را با پخش پنج ساعت در روز آغاز کرد. در فاصله اندک قبل از انتخابات سال 1992، برنامه هاي خبري که معطوف به گستراندن نظرات حزب الله و جلب آراي مردم بود، اهميت زيادي يافت. در سال 1993، شبکه ساعت هاي پخش خود را به هفت ساعت در روز افزايش داد و امکان دريافت آن در قسمت هاي جنوبي و دره بقاع فراهم شد. در آستانه انتخابات مجلس لبنان در سال 1996، با نصب آنتن هاي جديد، حوزه دسترسي به شمال لبنان و در خارج به سوريه و شمال سرزمين هاي اشغالي نيز گسترش يافت. ساعت هاي پخش در سال 1998 به 18 ساعت و سال 2000 به 20 ساعت افزايش يافت.
در سال 1996، باتصويب قانوني جديد، دولت لبنان تنها به پنج ايستگاه تلويزيوني مجوز داد که المنار را شامل نمي شد. در آن زمان 50 شبکه را مجبور به تعطيلي کردند. بسياري از آنها به تصميم دولت اعتراض کردند اما تنها چهار شبکه شبکه موفق به گرفتن مجوز شدند که المنار هم جزو آنان بود. اين تصميم در روز 18سپتامبر (27 شهريور)، توسط لبنان گرفته شد.
پخش ماهواره اي
براي استفاده از اين ابزار جديد، محمد رعد، نماينده برجسته حزب الله، روز 9 مارس 2000 (19اسفند 1378)، در خواست المنار را براي پخش ماهواره اي به وزارت ارتباطات قديم ارائه داد که يک ماه بعد پذيرفته شد.
در حلي که قرار بود شبکه از ماه ژوئيه (تير) به صورت جديد آغاز به کار کند اما با خروج خفت بار رژيم صهونيستي از جنوب لبنان در 25مي (4خرداد)، آنها کار را زودتر آغاز کردند.
با وجودي که بارها تلاش شده است که با ايراد اتهامات واهي، آن را از ماهواره عرب ست که مقر اصلي عربستان سعودي است، حذف کنند اما امضاي توافقنامه اي ميان دو طرف، مانع از چنين رخدادي شد. به اين ترتيب پخش شبکه المنار از اين ماهواره ادامه يافت.
در حالي که در ابتدا برنامه اي که از ماهواره پخش مي شد، همان برنامه هاي داخلي شبکه بود اما پس از مدتي برنامه هاي ماهواره اي تغيير پيدا کرد. پس از آن، ماهواره هاي ديگري هم اقدام به پخش شبکه مقاومت کردند.
المنار و جنگ 33روزه
طبق نظر سازمان «ديده بان حقوق بشر»، بمباران تاسيسات رسانه اي که استفاده نظامي ندارد، برخلاف قوانين بين المللي است. به همين دليل بود که از اين منظر نيز خاک يکسان شدن ساختمان شبکه،جنجال به پا کرد.
«اتحاديه بين المللي خبر نگاران» اين عمل را محکوم کرد. به دليل همين انتقاد بود که اتحاديه خبر نگاران رژيم صهونيستي از آن کناره گيري کرد و مدعي شد که کارمندان المنار «خبرنگار نيستند، تروريستند!»
«کميته حفاظت از خبر نگاران» که مقرش در نيويورک است، نگراني خود را از ماجرا اعلام کرد و با استناد با مونيتورينگ اين شبکه، اتهامات صهيونيست ها را درباره کارکرد نظامي شبکه مردود دانست.
منبع: ماهنامه فرهنگي همشهري آيه- شماره 4
