دلفين ها براي مرگ نزديكان خود سوگواري مي كنند
ترجمه: مهدي قدمي
گزارش هاي رسيده از تأثير متقابل مرگ عضوي از خانواده دلفين ها، در برگيرنده پرسش هايي در مورد دانستن مفهوم مرگ از سوي پستانداران دريايي است.
بنابر مشاهدات دلفين هاي "بيني بطري" در غرب يونان، واكنش هاي غيرعادي و متفاوتي در برابر از دست دادن عضو خانواده خود بر اثر يك بيماري طولاني مدت يا مرگ ناگهاني، از خود نشان داده اند.
بيان رفتار حيوان پس از مرگ يكي از هم نوعانش، دشوار و ناراحت كننده است. مردن حيوان غيراهلي به ندرت مشاهده مي شود و آن ناشي از ويژگي نادرست احساسات انسان در مورد حيوانات است. با اين حال گونه هاي مختلفي از حيوانات باهوش و اجتماعي مانند گوريل ها، شامپانزه ها و فيل ها مي توانند رفتارهاي خاصي، وقتي كه حيواني مي ميرد، به نمايش بگذارند؛ رفتارهايي كه برخي از آنها مشابه سوگواري است. افزايش تعداد گزارش هاي رسيده از تأثير متقابل مرگ پستانداران دريايي در مقايسه با ساير حيوانات و كشف وجود پيوند ياخته هاي عصبي ويژه براي همدلي و درايت در آنها، حاكي از آن است كه شايد بر اساس مطالعات يوناني ها، دلفين ها واكنش هاي پيچيده و موشكافانه اي نسبت به مرگ دارند.
"جان گنزالوو" از مؤسسه تحقيقاتي تتيس در ميلان ايتاليا، از سال 2006 تاكنون مشاهداتي در مورد تعداد دلفين هاي بيني بطري در خليج فارس داشته است. در جولاي سال 2007 او به همراه گروهش از داوطلبان مؤسسه "ديدبان زمين" ديد كه دلفين ماده تحت تأثير مردن بچه تازه به دنيا آمده اش بود.
او در تلاشي آشكار براي بازگرداندن تنفس بچه، جسد آن را بالاتر از سطح آب بلند مي كرد. گنزالوو مي گويد: "حركات مادر مكرراً بيشتر و بيشتر و گاهي نيز ديوانه وار در طول مدت دو روز قابل مشاهده بود. مادر هرگز از فرزندش جدا نشد. اعضاي گروه تحقيقاتي ناله مادر را هنگامي كه اندام فرزند مرده اش را با پوزه و باله هايش لمس مي كرد مي شنيدند."
نوزاد لكه كبودي بزرگي زير پوزه اش داشت و امكان آن مي رفت كه توسط دلفين ديگري كشته شده باشد. گنزالوو مي گويد: "در خصوص مرگ نوزاد دلفين، گزارش هايي از اين قبيل رسيده است". با آگاهي از خطرات جنبي بررسي كردن رفتارشناسي حيوانات و مقايسه آن با احساسات انساني از سوي محققان، به هر حال مشاهدات حاكي از آن است كه شايد سوگواري مادر به دليل غم از دست دادن فرزندش باشد و به نظر مي رسد او براي پذيرش مرگ فرزند خود ناتوان است.
منبع: نيوساينتيست، سپتامبر 2011
منبع: ماهنامه دانشمند شماره 577
بنابر مشاهدات دلفين هاي "بيني بطري" در غرب يونان، واكنش هاي غيرعادي و متفاوتي در برابر از دست دادن عضو خانواده خود بر اثر يك بيماري طولاني مدت يا مرگ ناگهاني، از خود نشان داده اند.
بيان رفتار حيوان پس از مرگ يكي از هم نوعانش، دشوار و ناراحت كننده است. مردن حيوان غيراهلي به ندرت مشاهده مي شود و آن ناشي از ويژگي نادرست احساسات انسان در مورد حيوانات است. با اين حال گونه هاي مختلفي از حيوانات باهوش و اجتماعي مانند گوريل ها، شامپانزه ها و فيل ها مي توانند رفتارهاي خاصي، وقتي كه حيواني مي ميرد، به نمايش بگذارند؛ رفتارهايي كه برخي از آنها مشابه سوگواري است. افزايش تعداد گزارش هاي رسيده از تأثير متقابل مرگ پستانداران دريايي در مقايسه با ساير حيوانات و كشف وجود پيوند ياخته هاي عصبي ويژه براي همدلي و درايت در آنها، حاكي از آن است كه شايد بر اساس مطالعات يوناني ها، دلفين ها واكنش هاي پيچيده و موشكافانه اي نسبت به مرگ دارند.
"جان گنزالوو" از مؤسسه تحقيقاتي تتيس در ميلان ايتاليا، از سال 2006 تاكنون مشاهداتي در مورد تعداد دلفين هاي بيني بطري در خليج فارس داشته است. در جولاي سال 2007 او به همراه گروهش از داوطلبان مؤسسه "ديدبان زمين" ديد كه دلفين ماده تحت تأثير مردن بچه تازه به دنيا آمده اش بود.
او در تلاشي آشكار براي بازگرداندن تنفس بچه، جسد آن را بالاتر از سطح آب بلند مي كرد. گنزالوو مي گويد: "حركات مادر مكرراً بيشتر و بيشتر و گاهي نيز ديوانه وار در طول مدت دو روز قابل مشاهده بود. مادر هرگز از فرزندش جدا نشد. اعضاي گروه تحقيقاتي ناله مادر را هنگامي كه اندام فرزند مرده اش را با پوزه و باله هايش لمس مي كرد مي شنيدند."
نوزاد لكه كبودي بزرگي زير پوزه اش داشت و امكان آن مي رفت كه توسط دلفين ديگري كشته شده باشد. گنزالوو مي گويد: "در خصوص مرگ نوزاد دلفين، گزارش هايي از اين قبيل رسيده است". با آگاهي از خطرات جنبي بررسي كردن رفتارشناسي حيوانات و مقايسه آن با احساسات انساني از سوي محققان، به هر حال مشاهدات حاكي از آن است كه شايد سوگواري مادر به دليل غم از دست دادن فرزندش باشد و به نظر مي رسد او براي پذيرش مرگ فرزند خود ناتوان است.
منبع: نيوساينتيست، سپتامبر 2011
منبع: ماهنامه دانشمند شماره 577
