کسي که مثل هيچ کس نيست...

خصوصيات يک دوست واقعي
در ميان دوستانت بگرد و جست و جو کن تا در آنها نشاني از صفات زير بيابي، آن وقت مي تواني بگويي که او دوست واقعي توست.
* يک دوست واقعي آن است که با خاطرات خوش گذشته تو را شاد کند.
* يک دوست واقعي کسي است که وقتي همه از دور و اطرافت مي روند و تو را تنها مي گذارند، او همچنان در کنارت نشسته و به تو گوش مي کند تا آواز غم انگيز دلت را بشنود.
* او دوستي است که با ذکر زيبايي ها، توانايي ها و نکات مثبت وجودي تو دائم اعتماد به نفس تو را قوي و قوي تر مي کند. او از داشتن دوستي چون تو افتخار مي کند و کاري مي کند که تو هم به خودت افتخار کني.
* او دوستي است با خدا که در تحکيم ايمان قلبي تو به پروردگارت نقش پر رنگي را بازي کند.
* دوست واقعي تو کسي است که وقتي با او هستي، از هميشه بيشتر مي خندي.
* دوست واقعي با ديدن اشک هاي تو از ته دل غمگين مي شود، بي درنگ به دنبال يافتن راه چاره اي براي آن مي گردد و براي اين کار تا سر حد جان تلاش مي کند.
* دوست واقعي در غم ها و شادي ها و در لحظات تلخ و شيرين زندگي همواره مثل يک تکيه گاه در کنارت خواهد بود و دوستان تو را دوست خواهد داشت.
* دوست واقعي هرگز به تو دروغ نمي گويد، حتي اگر تو از دستش ناراحت شوي.
* يک دوست حقيقي هرگز تاريخ تولد تو را از خاطر نمي برد و هر جاي دنيا که باشد، آن روز به نحوي با تو تماس مي گيرد و به تو تبريک مي گويد.
* دوست واقعي هرگز به تو دشنام نمي دهد، سرت داد نمي کشد. او همواره مهربان و متعادل است و دلت را نمي شکند.
* يک دوست واقعي از نديدن تو و از نشنيدن صدايت احساس دلتنگي مي کند و زماني که به خاطر نبودنت از تو گله مي کند، يعني دوست حقيقي اش را به تو نشان مي دهد.
* يک دوست حقيقي با حوصله و دقت به حرف ها و درد دل هاي تو گوش مي دهد و شانه اش محل امني است براي گريه هاي تو.
* يک دوست به تمام معني هنگامي که تو تنگدست مي شوي، از هيچ چيز و هيچ کاري دريغ نمي کند. او هرگز خساست به خرج نمي دهد و جيب خودش را با تو يکي مي داند.
* و در نهايت او کسي است که خاطرات شيرين زندگي تو را رقم مي زند، او مثل هيچ کس نيست.
منبع: کانون خانواده شماره 227